Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. salvē, adv., v. salvus fin.

2. salvē, imp., v. salveo.

salvĕo, ēre, v. n. [salvus].

  1. I. To be well, or in good health; so in the verb. finit. only once in a lusus verbb. with the foll.; v. II. 1. fin.
  2. II. In partic., as a term of salutation.
      1. 1. Salve, salveto, salvete, God save you; how are you? I hope you are well; and, salvere jubeo, I bid you good-day, goodday, welcome, etc. (very freq. and class.; cf.: haveo, valeo): Ly. Charmidem Lysiteles salutat. Ca. Non ego sum salutis dignus? Ly. Immo salve, Callicles, Plaut. Trin. 5, 2, 29: Ph. Curculio exoptate, salve. Cu. Salve. Ph. Salvum gaudeo te advenire, id. Curc. 2, 3, 27: Cr. O Mysis, salve. My. Salvus sis, Crito, Ter. And. 4, 5, 7: He. Ergasile, salve. Er. Di te bene ament, Hegio, Plaut. Capt. 1, 2, 35: Am. Salve, adulescens. Sc. Et tu multum salveto, adulescentula, id. Rud. 2, 4, 3: Pl. Pater, salveto, amboque adeo. Dac. Salvos sies, id. ib. 1, 2, 15: Le. Gymnasium flagri, salveto. Li. Quid agis, custos carceris? id. As. 2, 2, 31; cf. id. Curc. 2, 1, 19: accessi ad adulescentes in foro: Salvete, inquam, etc., id. Capt. 3, 1, 19: salvete, Athenae, te video libens, id. Stich. 5, 2, 1: salvete, fures maritimi, id. Rud. 2, 2, 5: ibo advorsumJubeo te salvere voce summā, id. As. 2, 2, 30: salvere jussi, id. ib. 2, 4, 4: jusseram salvere te, id. Curc. 4, 4, 4: Dionysium jube salvere, greet (for me), Cic. Att. 4, 14, 2; cf.: Alexin salvere jubeas velim, id. ib. 7, 7, 7: salvere jubet prior, Hor. Ep. 1, 7, 66: regem parentemque urbis Romanae salvere omnes jubent, Liv. 1, 16.
        Hence, also, once, salvebis, i. e. you are saluted: salvebis a meo Cicerone, Cic. Att. 6, 2, 10.
        Of a salutation, i. e. adoration of a divinity: salve, vera Jovis proles (sc. Hercules), Verg. A. 8, 301.
        Poet., in a solemn address to any revered object: salve, magna parens frugum, Saturnia tellus, Verg. G. 2, 173; Hor. C. 1, 32, 15: o salve Lapithaeae gloria gentis, Ov. M. 12, 530: salve, laeta dies, id. F. 1, 87.
        Also on one’s sneezing, God bless you! Giton ter continuo sternutavitEumolpus salvere Gitona jubet, Petr. 98, 4.
        In a lusus verbb. alluding to the prim. signif.: Ph. Salve. Le. Egonsalva sim, quae siti sicca sum? Plaut. Curc. 1, 2, 26; cf. infra, 2.
        With a similar allusion, in the verb. finit.: As. Salve. St. Sat mihi’st tuae salutis, nihil moror, sat salveo; Aegrotare malim, quam esse tuā salute sanior, Plaut. Truc. 2, 2, 4 sq.
      2. 2. Sometimes with vale, in taking leave, farewell, goodby, adieu: vale atque salve, Plaut. Capt. 3, 5, 86; cf.: vale, salve, Cic. Fam. 16, 9, 4: salveto tu, tu vale, Plaut. Men. 5, 9, 17; in reply to salvus sis, id. Stich. 2, 1, 44.
        Hence, also, in bidding farewell to the dead: ideo mortuis Salve et Vale dici, non quod aut valere aut salvi esse possunt, sed quod ab his recedimus, eos numquam visuri, Varr. ap. Serv. Verg. A. 11, 97: salve aeternum mihi, maxime Palla, Aeternumque vale, Verg. A. 11, 97; cf., in imitation: salve supremum, senior mitissime patrum, Supremumque vale, Stat. S. 3, 3, 208; Inscr. Orell. 4747.
        In allusion to the literal signif. (v. supra): Ar. Salve. Ph. Salvere me jubes, quoi tu abiens affers morbum, Plaut. As. 3, 3, 3.

salvo, āvi, ātum, 1, v. a. [salvus], to save (late Lat.; opp. perdere; syn.: servo, conservo), Veg. Vet. 3, 23, 3; Lact. de Ira Dei, 5, 7; Hier. Ep. 20, 4; Vulg. Isa. 4, 2; id. Amos, 2, 14; Sedul. 1, 109.

salvus (ante-class. -vos), a, um, adj. [root sar, sal; v. salus], saved, preserved, unharmed, safe, unhurt, uninjured, well, sound, etc.

