Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

suspendo, di, sum, 3, v. a. [sus, from subs, for sub; v. sub, III., and pendo], to hang up, hang, suspend (freq. and class.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: pernas suspendito in vento biduumsuspendito in fumo biduumsuspendito in carnario, Cato, R. R. 162, 3: aliquid in fumo, Plin. 30, 4, 11, § 31: suspensae in litore vestes, Lucr. 1, 305: religata ad pinnam muri reste suspensus, Liv. 8, 16, 9: oscilla ex altā pinu, Verg. G. 2, 389: columbam malo ab alto, id. A. 5, 489: tignis nidum suspendat hirundo, id. G. 4, 307: habilem arcum umeris, id. A. 1, 318: stamina telā, Ov. M. 6, 576: aliquid collo, Plin. 37, 9, 40, § 124: (ranae) suspensae pedibus, id. 32, 8, 29, § 92; Col. 7, 10, 3: aliquid e collo, Plin. 23, 7, 63, § 125: allium super prunas, id. 19, 6, 34, § 115: vitem sub ramo, id. 17, 23, 35, § 209: cocleam in fumo, id. 30, 4, 11, § 31: aliquid lance, to weigh, Pert. 4, 10; cf.: in trutinā Homerum, Juv. 6, 438: suspendi a jugulis suis gladios obsecrantes, Amm. 17, 12, 16: se suspendit fenestrā, i. e. to look out, App. M. p. 148, 6.
      Poet.: nec sua credulitas piscem suspenderat hamo, had hung, caught, Ov. M. 15, 101.
      In a Greek construction: (pueri) laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, with their satchels hanging on their arms, Hor. S. 1, 6, 74; id. Ep. 1, 1, 56.
    2. B. In partic.
      1. 1. Pregn., of persons.
        1. a. To choke to death by hanging, to hang (cf.: suffoco, strangulo): capias restim ac te suspendas, Plaut. Poen. 1, 2, 184; cf. id. Pers. 5, 2, 34: nisi me suspendo, occidi, id. Rud. 5, 3 59: se suspendere, id. Trin. 2, 4, 135; Cic. Verr. 2, 3, 56, § 129; id. Att. 13, 40, 1: caput obnubito: arbori infelici suspendito, Lex. ap. Cic. Rab. Perd. 4, 13; Liv. 1, 26, 6: uxorem suam suspendisse se de ficu, Cic. de Or. 2, 69, 278: se e ficu, Quint. 6, 3, 88: hominem in oleastro, Cic. Verr. 2, 3, 23, § 57: more vel intereas capti suspensus Achaei, Ov. Ib. 297: aliquem in furcā, Dig. 48, 13, 6; cf.: virgines, quae corporibus suspensis demortuae forent, Gell. 15, 10, 2.
        2. b. To hang at the whipping-post; pass., to be flogged, Amm. 15, 7, 4.
      2. 2. Of offerings in a temple, to hang up, dedicate, consecrate: votas vestes, Verg. A. 12, 769; cf. id. ib. 9, 408: arma capta patri Quirino, id. ib. 6, 859: vestimenta maris deo, Hor. C. 1, 5, 15: insignia, Tib. 2, 4, 23.
      3. 3. Esp., of buildings, to build upon arches or vaults, to arch or vault: primus balneola suspendit, Cic. Fragm. ap. Non. 194, 14; cf. id. Top. 4, 22: pavimenta, Pall. 1, 20, 2: cameras harundinibus, to arch over, Plin. 16, 36, 64, § 156: castra saxis praeruptis, to build on, Sil. 3, 556: velabra, Amm. 14, 6, 25: duo tignasuspenderent eam contignationem, propped up, supported, Caes. B. C. 2, 9, 2; cf. id. ib. § 5.
