Lewis & Short

nuntĭātor (nunc-), ōris, m. [nuntio] (postclass.).

  1. I. A reporter, declarer, announcer: apparuit Christus rei maximae nuntiator, Arn. 1 fin.; Tert. Carn. Christ. 7.
  2. II. An informer, Dig. 39, 1, 20; 48, 16, 6.