Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕ-vŏco, āvi, ātum, 1, v. a.

  1. I. To call back, recall (class. and freq., esp. in the trop. sense).
    1. A. Lit.
      1. 1. In gen.: quotiens foras ire volo, me retines, revocas, Plaut. Men. 1, 2, 5; cf. Suet. Claud. 15 fin.: de meo cursu rei publicae sum voce revocatus, Cic. Fam. 10, 1, 1: aliquem ex itinere, id. Div. 2, 8, 20; Suet. Aug. 98; id. Tib. 21: revocatus de exsilio Camillus, Liv. 5, 46: revocatum ex provinciā, Suet. Claud. 1: Caesar in Italiam revocabatur, Caes. B. C. 2, 18 fin.: spes Campanae defectionis Samnites rursus ad Caudium revocavit, Liv. 9, 27: quid me intro revocas? Plaut. Rud. 5, 2, 12.
        Absol.: heus abiit: quin revocas? Plaut. Ps. 1, 3, 12; id. Ep. 2, 2, 17; id. Truc. 1, 2, 19: exclusit; revocat; redeam? Ter. Eun. 1, 1, 4; Hor. S. 2, 3, 264; Ter. Ad. 3, 2, 22; Liv. 30, 20: abeo; et revocas nono post mense, Hor. S. 1, 6, 61; Ov. M. 1, 503.
        1. b. Transf., of things, to draw or fetch back, to withdraw, turn back, etc.: lumina revocata, Ov. M. 7, 789: oculos meos, id. H. 16, 232: cupidas manus, id. A. A. 1, 452: pedem ab alto, Verg. A. 9, 125; cf. gradum, id. ib. 6, 128: deficientem capillum a vertice, to stroke back, Suet. Caes. 45: habenas, Sil. 16, 344: manus post terga, to bind, Sen. Thyest. 685: proscissam terram in liram, to bring back, restore, Col. 2, 10, 5; cf.: in vitibus revocantur ea, quae, etc., are pruned, Cic. de Or. 2, 21, 88; v. infra, B. 1.
          Poet.: gelidos artus in vivum calorem, Ov. M. 4, 248.
      2. 2. In partic.
        1. a. Milit. t. t.
          1. (α) To call back, recall; to call off, withdraw soldiers from a march or from any enterprise: his rebus cognitis Caesar legiones equitatumque revocari atque itinere desistere jubet, Caes. B. G. 5, 11: insequentes nostros, ne longius prosequerentur, Sulla revocavit, id. B. C. 3, 51; Liv. 25, 14: quae receptui canunt, ut eos etiam revocent, Cic. Rep. 1, 2, 3: tardius revocati proelio excesserant, Sall. C. 9, 4; cf. Verg. A. 5, 167: equites, Caes. B. C. 1, 80: reliquas copias, id. B. G. 7, 35: naves omnes, id. B. C. 3, 14: hos certo signo, id. ib. 1, 27 fin.; 1, 28: milites ab opere, id. B. G. 2, 20: legiones ab opere, id. B. C. 1, 82: aestus crescens revocaverat fatigatos, Amm. 24, 4, 17.
          2. (β) To recall to duty soldiers from a furlough: milites, Cic. Verr. 2, 5, 31, § 89: veteranos, Tac. H. 2, 82: inter ceteros conveteranos suos revocatus, Inscr. Orell. 3580.
          3. (γ) In gen., to call back, recall: (Neptunus Tritona) jubet fluctus et flumina signo Jam revocare dato, Ov. M. 1, 335.
        2. b. A theatrical t. t., to call for the repetition of a speech, a vocal performance, etc., to call back a player; to encore: Livius (Andronicus), cum saepius revocatus vocem obtudisset, etc., Liv. 7, 2: Diphilus tragoedus revocatus aliquoties a populo, Val. Max. 6, 2, 9: quoties ego hunc (sc. Archiam) vidi magnum numerum versuum dicere ex tempore! quoties revocatum eandem rem dicere commutatis verbis atque sententiis, Cic. Arch. 8, 18: revocatus praeco, iterum pronunciavit eadem, Liv. 33, 32.
