Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.
The word unumquemque could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:
No entries found. Showing closest matches:
ūnus (old forms OINOS and OENOS; cf. Cic. Leg. 3, 3, 9; C. I. L. 1, 32, 35), a, um (scanned gen. sing. unĭus, Lucr. 2, 379; Verg. A. 1, 41; Hor. S. 1, 6, 13 al.: unīus, Verg. A. 1, 251; Ov. M. 13, 181 al.; ante-class. collat. form of the gen. sing. uni, Titin. ap. Prisc. pp. 694 and 717 P.; dat. m. uno, Varr. R. R. 1, 18, 6; dat. f. unae, Cato, R. R. 19, 1; acc. OINO, C. I. L. l. l.; voc. une, Plaut. ap. Prisc. p. 673 P.; Cat. 37, 17; cf. Varr. L. L. 8, § 63 Müll.; Aug. Conf. 1, 7), num. adj. [cf. Gr. οἴνη, οἶος; Goth. ains; Germ. eins; Engl. one].
- I. Prop.
- A. In gen., one, a single.
- 1. Sing.: dabitur tibi amphora una et una semita, Fons unus, unum aënum et octo dolia, Plaut. Cas. 1, 33 sq.: mulieres duas pejores esse quam unam, id. Curc. 5, 1, 2: pluris est oculatus testis unus, quam auriti decem, id. Truc. 2, 6, 8: unius esse negotium diei, Caes. B. C. 3, 82: mors Tiberii Gracchi … divisit populum unum in duas partes, Cic. Rep. 1, 19, 31: cum penes unum est omnium summa rerum, regem illum unum vocamus, id. ib. 1, 26, 42: qui uno et octogesimo anno scribens est mortuus, id. Sen. 5, 13; cf. Plin. 29, 6, 39, § 141.
Corresponding to alter: Helvetii continentur unā ex parte flumine Rheno, alterā ex parte monte Jurā, Caes. B. G. 1, 2: unum, alterum, tertium annum Sassia quiescebat, Cic. Clu. 64, 178; id. Verr. 2, 4, 29, § 66; 2, 5, 29, § 76: exercituum unus … alter, Liv. 24, 44, 1: ratio triplex: una de vitā et moribus, altera de naturā, Cic. Ac. 1, 5, 19: cum duas cerneret vias, unam Voluptatis, alteram Virtutis, id. Off. 1, 32, 118: unam Nicaeam, alteram Bucephalen vocavit, Just. 12, 8, 8; and, connected with alter: habetur una atque altera contio vehemens, repeated, several, Cic. Clu. 28, 77: neque in uno aut altero animadversum est, sed jam in pluribus, one or two, id. Mur. 21, 43: meae verecundiae sufficit unus aut alter, ac potius unus, Plin. Ep. 2, 13. 3; 4, 3, 1: excepto patre tuo, praeterea uno aut altero, id. Pan. 45: unus atque alter et mox plures, Suet. Claud. 12: unus et alter assentiuntur, Curt. 5, 7, 4: sed postquam amans accessit … Unus et item alter, Ter. And. 1, 1. 50: amici, Qui modo de multis unus et alter erant, Ov. Tr. 1, 3, 16; rarely unus post unum (= singuli deinceps): interiere, Aur. Vict. Epit. 26, 41: uno plus Tuscorum cecidisse in acie (sc. quam Romanorum), Liv. 2, 7, 2; cf.: legem unā plures tribus antiquarunt quam jusserunt, id. 5, 30, 7.
- b. With gen. part.: Gallia est omnis divisa in partes tres: quarum unam incolunt Belgae, aliam, etc., Caes. B. G. 1, 1: totam philosophiam tres in partes diviserunt … quarum cum una sit, etc., Cic. Fin. 4, 2, 5: superiores tres erant, quarum est una sola defensa, id. ib. 5, 7, 20: orare ut trium harum rerum unam ab se impetrari sinerent, Liv. 42, 23, 5.
- 2. Plur.: ex unis geminas mihi conficies nuptias, Ter. And. 4, 1, 50: molas asinarias unas, et trusatiles unas, Hispanienses unas. Cato, R. R. 10, 4; so, molae, id. ib. 13, 1: quadrigae, Varr. R. R. 2, 1, 14: similitudines, unae rerum, alterae verborum, Auct. Her. 3, 20, 33: adductus sum tuis unis et alteris litteris, Cic. Att. 14, 18, 1: decumae, id. Verr. 2, 3, 98, § 227: tibi invideo, quod unis vestimentis tam diu lautus es, id. Fl. 29, 70: satis una superque Vidimus excidia, Verg. A. 2, 642; Luc. 4, 548.
- b. With gen. part.: tria Graecorum genera sunt, quorum uni sunt Athenienses, etc., Cic. Fl. 27, 64.
