Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.
quam (archaic form quamde or quande:
- I. quamde pro quam usos esse antiquos, cum multi veteres testimonio sunt, tum Ennius … et Lucretius (1, 640), Fest. p. 261 Müll.; cf. Enn. Ann. v. 29, and v. 139 Vahl. So, too, Naev. ap. Fest. s. v. topper, p. 352 Müll.), adv. [qui], in what manner, how, how much, as much as: quam nihil praetermittis in consilio dando! quam nihil tamen, quod tibi placeat, explicas! Cic. Att. 9, 2, A, 1: ut se accusari nolunt! quam cupiunt laudari! id. Fin. 5, 22, 61: quam multa, quam paucis! id. Fam. 11, 24, 1: quam sint morosi, intellegi potest, id. ib. 7, 15, 1: quam vellet, cunctaretur, id. Div. 1, 26, 56: memoriā tenetis, quam valde universi admurmurarint, id. Verr. 2, 5, 16, § 41: quam quisque potest, as much as each one can, Ov. Tr. 3, 4, 75: quam potuit, as far as he was able, Val. Max. 4, 1, 5.
With possum and a sup.: concede huc ab isto, quam potest longissime, as far as possible, Plaut. Men. 5, 2, 81: quam possunt mollissime, as gently as possible, Cic. N. D. 2, 52, 129.
Also without possum: quam maximas, quam primum, quam saepissime gratias agere, Cic. Fam. 13, 6, 5: ut quam angustissime Pompeium contineret, Caes. B. C. 3, 45.
With posit. (post-Aug.): tum Manlius … quam poterat clarā voce denuntiavit, Val. Max. 6, 4, 1; 3, 2, 1 ext.; 4, 5, 1: dixi de philosophiā quam breviter potui, Lact. 3, 17, 1: tusa cribrataque vino, quam possit excellenti, as excellent as possible, Plin. 20, 24, 100, § 264; 18, 28, 68, § 274.
- B. In dependent clauses, indirect questions, etc.: est fidei nostrae, declarare, quam memores simus, Cic. Phil. 14, 11, 29: scio, quam timida sit ambitio, id. Mil. 16, 42: quam id ratum sit, tu judicabis, id. Att. 6, 1, 7: id quam injustum esset, non videbat, id. Off. 3, 21, 82: dici non potest quam sim disputatione tuā delectatus, id. Tusc. 2, 4, 10; id. N. D. 2, 20, 52; id. Ac. 2, 17, 52; id. Fin. 1, 11, 37; 1, 20, 65; 5, 12, 35; id. Verr. 2, 1, 18, § 47; 2, 1, 21, § 52; 2, 4, 44, § 98: videte quam iniqui sint, Sall. J. 85, 25; 62, 9: ut sentias quam vile sit corpus, Liv. 2, 12, 3; 24, 5, 2; Nep. Timoth. 4, 2.
- II. In partic.
- A. In comparisons, as, than.
- 1. With tam: tam ego ante fui liber, quam gnatus tuos, Plaut. Capt. 2, 2, 60; cf. id. ib. 3, 4, 11: si era me sciat tam socordem esse quam sum, id. Cist. 4, 2, 5: tua est imago: tam consimilis est, quam potest, id. Men. 5, 9, 4: tam esse clemens tyrannus quam rex importunus potest, Cic. Rep. 1, 33, 50; id. Div. 1, 6, 10 et saep.; v. tam.
- 2. With ellipsis of corresp. tam: homo non, quam isti sunt, gloriosus, not so celebrated as those, Liv. 35, 49: claris majoribus, quam vetustis, rather than, Tac. A. 4, 61.
- 3. With sup. and a corresp. tam, by how much the more, the more: quam acerbissima olea oleum facies, tam oleum optimum erit, the bitterer the olives, the better will be the oil, Cato, R. R. 65, 1: quam paucissimos reliqueris, tam optimi fiunt, Varr. R. R. 2, 9: quam quisque pessume fecit, tam maxume tutus est, Sall. J. 31, 14.
- 4. With magis: quam magis … tam magis, the more … the more, Plaut. Bacch. 5, 1, 5.
With tam omitted: quam magis exhausto spumaverit ubere mulctra, Laeta magis pressis manabunt flumina mammis, Verg. G. 3, 309.
With the second magis omitted: quam magis te in altum capessis, tam aestus te in portum refert, Plaut. As. 1, 3, 6.
