Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕ-verto (-vort-) and rĕ-vertor (-vort-), versus (-vors-) (inf. paragog. revertier, Phaedr. 4, 18, 14), 3 (the authors of the ante-Aug. per. make the perfect forms, with the exception of the part. reversus, only from the active root, reverti, reverteram, revertisse, etc., Plaut. Am. 3, 2, 28: Cic. Fam. 10, 28, 1; id. Att. 8, 3, 7; id. Phil. 2, 24, 59; id. Div. 1, 15, 27; id. Phil. 8, 10, 28; id. Tusc. 5, 37, 107; Caes. B. G. 1, 8; 1, 31, 2, 29; 2, 14; Sall. C. 37, 11 et saep.: reversus, Cic. Phil. 6, 4, 10; Caes. B. G. 6, 42; Sall. H. 4, 4 Dietsch; but cf.: reversus sum, etc., Vell. 2, 42, 3; Quint. 7, 8, 2; 11, 2, 17; Tac. A. 12, 21; Front. Strat. 4, 2, 8; 4, 5, 17; Val. Max. 5, 1, 1; Nep. Them. 5, 2. But in the present tenses the active form is rare: revortit, Lucr. 3, 1061; 5, 1153, and Pompon. ap. Non. 476, 2; or Com. Rel. p. 201 Rib.: revertebant, Amm. 19, 5, 2; cf. Neue, Formenl. 2, p. 345 sq.; Zumpt, Gram. § 209 fin.) [verto], to turn back, turn about; to come back, return (syn.: redeo, revenio).

  1. I. Lit.: clamitant me ut revertar, Plaut. Ps. 5, 1, 30: (Deiotarus) cum ex itinere revertissetpersaepe revertit ex itinere, Cic. Div. 1, 15, 26 sq.; cf. id. ib. 2, 8, 20: eodem (vultu) semper se vidisse exeuntem illum domo et revertentem, id. Tusc. 3, 15, 31: ita maestus rediit, ut retractus, non reversus videretur, id. Phil. 6, 4, 10: reversus ille, etc., Caes. B. G. 6, 42: (mulier) per propinquos rogata, ut rediret, non est reversa, Quint. 7, 8, 2 et saep.: cum ego a foro revortor, Plaut. Ps. 1, 2, 30: a Fabricio ponte, Hor. S. 2, 3, 36: a Scythiā, Just. 9, 3, 1; 22, 3, 6: reverti ab exsilio, Tac. H. 1, 77; 2, 92; Suet. Calig. 59: a bello, Cic. Ac. 2, 1, 3; Sen. Suas. 2, 8; for which poet.: silvā, Ov. M. 5, 585: jam ad te revortar, Plaut. Aul. 2, 2, 26: ad aliquem, id. Ep. 3, 3, 43; id. Ps. 4, 7, 62; Caes. B. G. 2, 14 et saep.: nisi domum revorteris, Plaut. Men. 2, 1, 31; so, domum, Ter. Heaut. 1, 1, 16 (opp. egredior); 70; 2, 3, 99; Cic. Tusc. 5, 37, 107 (opp. egressi); Hor. Ep. 1, 15, 24 al.: Formias, Cic. Att. 8, 3, 7: Ameriam, id. Rosc. Am. 9, 26: Epheso Laodiceam, id. Fam. 3, 10, 3: hunc in locum, id. Rep. 6, 25, 29: in castra, Sall. J. 58, 7: ad assuetas sibi sedes, Quint. 11, 2, 6: huc, Plaut. Am. 2, 2, 57; 3, 2, 28; Ter. Ad. 4, 1, 9; Cic. Rep. 6, 13, 13 (opp. hinc profecti).
    With double nom.: consules praedā ingenti partā victores reverterunt, Liv. 7, 17.
        1. b. Of things: sol inde (sc. a brumalibus flexibus) revortens, Lucr. 5, 616: revertitur idem sol sub terras, id. 5, 658: revertitur luna ad signum quodque, id. 5, 635: multa videbis retro repulsa revorti, id. 2, 130: retroque a terrā cunctā revorti, id. 1, 785: quis neget . . . Tiberim reverti, Hor. C. 1, 29, 12: sol reversus, Manil. 5, 464.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to return: nescit vox missa reverti, Hor. A. P. 390; cf. Quint. 10, 7, 14: leti jam limine ab ipso Ad vitam possint revorti, Lucr. 2, 961: ad superiorem consuetudinem, Cic. Fam. 9, 24, 2: ad illum animum meum pristinum, id. ib. 10, 28, 1: ad sanitatem, Caes. B. G. 1, 42: ad corporis commodum, Cic. Inv. 2, 56, 168: haec ad easdem particulas, Quint. 3, 6, 65: ad Musas, Ov. Tr. 3, 7, 9: ad bonam vitae consuetudinem, Dig. 34, 4, 30: ut reverteretur in gratiam mecum, Petr. 87: poena in caput tuum, Ov. A. A. 1, 340; cf. Tac. H. 3, 31.
    2. B. In partic., in speech (after a digression), to return, revert to a theme, etc.: scribam tibi tres libros, ad quos revertare, Varr. R. R. 1, 1, 4: discedo parumper a somniis, ad quae mox revertar, Cic. Div. 1, 23, 47: sed, ut ad propositum revertamur, etc., id. Fin. 2, 32, 104: ut ad me revertar, id. Cael. 3, 6: ad illam puellam exposititiam, Plaut. Cas. prol. 79: proinde ad id revertar, Curt. 7, 1, 26: illuc, Nep. Dion, 4.
      In a comic equivoque: revortor rursus denuo Carthaginem, Si quid mandare voltis aut curarier, Plaut. Poen. prol. 79.

rĕvorto and rĕvortor, v. revert-,