- B. Esp.
- 1. Adverbial expressions.
- a. Ad unum, all together, unanimously, to a man, without exception: amplius duūm milium numero ad unum terga vertebant, Auct. B. Afr. 70: consurrexit senatus cum clamore ad unum, Cic. Q. Fr. 3, 2, 2: Juppiter, si nondum exosus ad unum Trojanos, Verg. A. 5, 687: cui sunt adsensi ad unum (senatores), Cic. Fam. 10, 16, 2: ipsos ad unum caedere, Curt. 7, 5, 32; usu. with omnes, Cic. Lael. 23, 86; Liv. 21, 42, 2; Caes. B. C. 3, 27; cf. ad, C. 2.
- b. In unum, into one, to one place, together: Fibrenus divisus aequaliter in duas partes latera haec alluit, rapideque dilapsus cito in unum confluit, Cic. Leg. 2, 3, 6; cf. Sall. J. 51, 3; Liv. 30, 11, 4; 44, 7, 8; Verg. E. 7, 2; Ov. R. Am. 673.
- 2. Of that which is common to several persons or things, one and the same.
- a. Alone.
- (α) Sing.: cum suo sibi gnato unam ad amicam de die Potare, Plaut. As. 4, 2, 16: uno exemplo ne omnes vitam viverent, id. Mil. 3, 1, 132; cf. id. Capt. prol. 20: unius aetatis clarissimi et sapientissimi nostrae civitatis viri, Cic. Rep. 1, 8, 13: illa cum uno tempore audīsset, etc., id. Clu. 9, 28: atque uno etiam tempore accidit, ut, etc., Caes. B. C. 3, 15: omnibus hic erit unus honos, Verg. A. 5, 308: omnes una manet nox, Hor. C. 1, 28, 15: unus utrique Error, id. S. 2, 3, 51: parentum injuriae Unius modi sunt ferme, Ter. Heaut. 1, 2, 31: noli putare tolerabiles horum insanias nec unius modi fore, Cic. Att. 9, 7, 5; so, unius modi, id. Univ. 7.
Esp., uno ore, with one voice, all together, unanimously: ceteri amici omnes Uno ore auctores fuere, ut, etc., Ter. Phorm. 4, 3, 20: de cujus utilitate omnes uno ore consentiunt, Cic. Lael. 23, 86: unoque omnes eadem ore fremebant, Verg. A. 11, 132.
- (β) Plur.: aderit una in unis aedibus, Ter. Eun. 2, 3, 76: unis moribus et nunquam mutatis legibus vivunt, Cic. Fl. 26, 63.
- b. Connected with idem: exitus quidem omnium unus et idem fuit, Cic. Div. 2, 47, 97: in quā (sc. causā) omnes sentirent unum atque idem, id. Cat. 4, 7, 14: ferar unus et idem, Hor. Ep. 2, 2, 200; Plin. Ep. 8, 14, 18.
- c. Corresponding to idem: non semper idem floribus est honor Vernis, neque uno Luna rubens nitet Vultu, Hor. C. 2, 11, 10.
- 3. For solus, of that which is alone, by itself; one, alone, only, sole, single.
- a. Sing.
- (α) Alone: hic unus, ut ego suspicor, servat fidem, Plaut. Trin. 4, 4, 21: unum hoc scio, hanc meritam esse, ut memor esses sui, Ter. And. 1, 5, 46; cf.: unum hoc definio, tantam esse necessitatem virtutis, etc., Cic. Rep. 1, 1, 1: cum mihi sit unum opus hoc a parentibus meis relictum, id. ib. 1, 22, 35: nunc vero eversis omnibus rebus, una ratio videtur, id. Fam. 6, 21, 1: itaque unum illud erat insitum priscis illis, id. Tusc. 1, 12, 27: quove praesidio unus per tot gentes pervenisset? Liv. 1, 18, 3: erat omnino in Galliā ulteriore legio una, Caes. B. G. 1, 7: Pompejus plus potest unus, quam ceteri omnes, Cic. Att. 6, 1, 3: cui (sc. mihi) semper uni magis, quam universis, placere voluisti, id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46: qui (sc. Demosthenes) unus eminet inter omnes in omni genere dicendi, id. Or. 29, 104: te unum in tanto exercitu mihi fuisse adsensorem, id. Fam. 6, 21, 1.
Absol.: de Antonio nihil dico praeter unum, Cic. Sest. 3, 8.
- (β) With ex: cum te unum ex omnibus ad dicendum maxime natum aptumque cognōssem, Cic. de Or. 1, 22, 99: illc unus ex omnibus Italicis intactus profugit, Sall. J. 67, 3; 69, 4.
