Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rŭbens, entis, Part. and P. a. of rubeo.

rŭbĕo, ēre, v. n. [v. ruber], to be red or ruddy (class.).

  1. I. In gen.: ulceribus quasi inustis omne rubere Corpus, Lucr. 6, 1166: per herbas Matutina rubent radiati lumina solis, id. 5, 462; cf. id. 6, 210: oculi luce, id. 6, 1146: ocelli flendo, Cat. 3, 18: Tyrio murice lana, Ov. A. A. 3, 170: sanguine litus Undaque, id. M. 11, 375; cf. cruore, id. ib. 4, 481: sanguineis aviaria baccis, Verg. G. 2, 430.
  2. II. In partic.
    1. A. To be reddened by blood: Sigea rubebant Litora, Ov. M. 12, 71 (cf. supra, with sanguine and cruore).
    2. B. To grow red, to redden, color up, blush: rubeo, mihi crede, Cic. Att. 15, 4, 3; id. Verr. 2, 2, 76, § 187; Hor. Ep. 2. 1, 267; 2, 2, 156; Juv. 1, 166.
      Hence, rŭbens, entis, P. a., being red, red, reddish.
    1. A. In gen.: in picturis ostroque rubenti, Lucr. 2, 35: rubenti minio, Tib. 2, 1, 55: murice, Verg. E. 4, 43: vere rubenti, id. G. 2, 319: rubente dextera, Hor. C. 1, 2, 2: in rubente folio, Plin. 16, 7, 10, § 29 (Jahn, in foliorum venis): rubentibus auriculis, Suet. Aug. 69: cur iracundissime sint flavi rubentesque, Sen. Ira, 2, 19, 5.
      Comp.: superficies, Plin. 37, 6, 23, § 89.
    2. B. In partic. (acc. to II. B.), red with shame, blushing: virgo Inficitur teneras ore rubente genas, Tib. 3, 4, 32: ore rubenti, Mart. 5, 2, 7; Claud. Laud. Stil. 2, 327.