Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.
scrībo, psi, ptum, 3 (perf. sync. scripsti, Plaut. As. 4, 1, 57: scripstis, Enn. ap. Non. 153, 28, or Trag. v. 239 Vahl.; inf. scripse, Aus. Sept. Sap. Lud. 1; cf. 2. dico init.), v. a. [root skrabh-, to dig; whence, Gr. γράφω; Lat. scrobis, scrofa; cf. Germ. schreiben], prop., to scratch, grave, engrave with a sharp point; hence,
- I. In gen.
- A. Lit., to write, draw, or otherwise make lines, letters, figures, etc. (cf. scalpo): in libro cum scribuntur calamo litterae, Plaut. Ps. 1, 5, 131; cf. id. Bacch. 4, 4, 76 sq.: litteras, tabellas, id. Ps. 1, 1, 28: (littera M) etiamsi scribitur, tamen parum exprimitur, Quint. 9, 4, 40; cf. id. 1, 7, 28: nostri praeceptores cervum servumque u et o litteris scripserunt, id. 1, 7, 26; cf. id. 1, 7, 4; 1, 7, 20; 1, 7, 30; 12, 10, 28; 12, 10, 30: terra in augurum libris scripta cum r uno, Varr. L. L. 5, § 21 Müll.: hic carmen mediā scribe columnā, Prop. 4 (5), 7, 83; cf.: scribitur vestris Cynthia corticibus, id. 1, 18, 22; Ov. M. 9, 527; Luc. 2, 343: in aquā, Cat. 68, 4; cf. also: fac lapis his scriptus stet super ossa notis: hic jacet, etc., Tib. 1, 3, 54 (but the better reading is inscriptis): scribere decore, to write a good hand, Amm. 30, 9, 4: erat scriptum ipsius manu, Cic. Cat. 3, 5, 10: suā manu scripsit, Liv. 37, 10.
Of drawing, etc.: si quis fugitivo stigmata scripserit, has branded a runaway, Quint. 7, 4, 14; cf.: charaxat ambas ungulis scribentibus genas, Prud. στεφ. 10, 557: totius vobis Frontem tabernae scipionibus scribam, Cat. 37, 10: (Diodotus Stoicus) geometriae munus tuebatur, verbis praecipiens discentibus, unde, quo quamque lineam scriberent, Cic. Tusc. 5, 39, 113: ut formam (porticus) secundum rationem loci scribas, draw, design, Plin. Ep. 9, 39, 5; Stat. S. 1, 3, 9: quae Attalicis variata per artem Aulaeis scribuntur acu, i. e. are embroidered, Sil. 14, 660: scripto radiat Germanicus auro, i. e. sculpto, Juv. 6, 205; cf. Mart. 11, 5, 3.
- B. Trop.: memor essem? etiam nunc mihi Scripta illa dicta sunt in animo Chrysidis De Glycerio, graven, imprinted (syn.: inscripta, insculpta), Ter. And. 1, 5, 48: arva sanguineo scribit rutilantia gyro, Stat. Th. 11, 514.
- II. In partic., with the accessory idea of intellectual action, of written composition of every kind, to write, write down, compose, describe, depict; to draw up, communicate, announce in writing (syn.: compono, perscribo).