- (γ) With gen.: ille unus ordinis nostri discessu meo palam exsultavit, Cic. Sest. 64, 133: quod post Cannensem cladem unus Romanorum imperatorum prospere rem gessisset, Liv. 23, 30, 19.
- (δ) With sup.: tu, quam ego unam vidi mulierem audacissumam, Plaut. As. 3, 1, 16: unus istic servos est sacerrumus, id. Most. 4, 2, 67: rem unam esse omnium difficillimam, Cic. Brut. 6, 25: urbem unam mihi amicissimam declinavi, id. Planc. 41, 97: quo ego uno equite Romano familiarissime utor, id. Fam. 13, 43, 1: virum unum totius Graeciae doctissimum Platonem accepimus, id. Rab. Post. 9, 23.
(ε) With magis: quam Juno fertur terris magis omnibus unam Posthabitā coluisse Samo, Verg. A. 1, 15.
(ζ) With comp.: sagacius unus odoror, Hor. Epod. 12, 4.
(η) Strengthened by solus: unus est solus inventus, qui, etc., Cic. Sest. 62, 130; cf. id. Verr. 2, 2, 5, § 13: ex uno oppido solo, id. ib. 2, 2, 75, § 185: nil admirari prope res est una, Numici, Solaque, quae, etc., Hor. Ep. 1, 6, 1: te unum, solum suum depeculatorem, vexatorem … venisse senserunt, Cic. Pis. 40, 96: unus solusque censebat, Plin. Pan. 76.
(θ) Strengthened by tantum (rare before the Aug. age; once in Cic.; cf. Halm ad Cic. Sull. 22, 62): inter bina castra … unum flumen tantum intererat, Caes. B. C. 3, 19: excepit unum tantum, nihil amplius, Cic. Ac. 2, 23, 74: unius tantum criminis in vincla te duci jubeo, Liv. 3, 56, 4 Weissenb. ad loc.: unā tantum perforatā navi, id. 21, 50, 6; 34, 9, 5; 44, 43, 6; Just. 8, 5, 5; Sen. Ep. 79, 1; Plin. 9, 35, 58, § 120; 11, 37, 47, § 131; Cels. 5, 28, 14; cf. absol.: unum defuisse tantum superbiae, quod, etc., Liv. 6, 16, 5.
(ι) Strengthened by modo (class.): nam aliis unus modo, aliis plures, aliis omnes eidem videntur, Cic. Or. 54, 180: hi unum modo quale sit suspicantur, id. ib. 9, 28: hoc autem si ita sit, ut unum modo sensibus falsum videtur, id. Ac. 2, 32, 101; id. Phil. 1, 6, 14; Sall. J. 89, 6; id. H. 3, 61, 12 Dietsch; Liv. 22, 45, 4; 23, 42, 5.
(κ) Unus for unus omnium maxime: quae tibi una in amore atque in deliciis fuit, Cic. Verr. 2, 4, 1, § 3; so, Nautes, unum Tritonia Pallas Quem docuit, Verg. A. 5, 704.
(λ) Emphat., with negatives, no one person or thing, not a single one, none whatever: eum si reddis mihi, praeterea unum nummum ne duis, Plaut. Capt. 2, 2, 81: nemo de nobis unus excellat, Cic. Tusc. 5, 36, 105: ut unum signum Byzantii ex maximo numero nullum haberent, id. Prov. Cons. 4, 7: nullā re unā magis oratorem commendari, quam, etc., id. Brut. 59, 216: haec adhortatio praetoris non modo quemquam unum elicuit ad suadendum, sed ne fremitum quidem movit (i. e. non modo non … sed), Liv. 32, 20, 7: quia nemo unus satis dignus regno visus est, id. 2, 6, 3: eo mortuo ad neminem unum summa imperii redit, Caes. B. C. 3, 18: Rhodiis ut nihil unum insigne, ita omnis generis dona dedit, Liv. 41, 20, 7; cf. id. 3, 45, 4.
- b. Plur.: sequere me Tres unos passus, three single steps, only three steps, Plaut. Bacch. 4, 7, 34: unae quinque minae, id. Ps. 1, 1, 52: ruri dum sum ego unos sex dies, id. Trin. 1, 2, 129; id. Cist. 4, 2, 68: sese unis Suebis concedere, Caes. B. G. 4, 7: Ubii, qui uni legatos miserant, id. ib. 4, 16: ut unis litteris totius aestatis res gestas ad senatum perscriberem, Cic. Fam. 2, 7, 3: abs te ipso, qui me accusas, unas mihi scito litteras redditas esse, id. Att. 1, 5, 4.
- II. Transf., indef., a or an, one, some, some one.
- A. Without a pron.