In the reverse order: tam magis … quam magis, the more … the more, Verg. A. 7, 787.
- 5. With tanto: quam magis … tanto magis, the more … the more, Plaut. Men. 1, 1, 19; so Lucr. 6, 460.
- 6. With a double comp.: ne libentius haec in illum evomere videar, quam verius, with more freedom than truth, Cic. Mil. 29, 78: non acrior quam pertinacior impetus Romanorum, Liv. 31, 35: discrimen me occupavit, meliore hostium quam meo tempore, Curt. 7, 7, 9.
- 7. Tam … quam, with the comp. for the posit., so … as: per dexteram te istam oro non tam in bellis et proeliis, quam in promissis et fide firmiorem, Cic. Deiot. 3, 8.
- 8. After comparatives or words of comparison, than: nobis nihil est tlmendum magis quam ille consul, Cic. Att. 7, 9, 3: his igitur, quam physicis potius credendum existimas? id. Div. 2, 16, 37; Cassius ap. Cic. Fam. 15, 19, 1; Cic. Pis. 26, 62: majorem pecuniam praetori polliceri, quam quantam hic dedisset, id. Verr. 2, 2, 29, § 70; id. de Or. 1, 36, 167: qui plures milites eorum occidisset, quam quot superessent, Liv. 35, 12.
So after verbs which imply comparison, verbs of preference, excellence, etc.; after praestat, Caes. B. G. 7, 17, 4; after malo: esse quam videri bonus malebat, Sall. C. 54, 5: an est quod ego malim quam? Cic. Par. 1; after statuo, Nep. Dat. 8, 1; after probo, Tac. A. 1, 58; after volo ( = βούλομαι ἤ), Liv. 3, 68, 11; 25, 29, 6.
Rarely quantus is used to strengthen quam, after comp.: de re majore quam quanta ea esset, Liv. 30, 23, 2: implere homines certioris spei, quam quantam fides promissi humani subicere solet, id. 26, 19, 2 Weissenb. ad loc.; 22, 2, 19.
But quam is often omitted after plus, minus, amplius, etc., without changing the case: minus duo milia hominum effugerunt, Liv. 24, 16, 4: plus partem dimidiam hominum caesam, id. 36, 40, 5; cf. id. 29, 25, 2: cum decem haud plus milibus militum, id. 28, 1, 5: ut hoc nostrum desiderium ne plus sit annuum, Cic. Att. 5, 1, 1: ferre plus dimidiati mensis cibaria, id. Tusc. 2, 16, 37: plus quingentos colaphos infregit mihi, Ter. Ad. 2, 1, 45; Prop. 2, 19, 18 (3, 17, 32); v. Zumpt, Gram. § 485.
- 9. With sic (poet.): quam multā grandine nimbi Culminibus crepitant, sic densis ictibus heros pulsat, etc., Verg. A. 5, 458.
With sic omitted, Verg. A. 6, 309 sqq.
- 10. After aeque, so much … as: nihil aeque eos terruit, quam robur ac color imperatoris, Liv. 28, 26.
- 11. After contra, otherwise … than, not so … as: contra faciunt, quam professi sunt, Cic. Leg. 2, 5, 11.
So after secus: ne me secus honore honestes quam ego te, Plaut. Capt. 2, 1, 50.
- 12. After alius, with a preceding negative, not otherwise than, no other than: nil aliud agens quam ut, etc., nothing else than, Liv. 44, 27, 12: neque aliud totā urbe agi quam bellum apparari, id. 4, 26, 12; Nep. Hann. 10, 1: ob nullam aliam causam, quam ne, from no other cause than, Liv. 45, 25; 34, 2, 12.
Rarely with alius affirmatively (for ac): ipse me paulum in aliā quam prius habuerim opinione nunc esse confiteor, Quint. 3, 6, 63.
- 13. After aliter, otherwise than: ne aliter, quam ego velim, meum laudet ingenium, Cic. Verr. 2, 1, 9, § 24: ne aliter quam si, etc., Col. 4, 2, 2.
- 14. After supra: saepe supra feret, quam fieri possit, more than, Cic. Or. 40, 139.
- 15. After ultra: ultra, quam satis est, producitur, farther than, Cic. Inv. 1, 18, 26.