- (α) With acc.: quoniam de re publicā multa quaesierint et scripserint, Cic. Rep. 1, 7, 12: Cn. Aufidius praetorius (caecus) Graecam scribebat historiam, id. Tusc. 5, 38, 112; so, historiam, id. de Or. 2, 12, 51; id. Brut. 75, 262: bellum, Liv. 21, 1: res gestas, Hor. A. P. 74; id. Ep. 1, 3, 7 al.: librum de rebus rusticis, Cic. Sen. 15, 54: scripsi etiam versibus tres libros de temporibus meis, id. Fam. 1, 9, 23: in Catone Majore, qui est scriptus ad te de senectute, id. Lael. 1, 4: carmen in aliquem, id. de Or. 2, 86, 352: Furius defensionem causae suae scripsit, id. Verr. 2, 5, 43, § 112; cf. Quint. 2, 15, 29: libellos, Ov. Tr. 5, 12, 61; id. P. 4, 13, 19: notas, id. ib. 3, 2, 90: Diphilus Hanc (fabulam) Graece scripsit, Plaut. Cas. prol. 33; Ter. Heaut. prol. 43; id. Hec. prol. 6 (cf. also infra, δ): versus, Lucr. 1, 24; Hor. S. 1, 9, 23; 1, 10, 60: carmina, id. ib. 2, 5, 74; id. Ep. 1, 19, 3: poëmata, id. ib. 2, 2, 66 et saep.; cf.: scripsere alii rem Versibus, Enn. ap. Cic. Brut. 19, 76 (Ann. v. 221 Vahl.): formam et situm agri alicui, to describe, Hor. Ep. 1, 16, 4 et saep.
Of written communications, letters, etc.: epistulis tuis perdiligenter scriptis, Cic. Att. 1, 11, 1; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 4, 1: haec scripsi properans, Cic. Att. 2, 19, 5: litteras, quas ad Pompeium scripsi, tibi misi, id. ib. 3, 9, 3: litterae extemplo Romam scriptae, Liv. 41, 16: plura ad te scribam, si, etc., Cic. Att. 11, 10, 3: scriberem ad te de hoc plura, si Romae esses, id. ib. 6, 4, 11: haec ad te scripsi verbosius, id. Fam. 7, 3, 5: scriptā jam epistulā superiore, id. ib. 1, 9, 26: non quo haberem, quod tibi scriberem, id. Att. 4, 4, a: epistulam, Plin. Ep. 7, 9, 8 et saep.: scribere salutem, to send a greeting, Plaut. Bacch. 4, 9, 77; cf.: laudes atque gratias populo Romano, Gell. 3, 8, 5.
With a personal object: nullos habeo scriptos (homines), memini tamen, written down, Plaut. Mil. 1, 1, 48: per eum Marium, quem scripsissem, Cic. Att. 12, 49, 1: quis Martem digne scripserit aut … Merionem aut … Tydiden? who could depict, represent, etc., Hor. C. 1, 6, 14; id. S. 2, 1, 16; cf. in the pass.: scriberis Vario fortis et hostium Victor, id. C. 1, 6, 1.
With two acc.: cum auctor pugnae se A. Cornelium Cossum consulem scripserit, subscribed himself, declared himself in the inscription to be, Liv. 4, 20, 11.
- (β) With object-clause: in foribus scribat occupatum esse se, Plaut. As. 4, 1, 15: ut Africanum avum meum scribit Cato solitum esse dicere, Cic. Rep. 1, 17, 27; id. Att. 1, 8, 1; cf.: Romae quod scribis sileri, ita putabam, id. ib. 2, 13, 2: quod ad te scripseram me in Epiro futurum, id. ib. 3, 13, 1: Graeceius ad me scripsit, C. Cassium sibi scripsisse, homines comparari, qui, etc., id. ib. 15, 8, 2: Cicero quodam loco scribit, id esse optimum, etc., Quint. 11, 1, 92: post paulo scribit, sibi millia quinque Esse domi chlamydum, Hor. Ep. 1, 6, 43 et saep.
In pass., with nom. or acc.: eadem haec avis scribitur conchis se solere complere, etc., Cic. N. D. 2, 49, 125: scribitur nobis, magnam veteranorum multitudinem Romam convenisse jam, etc., Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 2, 1: scriptum est item, quaesivisse (Socratem), quid esset, Cic. Div. 1, 54, 123.
