Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

frendo and frendeo, frendui, frēsum and fressum (v. infra), 2 and 3, v. n. and a. [cf. Gr. χρεμ-ίζω, to neigh, χρόμη; Germ. greinen, grinsen, Fick, Vergl. Wörterb. p. 72].

  1. I. Neutr., to gnash the teeth (for syn. cf. fremo): ego illum male formidabam, ita frendebat dentibus, Plaut. Capt. 4, 4, 5; id. Truc. 2, 7, 41: Nemeaeus leo Frendens efflavit graviter extremum halitum, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22: frendens aper, Ov. A. A. 1, 46: et graviter frendens sic fatis ora resolvit, Verg. G. 4, 452: tumidā frendens Mavortius irā, Ov. M. 8, 437: (Hannibal) frendens gemensque ac vix lacrimis temperans dicitur legatorum verba audisse, Liv. 30, 20, 1: frenduerunt super me dentibus suis, Vulg. Psa. 34, 16.
    Poet. transf.: dolor frendens, Sen. Herc. Fur. 693.
    With acc.: nec, machaera, audes dentes frendere, Plaut. Fragm. ap. Non. 447, 18.
  2. II. Act.
    1. A. To crush, bruise, or grind to pieces (as if gnashing the teeth): porci dicuntur nefrendes ab eo, quod nondum fabam frendere possunt, id est frangere, Varr. R. R. 2, 4, 17: saxo fruges frendas, Att. ap. Non. 437, 21 (Rib. Fragm. Trag. v. 478); Pac. ib. (Rib. Fragm. Trag. v. 11): fresi et aqua macerati ervi sextarius, Col. 6, 3, 4: fresa cicera, id. 2, 10, 35: faba fresa, id. 2, 11, 7; 6, 3, 5; for which: faba fressa, Cels. 5, 18, 21.
    2. B. To lament over with rage, gnash the teeth at: frendēre noctes, misera, quas perpessa sum, Pac. ap. Non. 447, 17 (Rib. Fragm. Trag. v. 10).
      With object-clause: frendente Alexandro, eripi sibi victoriam e manibus, Curt. 4, 16, 3.