          Also with an inanim. object: cum Orestem fabulam doceret Euripides, primos tres versus revocasse dicitur Socrates, to have encored, Cic. Tusc. 4, 29, 63.
          Absol.: revocasse et repeti coëgisse, Plin. Ep. 3, 5, 12.
          Impers. pass.: nominatim sum appellatus in Bruto Tullius qui libertatem civibus stabiliverat. Milies revocatum est, Cic. Sest. 58, 123.
        3. c. To recall from death, bring back to life: quā servetis revocatum a morte Dareta, Verg. A. 5, 476; cf.: Paeoniis revocatum herbis et amore Dianae, id. ib. 7, 769: dysentericos a morte revocari, Plin. 23, 6, 60, § 113.
    2. B. Trop.
      1. 1. In gen., to call back, recall, resume; to withdraw, retire; to regain, recover; to draw back, draw off or away; to withhold, restrain, etc.: facilius sicut in vitibus revocantur ea, quae sese nimium profuderunt, are checked, pruned, Cic. de Or. 2, 21, 88: et vires et corpus amisi: sed si morbum depulero, facile illa revocabo, will regain, recover, id. Fam. 7, 26, 2: quae (studia) remissa temporibus, longo intervallo intermissa revocavi, id. Tusc. 1, 1, 1; cf.: quod, utcunque praetermissum, revocari non posset, Liv. 44, 40: praetermissa, Plin. 18, 6, 8, § 44: quae (philosophia) nunc prope dimissa revocatur, Cic. Ac. 2, 4, 11: veteres artes, Hor. C. 4, 15, 12: priscos mores, Liv. 39, 41: antiquam duramque militiam, Tac. A. 1, 20 fin.: quaedam exoleta, Suet. Claud. 22: omissa, id. Vesp. 16; id. Dom. 4 et saep.: nonnumquam animum incitatum revoco ipse et reflecto, Cic. Sull. 16, 46; cf. id. Att. 13, 1: vinolenti dubitant, haesitant, revocant se interdum, recover themselves, bethink themselves, id. Ac. 2, 17, 52: ut quaedam contra naturam depravata restituerentur et corrigerentur ab naturā, cum se ipsa revocasset aut arte atque medicinā, had recovered herself, id. Div. 2, 46, 96: revocare se non poterat familiaritate implicatus, could not withdraw, id. Pis. 29, 70: primae revocabo exordia pugnae, Verg. A. 7, 40; cf. Sen. Ben. 7, 25, 2 al.: revocari in memoriam somnii, Just. 1, 5, 3; 7, 1, 8.
        Poet., with inf.: nec tamen illa suae revocatur parcere famae, nor can she be induced, persuaded, etc., Prop. 1, 16, 11: memoriam ad referendam gratiam admonitione revocare, to bring, induce, Sen. Ben. 5, 25, 6: scalam nobis in memoriam revocare, Aug. Civ. Dei, 16, 38, 2; id. Serm. 280, 1: in memoriam rursus revocatus, Petr. 10: revocat tua forma parentem (with recordor), Sil. 16, 193: magni est ingenii revocare mentem a sensibus, Cic. Tusc. 1, 16, 38; cf.: eos ab illā consuetudine, id. Rep. 2, 13, 25: quos (homines) spes praedandi studiumque bellandi ab agriculturā et cottidiano labore revocabat, Caes. B. G. 3, 17: aliquam a cupiditate, Cic. Clu. 5, 12: aliquem a turpissimo consilio, id. Att. 3, 15, 4: aliquem a tanto scelere, id. Cat. 3, 5, 10; cf. id. ib. 1, 9, 22: animum ab irā, Ov. Tr. 2, 557: jam lapsos ab errore, Quint. 2, 6, 2: perterritos animos a metu, id. 2, 16, 8 et saep.: ab errore ad rectiorem viam, Lact. 1, 1, 21: cum ex saevis et perditis rebus ad meliorem statum fortuna revocatur, Cic. ap. Amm. 15, 5, 23: disceptationem ab rege ad Romanos revocabant, Liv. 41, 20: rebus institutis ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros, Cic. Rep. 2, 14, 27: ad quam eos quasi formulam dicendi revocent, id. Opt. Gen. 5, 15: ad quae me exempla revocas, id. Verr. 2, 3, 90, § 210; Quint. 