- 16. After diversum, otherwise than: pransus quoque atque potus diversum valent quam indicant, something altogether different from what, Quint. 1, 4, 29; cf., after advorsum, only Plaut. Trin. 1, 2, 139 Brix ad loc.
- 17. After words denoting number or quantity, which serve for comparison: dimidium tributi quam quod regibus ferre soliti erant, populo Romano pendere, the half of what, half as much as, Liv. 45, 18: multiplex, quam pro numero, damnum est, too great for, greater than, id. 7, 8: ferramenta duplicia, quam numerus servorum exigit, twice as many as, Col. 1, 8, 8.
So, too, after designations of time: die vigesimā, quam creatus erat, dictaturā se abdicavit, on the twentieth day after, Liv. 6, 29: tabellarii venerunt post diem sextum, quam a vobis discesserant, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 16, 21, 1: postridie venissemus, quam … fuissemus, Cic. Ac. 2, 3, 9: postero die quam illa erant acta, id. de Or. 2, 3, 12: saeculis multis ante … inventa sunt, quam, etc., id. ib. 2, 5, 21.
- 18. After the sup.: bellum gerere cum tyranno, quam qui unquam, saevissimo et violentissimo in suos, the most cruel that ever was, Liv. 34, 32.
- 19. So with rel. and sup. after tam: tam gratum mihi id erit, quam quod gratissimum, Cic. Fam. 13, 3: tam sum amicus rei publicae quam qui maxime, id. ib. 5, 2, 6: ego sum tam mitis, quam qui lenissimus, id. Sull. 31, 87.
- 20. Sometimes with magis or potius to be supplied, more … than: tacita mulier semper, quam loquens, Plaut. Rud. 4, 4, 70 dub.: pacem quam bellum probabam, Tac. A. 1, 58.
- B. In mere intensive expressions, exceedingly, very, quite, indeed: admodum quam saevos est, very cruel indeed, Plaut. Am. 1, 3, 43: nimis quam formido, ne, etc., id. Most. 2, 2, 79: nimis quam cupio, id. Capt. 1, 2, 17: quam familiariter, Ter. And. 1, 1, 109: nam suos valde quam paucos habet, very few indeed, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 3: mire quam, Cic. Att. 1, 11, 3: sane quam refrixit, id. Q. Fr. 2, 6, 5.
1. qui, quae, quod (old forms: nom. quei; gen. quojus; dat. quoi, and in inscrr. QVOEI, QVOIEI, and QVEI; abl. qui; plur. ques or queis; fem. QVAI; neutr. qua; dat. and abl. queis and quĭs.
Joined with cum: quocum, quācum, quicum, quibuscum; rarely cum quo, Liv. 7, 33: cum quibus, id. 4, 5.
Placed also before other prepositions: quas contra, quem propter, etc.; v. h. praepp.), pron.
- I. Interrog., who? which? what? what kind or sort of a? (adjectively; while quis, quid is used substantively; qui, of persons, asks for the character, quis usu. for the name).
- A. In direct questions: quae haec daps est? qui festus dies? what sort of a feast? what kind of a festival? Liv. And. ap. Prisc. p. 752 P. (a transl. of Hom. Od. 1, 225: τίς δαΐς, τίς δὲ ὅμιλος ὅδ’ ἔπλετο; cf. Herm. Doctr. Metr. p. 619): Th. Quis fuit igitur? Py. Iste Chaerea. Th. Qui Chaerea? what Chærea? Ter. Eun. 5, 1, 8: qui color, nitor, vestitus? id. ib. 2, 2, 11: qui cantus dulcior inveniri potest? quod carmen aptius? qui actor in imitandā veritate jucundior? Cic. de Or. 2, 8, 34: virgo, quae patria est tua? Plaut. Pers. 4, 4, 88: occiso Sex. Roscio, qui primus Ameriam nuntiat? what sort of a person? Cic. Rosc. Am. 34, 96.
- B. In indirect discourse: scribis te velle scire, qui sit rei publicae status, what is the state of the country, Cic. Fam. 1, 7, 10: quae cura boum, qui cultus habendo Sit pecori … Hinc canere incipiam, Verg. G. 1, 3: iste deus qui sit da, Tityre, nobis, id. E. 1, 18; 2, 19; 3, 8; id. A. 3, 608: nescimus qui sis, Cic. Div. in Caecil. 6, 20: qui sit, qui socium fraudarit, consideremus, id. Rosc. Com. 6, 17.
