Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

frĕmo, ŭi, ĭtum, 3, v. n. and a. [cf. βρέμω, βρόμος, βροντή].

    1. 1. Neutr., to make a low roaring, to roar, resound, to growl, murmur, rage, snort, howl (class.; syn.: frendo, strideo, strepo, crepo): (ventus ibi) Speluncas inter magnas fremit ante tumultu, Lucr. 6, 581; cf. Verg. A. 1, 56: venti immani turbine, Ov. Tr. 1, 2, 25: mare, Val. Fl. 2, 646; cf.: Ister tumidā aquā, id. 6, 329: montes undaeque, Stat. Th. 12, 654: saxa concita murali tormento, whiz, Verg. A. 12, 922: viae laetitiā ludisque plausuque, resound, id. ib. 9, 717: agri festis ululatibus, Ov. M. 3, 528: irritata canum cum primum immane Molossūm Mollia ricta fremunt, Lucr. 5, 1064: leo ore cruento, Verg. A. 9, 341; Plin. 8, 16, 19, § 48; cf. Varr. L. L. 7, § 104 Müll.: equus, neighs, Verg. A. 11, 496; 599; Hor. C. 4, 14, 23; id. Epod. 9, 17: lupus ad caulas, Verg. A. 9, 60: tigres, Val. Fl. 2, 260: fremant omnes licet, dicam quod sentio, to mutter, grumble, Cic. de Or. 1, 44, 195: cum in basilica Juliaomnia clamoribus fremerent, Quint. 12, 5, 6: omnes magno circum clamore fremebant, Verg. A. 6, 175: cunctique fremebant Caelicolae assensu vario, id. ib. 10, 96: cuncti simul ore fremebant Dardanidae, id. ib. 1, 559; 5, 555: animisque fremens, id. ib. 12, 371; cf.: stabat acerba fremens Aeneas, id. ib. 12, 398: patres, erecti gaudio, fremunt, Liv. 6, 6, 17: rumor de tibicine Fremit in theatro, Phaedr. 5, 7, 21.
  • II. Act., to murmur, grumble, growl, rage at or after any thing, to complain loudly.
          1. (α) With acc.: dixerat haec unoque omnes eadem ore fremebant, Verg. A. 11, 132: arma amens fremit; arma toro tectisque requirit, Saevit amor ferri, id. ib. 7, 460: si plebs fremere imperia coepisset, i. e. to murmur at, Cass. ap. Serv. Verg. A. 1, 56.
          2. (β) With an object-clause: jam vero Arrius consulatum sibi ereptum fremit, Cic. Att. 2, 7,3: Pedum expugnandum ac delendum senatus fremit, Liv. 8, 13, 1: praetorianus miles, non virtute se sed proditione victum fremebat, Tac. H. 2, 44: (M. Bruti) epistolae frementes, fibulas tribunicias ex auro geri, id. ib. 4, 35; Plin. 33, 3, 12, § 39.