        1. b. Transf. (with esp. reference to the thing beneath), to prop up, hold up, support: muro suspenso furculis, Liv. 38, 7, 9: agentem ex imo rimas insulam, Sen. Ben. 6, 15, 5: tellus ligneis columnis suspenditur, Plin. 33, 4, 21, § 68: dolia subjectis parvis tribus lapidibus suspenduntur, Col. 12, 18, 6; cf. id. 2, 15, 6; 3, 13, 8: orbis Libycos Indis dentibus, tables with ivory feet, Mart. 2, 43, 9: cum terra levis virgultaque molem suspendant, Luc. 3, 397; Petr. 135: pes summis digitis suspenditur, is raised on tiptoe, Quint. 11, 3, 125.
        2. c. Esp., of ploughing, etc., to lift up, raise: si non fuerit tellus fecundatenui sat erit suspendere sulco, Verg. G. 1, 68: ripaslitora multo vomere suspendere, Stat. Th. 4, 181; cf.: vineam in summā terrā suspendere, Col. 3, 13.
  2. II. Trop.; pass. suspendi, to depend, rest, etc.
    1. A. In gen. (very rare): extrinsecus aut bene aut male vivendi suspensas habere rationes, dependent upon externals, Cic. Fam. 5, 13, 1: cui viro ex se ipso apta sunt omnia, nec suspensa aliorum aut bono casu aut contrario pendere, etc., id. Tusc. 5, 12, 36: genus, ex quo ceterae species suspensae sunt, Sen. Ep. 58, 7: numquam crediderim felicem ex felicitate suspensum, id. ib. 98, 1.
    2. B. In partic., to cause to be suspended, i. e.,
      1. 1. To make uncertain or doubtful, to keep in suspense: medio responso rem suspenderunt, Liv. 39, 29, 1: illa Suspendit animos fictā gravitate rogantum, Ov. M. 7, 308: ea res omnium animos exspectatione suspenderat, Curt. 9, 7, 20: aliquem exspectatione, Plin. Ep. 2, 20, 3: diu judicum animos, Quint. 9, 2, 22; cf.: senatum ambiguis responsis, Suet. Tib. 24: suspensa ac velut dubitans oratio, Quint. 10, 7, 22: exspectationem, Curt. 7, 4, 14; cf. infra, in the P. a.
      2. 2. To stay, stop, check, interrupt, suspend (syn. supprimo): nec jam suspendere fletum Sustinet, Ov. F. 4, 849: lacrimas, id. Am. 1, 7, 57: spiritum, Quint. 1, 8, 1: sermonem, Quint. 11, 3, 35 sq.: fluxiones oculorum, Plin. 28, 7, 21, § 73: epiphoras, id. 25, 12, 91, § 143: causas morbi, Veg. Vet. 3, 65, 5: gressum, id. ib. 2, 55, 3: manum tuam, id. ib. 2, 40, 3; cf. P. a. 2. infra.
      3. * 3. To hang or fix upon something: suspendit pictā vultum mentemque tabellā, Hor. Ep. 2, 1, 97.
      4. 4. Aliquem or aliquid naso (adunco), to turn up one’s nose at, to sneer at a person or thing (Horatian): naso suspendis adunco Ignotos, Hor. S. 1, 6, 5: Balatro suspendens omnia naso, id. ib. 2, 8, 64.
      5. 5. Of a temporary removal from office, to suspend: duobus hunc (episcopum) mensibus, Greg. M. Ep. 3, 46: ab officio suspensus, id. ib.
        Hence, suspen-sus, a, um, P. a.
    1. A. Lit. (mostly poet. and in post-Aug-prose).
      1. 1. Raised, elerated, suspended: Roma cenaculis sublata atque suspensa, Cic. Agr. 2, 35, 96; so, saxis suspensam hanc aspice rupem, Verg. A. 8, 190: equi illi Neptunii, qui per undas currus suspensos rapuisse dicuntur, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 27, 67; cf.: vel mare per medium fluctu suspensa tumenti Ferret iter, skimming lightly over the waters, Verg. A. 7, 810: (corus) suspensum in terras portat mare, raised on high, Sil. 1, 470: suspensis auribus, Prop. 3, 6 (4, 5), 8: aura suspensa levisque, Lucr. 3, 196: terra, loosened, loose, Col. 11, 3, 54: suspensissimum pastinatum, id. 3, 13, 7: (oliva) inicitur quam mundissimis molis suspensis ne nucleus frangatur, id. 12, 51, 2, and 54, 2: radix suspensa pariter et mersa, Plin. Ep. 8, 20, 6: suspensum inter nubila corpus, Sil. 12, 94; 1, 470: loco ab umore suspenso, Pall. 1, 40, 1: alituum suspensa cohors, Sen. Phoen. 77.