- (γ) With rel.-clause: nec scribis, quam ad diem te exspectemus, Cic. Att. 3, 7, 1: scribe aliquando ad nos, quid agas, id. Fam. 7, 12, 2: ad me Valerius scripsit … quem ad modum ducta esses, etc., id. ib. 14, 2, 2.
- (δ) Absol.: quo (Platone) nemo in scribendo praestantior fuit, Cic. Rep. 2, 11, 21; cf. id. ib. 3, 8, 13: Demophilus scripsit, Marcus vortit barbare, Plaut. As. prol. 11; id. Trin. prol. 19: poëta quom primum ad scribendum animum appulit, Ter. And. prol. 1; id. Heaut. prol. 7: sumite materiem vestris, qui scribitis, aequam Viribus, Hor. A. P. 38: sic raro scribis, ut toto non quater anno Membranam poscas, id. S. 2, 3, 1 et saep.: Samiae, ut ibi (i. e. in oratione) scribit Laelius, capedines, Cic. Rep. 6, 2, 11; cf. id. ib. 1, 16, 25: ut, quemadmodum scribit ille, cottidiano, etc., id. ib. 6, 2, 8: denique non video de tot scribentibus unum, Ov. Tr. 2, 495.
So freq. of written communications, letters; usually with ad aliquem (less freq. alicui) or de aliquā re: tv si, ut scribis, Kal. Jun. Romā profectus es, etc., Cic. Att. 3, 9, 3: ego te, ut scribis, cito videbo, id. ib. 3, 27: nihil habeo, quod ad te scribam, scribo tamen, non ut te delectem, etc., id. ib. 14, 12, 3: senatusconsultum si erit factum, scribes ad me, id. ib. 5, 4, 2; cf.: scripsi etiam ad Camillum, ad Lamiam, id. ib. 5, 8, 3: in quā (epistulā) de agro Campano scribis, id. ib. 2, 16, 11: ut nuper me scis scripsisse ad te de Varronis erga me officio, etc., id. ib. 2, 25, 1; cf.: Hermae tui Pentelici, de quibus ad me scripsisti, id. ib. 1, 8, 2; 1, 9, 2 et saep.
With ut, ne, etc.: velim domum ad te scribas, ut mihi tui libri pateant, Cic. Att. 4, 14, 1: ad me scriberet, ut in Italiam quam primum venirem, id. ib. 11, 7, 2; 5, 11, 6.
With dat.: consules Fulvio, ut ex Falisco, Postumio, ut ex Vaticano exercitum ad Clusium admoveant, scribunt, Liv. 10, 27; 42, 27; Tac. A. 1, 29.
With ne: Scipioni scribendum, ne bellum remitteret, Liv. 30, 23.
With simple subj.: scribit Labieno, si rei publicae commodo facere posset, cum legione ad fines Nerviorum veniat, Caes. B. G. 5, 46 fin.
In Tac. also, with inf.: scribitur tetrarchis ac regibus, jussis Corbulonis obsequi, Tac. A. 15, 25 fin.
In eccl. Lat. as a formula of quotation from the Scriptures: scriptum est, i. e. it is said in Holy Writ, Vulg. Matt. 4, 4; id. Luc. 19, 46; id. Rom. 11, 8 et saep.
- B. Publicists’, milit., jurid., and business t. t., of written plans, drafts, and other writings of various import.
- 1. Publicists’ t. t., to draw up, draught a law, decree, treaty, etc.: quod proditum memoria est, X. viros, qui leges scripserint, etc., Cic. Rep. 2, 31, 54; so, leges, id. ib. 2, 36, 61; 2, 10, 18; id. Rosc. Am. 25, 70; id. de Or. 1, 19, 86; id. Inv. 1, 38, 68 al.; cf. in a transf. signif.: cui non apparet, inopiam et miseriam civitatis istam legem scripsisse, etc., Liv. 34, 6 fin.; and: testamentum, quod pietas, fides, pudor scripsit, Plin. Ep. 8, 18, 7: haec senatusconsulta non ignoro ab amicissimis ejus, cujus de honore agitur, scribi solere, Cic. Fam. 15, 6, 2.
