Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

numquam or nunquam (both in good use; the former prevails before the Augustan age), adv. [ne-umquam],

  1. I. at no time, never: numquam edepol med istoc vinces, Plaut. Stich. 5, 5, 13: quod (principium) si numquam oritur, ne occidit quidem umquam, Cic. Rep. 6, 25, 27; id. Att. 14, 13, 6: videre mihi videor tantam dimicationem, quanta numquam fuit, id. ib. 7, 1, 2: illum numquam, dum haec natio viveret sine curā futurum, id. Sest. 63, 132: numquam ante hoc tempus, Caes. B. G. 1, 44: numquam donec, Liv. 34, 23.
    1. B. Followed by a negative.
      1. 1. By a clause with quin, ut non, to denote that which always occurs: numquam fui usquam, quin me omnes amarent plurimum, Ter. Eun. 5, 9, 62: numquam epistulam tuam accipio, ut non protinus una simus, Sen. Ep. 40, 1.
      2. 2. With a negative in the same clause, affirmatively: numquam non ineptum, always, Cic. de Or. 1, 24, 112; id. Fam. 12, 18, 1; Sen. Ep. 11, 4; cf.: probi mores numquam non plurimum profuerint, Quint. 7, 2, 33: numquam nisi honorificentissime Pompeium appellat, never otherwise than, always, Cic. Fam. 6, 6, 10.
  2. * II. For non, not, by no means: qui hodie numquam ad vesperam vivam! Plaut. As. 3, 3, 40: numquam omnes hodie moriemur inulti, Verg. A. 2, 670: numquam hodie effugies, by no means, id. E. 3, 49; cf. Plaut. Am. 1, 1, 270; id. Mil. 4, 4, 56; Ter. Heaut. 3, 1, 44: nihil in mentem? numquam quidquam ( = prorsus nihil), Ter. Ad. 4, 1, 12; cf. Plaut. Capt. 1, 1, 8.

nunquam and nunquis, v. numquam and numquis.