- II. Rel., who, which, what, that, referring to a substantive or pronoun as antecedent.
- A. As a simple rel.
- 1. With antecedent expressed: habebat ducem Gabinium, quīcum quidvis rectissime facere posset, Cic. Phil. 2, 19, 48: ille vir, cui patriae salus dulcior fuit, id. Balb. 5, 11: vir acer, cui, etc., id. Brut. 35, 135: vir optimus, qui, etc., id. Fam. 14, 4, 2: Priscus, vir cujus, etc., Liv. 4, 46, 10; 23, 7, 4: quod ego fui ad Trasimenum, id tu hodie es, id. 30, 30, 12: collaria, quae vocantur maelium, Varr. R. R. 2, 9, 15: coloniam, quam Fregellas appellent, Liv. 8, 23: sucus, quem opobalsamum vocant, Plin. 12, 25, 54, § 116: sidere, quod Caniculam appellavimus, id. 18, 28, 68, § 272.
- 2. With pronom. antecedent understood: QVI IN IVS VOCABIT, IVMENTVM DATO, Lex XII. Tabularum: SI ADORAT FVRTO, QVOD NEC MANIFESTVM ESCIT, ib. tab. 2, 1. 8: novistine hominem? ridicule rogitas, quīcum una cibum capere soleo, Plaut. Trin. 4, 2, 60: beati, quīs contigit, etc., Verg. A. 1, 95: fac, qui ego sum, esse te, Cic. Fam. 7, 23, 1.
- 3. The rel. freq. agrees with the foll. word: est locus in carcere, quod Tullianum appellatur, Sall. C. 55, 3: ealoca, quae Numidia appellatur, id. J. 18, 11: exstat ejus peroratio, qui epilogus dicitur, Cic. Brut. 33, 127: justa gloria, qui est fructus virtutis, id. Pis. 24, 57: domicilia conjuncta, quas urbes dicimus, id. Sest. 42, 91.
- 4. Sometimes it agrees with the logical, not the grammatical antecedent: ne tu me arbitrare beluam, qui non novisse possim, quīcum aetatem exegerim, Plaut. Trin. 4, 2, 112: ubi est scelus qui me perdidit? Ter. And. 3, 5, 1: hoc libro circumcisis rebus, quae non arbitror pertinere ad agriculturam, Varr. R. R. 1, 1, 11: abundantia earum rerum, quae prima mortales ducunt, Sall. J. 41, 1; Cic. Fam. 2, 8, 2: illa furia muliebrium relligionum, qui, etc., id. ib. 1, 9, 15: alteram alam mittit, qui satagentibus occurrerent, Auct. B. Afr. 78.
- 5. Relating to a remote subject: annis ferme DX post Romam conditam Livius fabulam dedit … anno ante natum Ennium: qui (sc. Livius) fuit major natu quam Plautus et Naevius, Cic. Tusc. 1, 1, 3; v. the commentators ad loc.; Liv. 21, 26, 2; 31, 38, 10; 37, 14, 2; cf. Krehl ad Prisc. 2, 9, § 48, p. 91.
- 6. The antecedent is sometimes repeated after the rel.: erant itinera duo, quibus itineribus, etc., Caes. B. G. 1, 6.
- 7. In a question, with ne affixed: sed ubi Artotrogus hic est? Art. Stat propter virum fortem … Mil. Quemne ego servavi in campis Curculioniis? whom I saved? Plaut. Mil. 1, 1, 9: quemne ego vidi? whom I saw? Ter. And. 4, 4, 29.
- B. With an accessory signif., causal or final, joined to the subj.
- 1. As, because, seeing that, since: Actio maluimus iter facere pedibus, qui incommodissime navigassemus, Cic. Att. 5, 9, 1: hospes, qui nihil suspicaretur, id. Verr. 2, 1, 25, § 64; ingrata es, ore quae caput nostro Incolume abstuleris, Phaedr. 1, 8, 11.
- 2. Qui, with the subj., also follows dignus, indignus, aptus, idoneus, etc., answering the question, to or for what? dignus est, qui imperet, i. e. to, Cic. Leg. 3, 2, 5: dignum esse dicunt, quīcum in tenebris mices, id. Off. 3, 19, 77: socios haud indignos judicas, quos in fidem receptos tuearis, Liv. 23, 43: idoneus nemo fuit quem imitarere, Cic. Verr. 2, 3, 16, § 41.