So very freq.: senatusconsulto scribendo, or simply scribendo adesse, or also, ad scribendum esse, to witness the drawing up of a decree of the Senate; to subscribe it: erat nobis dictum, te existimare, alicui senatusconsulto, quod contra dignitatem tuam fieret, scribendo Lamiam affuisse, qui omnino consulibus illis numquam fuit ad scribendum, Cic. Fam. 12, 29, 2 Orell. N. cr.; cf.: senatusconsulta scribuntur apud familiarem meum (i. e. Caesarem). Et quidem cum in mentem venit (Caesari), ponor ad scribendum (i. e. he adds my signature to it), id. ib. 9, 15, 4: quod me esse ad scribendum vides, id. Att. 1, 19, 9; id. Fam. 9, 15, 3: S. C. auctoritas. Pridie Kal. Octob. in aede Apollinis scrib. affuerunt L. Domitius, etc., an official formula ap. Cic. Fam. 8, 8, 5 sq. (v. assum): Boeotorum gentem numquam ad scribendum amicitiae foedus adduci potuisse, to make, enter into, conclude, Liv. 42, 12.
- 2. Milit. t. t.: scribere milites (legiones, supplementum, etc.), to enlist, enroll, levy: milites, Sall. J. 43, 3: legiones, id. C. 32, 1: exercitui supplementum, id. J. 39, 2: supplementum legionibus, Cic. Fam. 3, 3, 1; Liv. 8, 8: exercitum, id. 4, 43; 9, 8; 9, 19: equites, id. 10, 25; 21, 40; 35, 20: socios navales, id. 37, 2; so, too: sex milia colonorum Albam in Aequos, to enroll for the purpose of sending, to send, id. 10, 1: socios scribere in urbem, id. 4, 11, 4.
- b. Poet., transf.: scribe tui gregis hunc, enroll him among your retinue, Hor. Ep. 1, 9, 13.
- 3. Jurid. and business t. t.: dicam scribere (alicui), like δίκην γράφειν τινί, to bring an action in writing against any one (v. dica); of a lawyer, to draw up legal instruments (complaints or charges, contracts, wills, etc.): Servius hanc urbanam militiam respondendi, scribendi, cavendi secutus est, Cic. Mur. 9, 19; id. Fam. 7, 14 Manut.; cf. id. Leg. 1, 4, 14: omnia testamenta tu scribes unus, id. de Or. 2, 6, 24; Dig. 28, 2, 25.
Hence, transf., with a personal object: aliquem heredem, to appoint or designate any one as heir: testamentum palam fecerat et illum heredem et me scripserat, Cic. Mil. 18, 48; cf.: in testamento Ptolemaei patris heredes erant scripti, etc., Caes. B. C. 3, 108: quem Micipsa testamento secundum heredem scripsit, Sall. J. 65, 1; Auct. B. Alex. 33; Plin. Pan. 43, 1 sq.; Tac. A. 14, 31; Hor. S. 2, 5, 48; Juv. 3, 161; 9, 87: aliquem coheredem, Tac. Agr. 43 fin.: aliquem exheredem, to disinherit any one by will, Dig. 37, 4, 8, §§ 1 and 6: aliquem tutorem liberis suis, to appoint as guardian by will, Cic. Clu. 14, 41: libertatem servo, to bequeath to a slave his freedom, Dig. 29, 2, 71.