- 1. Absol.: inter mulieres, Quae ibi aderant, forte unam aspicio adulescentulam, etc., Ter. And. 1, 1, 91: ibi una aderit mulier lepida, etc., Plaut. Ps. 4, 1, 38: sicut unus paterfamilias his de rebus loquor, Cic. de Or. 1, 29, 132; cf.: me una haec res torquet, quod non Pompejum tanquam unus manipularis secutus sim, id. Att. 9, 10, 2.
- 2. With ex: ut me sic audiatis ut unum e togatis, Cic. Rep. 1, 22, 36; cf.: qui non fuit orator unus e multis: potius inter multos prope singularis fuit, id. Brut. 79, 274: ex principibus unus nomine Polyaenus, Liv. 24, 22, 1: unus ex ultimā turbā, id. 24, 27, 1.
- 3. With de: tenuis L. Verginius unusque de multis, Cic. Fin. 2, 20, 66.
- 4. With gen. part. (not in Cic.): eregione unius eorum pontium, Caes. B. G. 7, 35: Apollonides principum unus orationem habuit, Liv. 24, 28, 1: pastorum unus, id. 10, 4, 8: servus unus exulum initium fecit, id. 25, 23, 6: scortum transfugarum unius, id. 26, 12, 16; 26, 33, 11; 30, 42, 30; 37, 23, 7; 40, 5, 10: unus turbae militaris, id. 22, 42, 4; 6, 40, 6: unus hostium Latinae linguae sciens, Tac. A. 2, 13: una Amazonum, id. ib. 4, 56: unum se civium (esse) respondit, id. ib. 12, 5.
- 5. With sup.: est huic unus servos violentissimus, Qui, etc., Plaut. Truc. 2, 1, 39; cf.: tanquam mihi cum M. Crasso contentio esset, non cum uno gladiatore nequissimo, Cic. Phil. 2, 3, 7.
- B. With,
- 1. Aliquis: ex quibus si unum aliquod in te cognoveris, etc., Cic. Div. in Caecil. 9, 27; cf.: ad unum aliquem confugere, id. Off. 2, 12, 41: unius alicujus, id. Fin. 3, 19, 64; id. Verr. 2, 1, 24, § 62; 2, 2, 3, § 9; id. Phil. 10, 1, 3.
In the order aliquis unus, Cic. Rep. 1, 32, 48.
- 2. Quidam: est enim eloquentia una quaedam de summis virtutibus, Cic. de Or. 3, 14, 55: unius cujusdam, id. ib. 2, 10, 40.
- 3. Quivis: si tu solus aut quivis unus, etc., Cic. Caecin. 22, 62.
- 4. Quilibet: queratur unus quilibet militis mei injuriam, Liv. 42, 42, 3: unus Quiritium quilibet, id. 6, 40, 6: quilibet unus ex iis, quos, etc., id. 9, 17, 15.
- 5. Quisque: ponite ante oculos unum quemque regum, Cic. Par. 1, 2, 11; so, unus quisque (and sometimes in one word, unusquisque): unāquāque de re, id. Font. 10, 21: unum quodque, id. Rosc. Am. 30, 83: unum quidque, id. Verr. 2, 4, 59, § 132; cf. Caes. B. C. 2, 29: domini capitis unius cujusque, Cic. Rep. 1, 32, 48.
- 6. Quisquis: sin unum quicquid singillatim et placide percontabere, Plaut. Trin. 4, 2, 39: unum quicquid, Lucr. 5, 1388.
- C. Private, un official, a private person, a private citizen (post-class.): dicentes publicam violationem fidei non debere unius lui sanguine, Vell. 2, 1, 5: pro uno homine jactura publica pacisceris, Sen. Suas. 7, 3.
Adv.: ūnā (acc. to I. B. 1.), in one and the same place, at the same time, in company, together: qui cum Amphitruone hinc una ieram in exercitum, Plaut. Am. 1, 1, 248: hic Juppiter hodie ipse aget, Et ego una cum illo, id. ib. prol. 95: quod summi puerorum amores saepe una cum praetextā togā ponerentur, Cic. Lael. 10, 33: i mecum, obsecro, una simul, Plaut. Most. 4, 3, 43: mandata eri perierunt, una et Sosia, id. Am. 1, 1, 182: si mei consilii causam rationemque cognoverit, una et id quod facio probabit, et, etc., Cic. Div. in Caecil. 1, 1: qui una venerant, id. Rep. 1, 12, 18: cum et ego essem una et pauci admodum familiares, id. Lael. 1, 2: si in Italiā consistat (Pompejus), erimus una, id. Att. 7, 10; id. Fin. 2, 24, 79; id. Brut. 21, 81.
Poet., with dat.: Pallas huic filius una, Una omnes juvenum primi pauperque senatus Tura dabant, at the same time, along with him, Verg. A. 8, 104 sq.
ūnusquisque, v. unus, II. B. 5.