- 3. Also after demonstrr. or clauses expressing or implying a quality or degree which is defined or explained in the rel.-clause: qui potest temperantiam laudare is, qui ponat summum bonum in voluptate? Cic. Off. 3, 33, 117: nullo modo videre potest quicquam esse utile, quod non honestum sit, id. ib. 3, 19, 77: non sumus ii, quibus nihil verum esse videatur, id. N. D. 1, 5, 12: nunc dicis aliquid quod ad rem pertineat, id. Rosc. Am. 18, 52: quis potest esse tam mente captus, qui neget? as that, that, to, id. Cat. 3, 9.
- 4. To express a purpose, design, in order that, to: sunt autem multi, qui eripiunt aliis, quod aliis largiantur, Cic. Off. 1, 14, 43: Caesar equitatum praemisit, qui viderent, Caes. B. G. 1, 15: domi creant decem praetores, qui exercitui praeessent, Nep. Milt. 1, 4.
- C. The rel. serves as a connective, instead of is, ea, id, with a conj.: res loquitur ipsa, quae semper valet plurimum, and this, Cic. Mil. 20, 53: ratio docet esse deos, quo concesso, confitendum est, etc., id. N. D. 2, 30, 75.
- D. The rel. sometimes means, by virtue of, according to, such: quae tua natura est, according to your disposition, Cic. Fam. 13, 78, 2: qui meus amor in te est, such is my love, id. ib. 7, 2, 1.
- E. In neutr. sing.
- a. Quod signifies,
- 1. As much as, as far as, what, = quantum: adjutabo quod potero, Ter. Heaut. 3, 1, 7: cura, quod potes, ut valeas, Cic. Fam. 14, 4, 6: quae tibi mandavi, velim ut cures, quod sine molestiā tuā facere poteris, id. Att. 1, 5, 7: tu tamen, quod poteris, nos consiliis juvabis, id. ib. 10, 2, 2; 11, 2, 2; 11, 12, 4; id. Fam. 3, 2, 2: nihil cuiquam, quod suum dici vellet, id. Verr. 2, 4, 16, § 36: (Epicurus) se unus, quod sciam, sapientem profiteri est ausus, id. Fin. 2, 3, 7: quod tuo commodo fiat, id. Fam 4, 2, 4: quod litteris exstet, id. Tusc. 1, 16, 38: quod sciam, Plaut. Ps. 4, 6, 14: quod ad me attinet, as far as depends on me, for my part, Cic. Rosc. Am. 42, 122.
With ellips. of attinet: quod ad Caesarem crebri et non belli de eo rumores, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 7; Varr. L. L. 5, § 57 Müll.
With gen.: quod operae, so much trouble, Cic. Off. 1, 6, 19: quod aeris, Liv. 8, 20.
- 2. Wherein: si quid est, Quod mea opera opus sit vobis, Ter. And. 4, 3, 23.
- b. Quo, abl. neutr., with compp. (with or without hoc, eo, or tanto): quo … eo, by how much, by so much, the … the: quo difficilius, hoc praeclarius, Cic. Off. 1, 19, 64.
- III. Indef., any one, any; with si, num, ne, v. quis: quaeritur, num quod officium aliud alio majus sit, Cic. Off. 1, 3, 7: si qui graviore vulnere accepto equo deciderat, Caes. B. G. 1, 48: nisi si qui publice ad eam rem constitutus esset, Cic. Leg. 2, 26, 65: (BACANALIA) SEI QVA SVNT, S. C. de Bacchan.: ne qui forte putet, Cic. de Or. 1, 2, 8.
2. quī, adv. interrog., rel. and indef. [old abl. of 1. qui].
- I. Interrog., in what manner? how? whereby? by what means? why?
- A. In direct questions: quī minus eadem histrioni sit lex quae summo viro? Plaut. Am. prol. 76: Quī, amabo? id. Bacch. 1, 1, 19: quī scire possum? id. ib. 2, 2, 13: Quī in mentem venit tibi istuc facinus facere? id. ib. 4, 4, 31: Quī non? id. ib. 5, 2, 44: quī vero dupliciter? id. Mil. 2, 3, 25: quī vero? id. Merc. 2, 3, 60: quī scis? Ter. And. 2, 1, 2: quī istuc facere potuit? id. Eun. 4, 3, 15: quī potui melius? id. Ad. 2, 2, 7: sed nos deum nisi sempiternum intellegere quī possumus? Cic. N. D. 1, 10, 25: quī potest esse in ejusmodi trunco sapientia? id. ib. 1, 30, 84: quī potest? id. Ac. 2, 31, 100: quī ego minus in Africam traicerem, Liv. 28, 43, 18.