Of contracts, notes, drafts, etc.: pulchre scripsti: scitum syngraphum! Plaut. As. 4, 1, 57: nummos, usuras, etc. (alicui), to give a note or bond for: scribit nummos, id. ib. 2, 4, 34: sibi creditam pecuniam, Dig. 26, 7, 9, § 7: genero usuras praestandas quasi ex dotis promissione, ib. 4, 4, 17: lecta est cautio hujusmodi: Lutius Titius scripsi, me accepisse a Publio Maevio quindecim mutua numerata mihi de domo, etc., ib. 12, 1, 40: scribe decem (tabulas) a Nerio, give ten notes or bonds drawn up by the usurer Nerius, Hor. S. 2, 3, 69. scriptos expendere nummos, v. l. ap. Hor. Ep. 2, 1, 105 (Hold. cautos); cf. rescribo.
Hence, scriptum, i, n., something written, viz.,
- A. (Acc. to I.) A line; so only: duodecim scripta, a game played with colored stones (calculi) on a draught-board marked into spaces by twelve oblique lines: tibi concedo, quod in duodecim scriptis olim, ut calculum reducas, si te alicujus dati poenitet, Cic. Fragm. ap. Non. 170, 30; cf.: in lusu duodecim scriptorum cum prior calculum promovisset essetque victus, etc., Quint. 11, 2, 38; v. also scriptula, and Becker, Gall. 3, pp. 261 and 264 sq.: duodecim scriptis ludere, Cic. de Or. 1, 50, 217.
- B. (Acc. to II.) A written composition, writing, treatise, book, work, etc. (most freq. in plur.): ex scripto et sententiā controversia nascitur cum videtur scriptoris voluntas cum scripto ipso dissentire, the writing, the written expression, Auct. Her. 1, 11, 19: incredibile dictu est, quam multi Graeci de harum valvarum pulchritudine scriptum reliquerunt, have left something written concerning it, speak of it in their writings, Cic. Verr. 2, 4, 56, § 124; so Quint. 6, 1, 7; cf. in plur., Cic. Rep. 1, 22, 36: quod a Democrito et Platone in scriptis relictum esse dicunt, id. de Or. 2, 46, 194: utinam exstarent illa carmina, quae multis saeculis ante suam aetatem in epulis esse cantata, in Originibus scriptum reliquit Cato! id. Brut. 19, 75: ut ipsis scriptis non ea mandaremus, id. Off. 2, 1, 3: in quo libro scriptum hoc invenitur, Quint. 1, 1, 15: Hortensius erat memoriā tantā, ut quae secum commentatus esset, ea sine scripto verbis eisdem redderet, quibus cogitavisset, without notes, Cic. Brut. 88, 301; cf. on the contrary: de scripto dicere, to speak or read from a written paper: recitetur oratio, quae propter rei magnitudinem dicta de scripto est, id. Planc. 30, 74; id. Phil. 10, 2, 5; id. Brut. 12, 46; id. Att. 4, 3, 3; id. Fam. 10, 13, 1: laudavit pater scripto meo, in a speech composed by me, id. Q. Fr. 3, 8, 5: adire aliquem scripto, Tac. H. 4, 39: cum eorum inventis scriptisque se oblectent, writings, Cic. Rep. 1, 17, 28: ardeo cupiditate … nomen ut nostrum scriptis illustretur et celebretur tuis, id. Fam. 5, 12, 1: scripta recitare, Hor. S. 1, 4, 75: nosmet Lucili scripta legentes, id. ib. 1, 10, 56: Graecorum Scripta optima, id. Ep. 2, 1, 29: si non accipiet scriptum, Ov. A. A. 1, 469: debueram scripto certior esse tuo, id. H. 6, 4.
- 2. (Acc. to II. B. 1.) Scriptum legis, and simply scriptum, a written ordinance, a law: quam tu mihi ex ordine recita de legis scripto populi Romani auctionem, Cic. Agr. 2, 18, 48: (Crassus) ita multa tum contra scriptum pro aequo et bono dixit, ut, etc., id. Brut. 39, 145; cf. id. Inv. 2, 46, 135; 2, 47, 138; cf.: (senatus) scripto illo istius sententiam dicere vetabatur, rescript, id. Dom. 26, 69.
scriptūra, ae, f. [scribo], a writing, written characters.