10, 7, 32: rem paene ad manus, Cic. Clu. 49, 136: me ad pristina studia revocavi, id. Brut. 3, 11: me ad meum munus pensumque revocabo, id. de Or. 3, 30, 119: se ad industriam, id. Brut. 94, 323: se rursus ad moestitiam, id. Tusc. 3, 27, 64: se ad se, id. Ac. 2, 16, 51: vilicum ad rationem, compel to an account, Cato, R. R. 2, 2: libertinos ingratos revocavit in servitutem, Suet. Claud. 25: fortunae possessionesque omnium in dubium incertumque revocabuntur, Cic. Caecin. 27, 76: ad spem consulatūs in partem revocandam aspirare non auderet, to bring over to his side, Liv. 4, 35: quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur, in animum revocabo, will transfer to my mind, Tac. A. 14, 54: abi, Quo blandae juvenum te revocant preces (= a me ad se vocant, Orell.), Hor. C. 4, 1, 7.
      2. 2. In partic.
        1. a. Pregn.: ad aliquid, to apply, reduce, refer a thing to something as a standard (syn. referre) (Ciceron.): impuri cujusdam et ambitiosi et omnia ad suam potentiam revocantis esse sententiam, Cic. Lael. 16, 59: misericordiā movetur, si is, qui audit, adduci potest, ut illa, quae de altero deplorentur, ad suas res revocet, id. de Or. 2, 52, 211: omnia ad artem et ad praecepta, id. ib. 2, 11, 44: omnia ad scientiam, id. Fin. 2, 13, 43: illa de urbis situ ad rationem, id. Rep. 2, 11, 22: rationem ad veritatem, id. Off. 3, 21, 84: rem ad illam rationem conjecturamque, id. Dom. 6, 15.
        2. b. To recall, revoke, retract, cancel (not so till after the Aug. per.): si facta mihi revocare liceret. Ov. M. 9, 617: promissum suum, Sen. Ben. 4, 39, 2: sententiam suam, Dig. 48, 18, 1 fin.: libertatem (shortly after: in servitutem retrahi), Tac. A. 13, 26: litteras, Suet. Vesp. 8: legatum ad quingenta, id. Galb. 5.
        3. c. As law t. t.: domum, domum suam revocare, to appeal to a judge of one’s own country or city: (legatis) revocandi domum suam jus datur, Dig. 5, 1, 2, §§ 3, 4, and 5.
  2. II. To ask back again, to invite in return: mutuo vocare, Non. (rare): domum suam istum non fere quisquam vocabat. Nec mirum; qui neque in urbe viveret neque revocaturus esset, Cic. Rosc. Am. 18, 52; Varr. ap. Non. 167, 14: cum vulpem revocasset, Phaedr. 1, 25, 7; Lact. 6, 12, 3.
    Hence, transf.: tribuni plebis quoniam adhuc praesens certamen contentionemque fugerunt: nunc in meam contionem prodeant, et, quo provocati ad me venire noluerunt, revocati saltem revertantur, i. e. now that they are invited to come back, Cic. Agr. 3, 1, 1.
  3. III. To call again, summon anew (rare): itaque hominem populus revocat, et retrahatur necesse est, i. e. to answer a renewed accusation, Cic. Q. Fr. 2, 4 (6), 6: tribuni de integro agere coeperunt revocaturosque se easdem tribus renuntiarunt, Liv. 45, 36 fin.; cf. id. 40, 46: refectum est convivium et rursus Quartilla ad bibendum revocavit, challenged us again, Petr. 23: convivam in diem posterum, Suet. Claud. 32.