      2. 2. Transf., suspended, i. e. pressing or touching lightly, light: suspenso gradu placide ire perrexi, on tiptoe, Ter. Phorm. 5, 6, 28; so, gradu, Ov. F. 1, 426; 6, 338; cf.: evagata noctu suspenso pede, Phaedr. 2, 4, 18: pedes, Sen. Contr. 1 praef. fin.: suspensa levans digitis vestigia primis, Verg. Cir. 212: vestigia, Sil. 15, 617: suspensā manu commendare aliquem, slightly, Plin. Ep. 6, 12, 1: suspensis dentibus, Lucr. 5, 1069: suspensis passibus, Amm. 14, 2, 31: molis suspensis, Col. 12, 51, 2; 12, 54, 2.
    2. B. Trop.
      1. 1. Uncertain, hovering, doubtful, wavering, hesitating, in suspense, undetermined, anxious (the predom. and class. signif.; syn.: incertus, dubius): nolo suspensam et incertam plebem Romanam obscurā spe et caecā exspectatione pendere, Cic. Agr. 2, 25, 66; cf.: civitas suspensa metu, id. ib. 1, 8, 23: suspensum me tenes, id. Att. 10, 1, 2: maneo Thessalonicae suspensus, id. ib. 3, 8, 2; Hirt. B. G. 8, 43: tot populos inter spem metumque suspensos animi habetis, Liv. 8, 13: suspensus animus et sollicitus, Cic. Att. 2, 18, 1: suspenso animo exspectare, quod quis agat, id. ib. 4, 15, 10: animus, id. de Or. 1, 56, 239; id. Fam. 16, 3, 2; id. Verr. 2, 5, 6, § 14: animus suspensus curis majoribus, id. Phil. 7, 1, 1: auditā inspectāque re, omnia suspensa neutro inclinatis sententiis reliquere, Liv. 34, 62, 16: dimissis suspensā re legatis, id. 31, 32, 5.
        Comp.: exercitus suspensiore animo, Auct. B. Afr. 48, 3: suspensus incertusque vultus, coloris mutatio, Cic. Clu. 19, 54; 3, 8; cf.: hominum exspectationem et spem rei publicae suspensam tenere, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 1; Cic. Fam. 11, 8, 1: suspensam dubiamque noctem spe ac metu exegimus, Plin. Ep. 6, 20, 19: pro homine amicissimo, id. ib. 8, 5, 3: munera suspensi plena timoris, Ov. H. 16, 84 Ruhnk.: suspensa et obscura verba, Tac. A. 1, 11.
        Neutr. absol.: quare non semper illam (nequitiam) in suspenso relinquam? Sen. Ep. 97, 14: est suspensum et anxium, de eo, quem ardentissime diligas, interdum nihil scire, Plin. Ep. 6, 4, 3: rem totam in suspenso reliqui, id. ib. 10, 31 (40), 4: ipse in suspenso tenuit, Tac. H. 1, 78 fin.: si adhuc in suspenso sit statuta libertas, Dig. 9, 4, 15; Just. Inst. 1, 12, 5.
      2. 2. Of goods held under a lien or judgment: suspensis amici bonis libellum deicio creditoribus ejus me obligaturus, Sen. Ben. 4, 12, 3.
      3. 3. Dependent: qui fideles nobis socii, qui dubii suspensaeque ex fortunā fidei, Liv. 44, 18, 4: animos ex tam levibus momentis fortunae suspensos, id. 4, 32, 2.