- I. In gen. (acc. to scribo, I.; Cic. uses scriptio instead): minium in voluminibus quoque scriptura usurpatur clarioresque litteras vel in auro vel in marmore etiam in sepulchris facit, Plin. 33, 7, 40, § 122: (meorum librorum) scriptura quanti constet, Mart. 1, 67, 3; Suet. Aug. 80: mendum scripturae, an error in writing, Caecin. ap. Cic Fam. 6, 7, 1.
- * 2. Concr., a line (syn. scriptum): supercilia usque ad malarum scripturam currentia, the boundary line between the cheeks and eyelids, Petr. 126, 15.
- II. In partic. (freq. and class.).
- A. (Acc. to scribo, II.) A writing, composing, composition (cf. scriptura).
- 1. Abstr., = scriptio: stilus optimus dicendi effector … Nam si subitam et fortuitam orationem commentatio facile vincit: hanc ipsa profecto assidua ac diligens scriptura superabit, Cic. de Or. 1, 33, 150; cf. id. Fam. 15, 21, 4: neminem posse omnis res per scripturam complecti, id. Inv. 2, 50, 152: quod si scripturam sprevissem in praesentiā, writing, composing, Ter. Hec. prol. alt. 16: scriptura levis, id. Phorm. prol. 5; cf.: genus scripturae, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3; Liv 25, 12; Suet. Vit. Juven.; Nep. praef. § 1; cf. also: Naevii Punicum bellum continenti scripturā expositum, Suet. Gram. 2: C. Furnio legato plura verbo quam scriptura mandata dedimus, rather orally than in writing, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 5; cf.: edebat per libellos scripturā brevi, written briefly, Suet. Caes. 41.
- 2. Concr., = scriptum.
- a. Something written, a writing (rare, and not in Cic., for scriptum, liber, libellus): ne cum poëtā scriptura evanesceret, Ter. Hec. prol. alt. 5; id. Ad. prol. 1: diurna actorum, i. e. acta diurna, the public paper of the State, Tac. A. 3, 3: nemo annales nostros cum scripturā eorum contenderit, id. ib. 4, 32: in alterā scripturā, Val. Max. 1, 1, 12; Vitr. 5, 4, 1; Vulg. Dan. 5, 17; 25.
Of an inscription: statuae aetatem scriptura indicat, Vell. 2, 61, 3.
- b. In eccl. writers: κατ’ ἐξοχὴν Scriptura, or, in the plur., Scripturae, the Scriptures, Vulg. Matt. 21, 42; id. Johan. 7, 42.
Esp. sing.: scriptūra, ae, a scripture, a passage of Scripture, Vulg. Marc. 14, 49; id. Johan. 19, 24.
- B. Publicists’ and jurid. t. t.
- 1. Public.
- a. A tax paid on public pastures: advorsum legem a me ob meam scripturam pecudem accepit Aeraque, Plaut. Truc. 1, 2, 42 sq.; Cic. Imp. Pomp. 6, 15; id. Verr. 2, 2, 70, § 169; id. Att. 11, 10, 1; id. Fam. 13, 65, 1.
- * b. A written law (syn. lex scripta): cum per ignorantiam scripturae multa commissa fierent, Suet. Calig. 41.
- 2. Jurid. t. t.
- a. A testamentary provision: primum demonstrandum est, non esse ambigue scriptum … Deinde ex superiore et ex inferiore scripturā docendum, etc. … quae autem ex omni consideratā scripturā perspicua fiant, haec ambigua non oportere existimari, Cic. Inv. 2, 40, 117; cf. Quint. 9, 2, 34: dubia, id. 7, 9, 6.
- b. A will: suprema, Cod. Th. 16, 1, 40.
scriptūrĭo, īre, v. desid. n. [scribo], to desire to write (late Lat.), Sid. Ep. 7, 18; 8, 11.