Lewis & Short

quamplūres, a (or quam plūres), adj. [quam-plus], very many (ante-class. and post-Aug. for complures): curiosi sunt hic quamplures mali, Plaut. Stich. 1, 3, 44: palaestritae, Petr. 21.
Sup.: quamplūrĭ-mus (quam plūrĭmus), a, um; commonly in plur., very many: colles, Caes. B. C. 3, 45: radices, Cato ap. Plin. 17, 18, 29, § 126.
Hence, subst.: quamplūrĭmum, i, n., very much: quam plurimo vendere, Cic. Off. 3, 12, 50: quam plurimum brassicae, Cato, R. R. 157, 8.