- B. In indirect questions: nimis demiror, quī illaec me donatum esse aureā paterā sciat, Plaut. Am. 2, 2, 133: quī istuc credam ita esse, mihi dici velim, Ter. Phorm. 5, 6, 15: nec quī hoc mihi eveniat scio, id. Hec. 2, 3, 6: neque videre, quī conveniat, Liv. 42, 50.
- C. In curses (cf. Gr. πῶς, and Lat. utinam), how, would that, if but: quī illum di deaeque magno mactassint malo, Enn. ap. Non. 342, 14 (Trag. Rel. v. 377 Vahl.): quī te Juppiter dique omnes perduint! Plaut. Men. 5, 5, 31: quī istum di perdant! id. Trin. 4, 2, 78: quī te di omnes perdant! id. ib. 4, 2, 155; Ter. Phorm. 1, 2, 73.
Ellipt.: quī illi di irati! Cic. Att. 4, 7, 1.
- II. Rel., wherewith, whereby, wherefrom, how (referring to all genders and both numbers).
- 1. In gen.: date ferrum, quī me animā privem, Enn. ap. Non. p. 474, 30 (Trag. Rel. v. 233 Vahl.): patera, quī Pterela potitare rex est solitus, Plaut. Am. 1, 1, 104; 1, 3, 37: sucophantia, quī admutiletur miles, id. Mil. 3, 1, 172; id. Capt. 1, 1, 33; 3, 4, 24: mihi dari … vehicla quī vehar, id. Aul. 3, 5, 28: multa concurrunt simul, Quī conjecturam hanc facio, Ter. And. 3, 2, 32: in tantā paupertate decessit, ut quī efferretur, vix reliquerit, Nep. Arist. 3, 2.
- 2. Esp., of price, at what price, for how much, = quanti: indica minumo daturus quī sis, quī duci queat, Plaut. Pers. 4, 4, 41: quī datur, tanti indica, id. ib. 4, 4, 109: ut quantum possit quīque liceat veneant, id. Men. 3, 3, 25.
- B. Transf., that, in order that: Ca. Restim volo mihi emere. Ps. Quam ob rem? Ca. Quī me faciam pensilem, Plaut. Ps. 1, 1, 87: ut det, quī fiamus liberi, id. Aul. 2, 4, 31: facite, fingite, invenite, efficite, quī detur tibi: Ego id agam, mihi quī ne detur, Ter. And. 2, 1, 34 sq.
- C. Indef. (only with particles of emphasis and assurance; cf. Gr. πώς, and v. Fleck. Krit. Misc. p. 28; Lorenz ad Plaut. Most. 811; Brix ad Plaut. Capt. 550), in some way, somehow, surely (ante-class.); with hercle: hercle quī, ut tu praedicas, Cavendumst me aps te irato, Plaut. Ps. 1, 5, 58: hercle quī multo improbiores sunt, quam a primo credidi, id. Most. 3, 2, 139: hercle quī aequom postulabat senex, id. Stich. 4, 1, 53; id. Men. 2, 3, 74.
With edepol: edepol quī te de isto multi cupiunt nunc mentirier, Plaut. Mil. 3, 1, 184: edepol quī quom hanc magis contemplo, magis placet, id. Pers. 4, 4, 15; id. Am. 2, 2, 144.
With at (cf. atquī), and yet, but somehow: Gr. Non audio. Tr. At pol quī audies, Plaut. Rud. 4, 3, 9; id. Am. 2, 2, 73.
With quippe: horum tibi istic nihil eveniet, quippe quī ubi quod subripias nihil est, Plaut. Aul. 2, 5, 22: ea nimiast ratio, quippe quī certo scio, etc., id. Truc. 1, 1, 49: quippe quī Magnarum saepe id remedium aegritudinumst, Ter. Heaut. 3, 2, 27.
With ut: an id est sapere, ut quī beneficium a benevolente repudies? Plaut. Trin. 3, 2, 11: et eum morbum mi esse, ut quī med opus sit insputarier? id. Capt. 3, 4, 21; id. Bacch. 2, 3, 49.