  1. I. In gen. (very freq. and class.; syn.: sospes, sanus, incolumis): Mars pater, te precor, pastores pecuaque salva servassis duisque bonam salutem valetudinemque mihi, etc., an ancient form of praver in Cato, R. R. 141, 3; cf.: si respublica populi Romani Quiritium ad quinquennium proximum salva servata erit hisce duellis, datum donum duit, etc., an ancient formula in making votive offerings. Liv. 22, 10; Plaut. Aul. 4, 6, 11; cf. also: di me servant, salva res est; salvum est, si quid non perit, id. ib. 2, 2, 30; id. Trin. 4, 3, 82: ita me gessi, Quirites, ut omnes salvi conservaremini, Cic. Cat. 3, 10, 25: eos suā stultitiā occidisse, cum tuā prudentiā salvi esse potuissent, id. Fam. 4, 3, 2: salvum atque incolumem exercitum transducere, Caes. B. C. 2, 32: civibus salvis atque incolumibus, id. ib. 1, 72; Cic. Div. in Caecil. 22, 72: non solum ut salvae et incolumes, verum etiam ut amplae atque potentes sint civitates, id. Inv. 2, 56, 169: filium tuom modo in portu vivum, salvom et sospitem vidi, Plaut. Capt. 4, 2, 93: salvam et sospitem rempublicam, Aug. ap. Suet. Aug. 28: in re salvā (opp. in re perditā), Plaut. Trin. 3, 1, 9; so, salva res (opp. perdita), Ter. Eun. 2, 2, 27; cf. Plaut. Rud. 3, 5, 23: Ch. Obsecro, num navis periit? Ac. Salva est navis, id. Merc. 1, 2, 64; id. Rud. 4, 4, 5: etsi aliquo accepto detrimento, tamen summa exercitus salva, etc., Caes. B. C. 1, 67 fin.: sana et salva sum, Plaut. Am. 2, 2, 98; cf. id. ib. 2, 2, 88; so with sanus, id. Ep. 4, 1, 36; id. Merc. 1, 2, 65 (al. sarta); id. Ps. 4, 6, 6: res publica sana ac salva, Cic. Fam. 12, 23, 3 al.; hence, in inscrr., without a connecting particle: SANVS SALVVS, or SALVVS SANVS, Inscr. Orell. 4360 and 2143: bene factum te advenisse, Pamphile, Atque adeo salvom atque validumNam illum vivum et salvom vellem, Ter. Hec. 3, 5, 6; 3, 5, 14: cum bene re gestā salvos convortor domum, Plaut. Stich. 3, 1, 1; so, salvom redire, id. Am. 3, 2, 67; id. Trin. 1, 2, 119; 5, 2, 58 al.: advenire, id. Curc. 4, 4, 5; cf.: tum illum debilem factum … in curiam esse delatum, cumque senatui somnium enarravisset, pedibus suis salvom revertisse, Cic. Div. 1, 26, 55: numquam salvis suis exuitur servitus muliebris, while their friends are living, Liv. 34, 7; cf.: nec est mendacio locus salvis, qui interfuerunt, Quint. 11, 2, 39: non uxor salvum te vult, non filius, Hor. S. 1, 1, 84: quis te salvo est opus? id. ib. 1, 9, 27: Am. Salvom signum est? So. Inspice. Am. Recte, ita est ut obsignavi, sound, uninjured, Plaut. Am. 2, 2, 142: vasa, id. Poen. 4, 2, 41: epistula (opp. conscissa), Cic. Fam. 7, 25, 1.
    Poet.: Penelope, i. e. chaste, inviolate, Prop. 2, 9, 3; cf.: quid salvi est mulieri amissā pudicitiā? Liv. 1, 58, 7: utinam salvis rebus colloqui potuissemus, while matters were still undisturbed, before all was lost, Cic. Fam. 4, 1, 1 et saep.
    Rarely with dat.: siquidem ager nobis salvus est, Plaut. Trin. 2, 4, 192; Ter. Hec. 4, 4, 21; cf. id. Ad. 3, 1, 11; id. Heaut. 1, 1, 108: minae viginti sanae ac salvae sunt tibi, Plaut. Ps. 4, 6, 6.
    1. B. Freq. with a noun in the abl. absol., without violation of, saving: salvā lege, Cic. Rep. 3, 10, 17; cf.: hoc videmur esse consecuti, ut ne quid agi cum populo aut salvis auspiciis aut salvis legibus aut denique sine vi possit, id. Fam. 1, 2, 4: salvis auspiciis, id. Prov. Cons. 19, 45: salvo officio, id. Rosc. Am. 1, 4: salvo jure nostrae veteris amicitiae, id. Fam. 13, 77, 1: cupio tibi aliquā ex parte, quod salvā fide possim, parcere, id. Rosc. Am. 34, 95: quae salvā fide facere possit, id. Off. 3, 10, 44: pietate salvā, Ov. M. 15, 109: salvo pudore, id. P. 1, 2, 68: salvā virginitate, id. H. 16, 160: tuā re salvā, Plaut. Trin. 2, 2, 95; so, salvā causae ratione, Quint. 4, 2, 75: salvā conscientiā, Sen. Ep. 117, 1: salvā tractatione causae, Quint. 12, 10, 46: salvo poëtae sensu, id. 1, 9, 2: salva innocentia, id. 7, 2, 37: salva gratia, id. 11, 1, 71: salvo ordine, Stat. S. 5, 1, 181: ut salvo jam et composito die possis ibi manere, an unbroken day, Plin. Ep. 2, 17, 2: salvo eo, ut, etc., with this reservation or proviso, that, etc., Dig. 16, 3, 1, § 40.
  2. II. In partic.
    1. A. Salvus sum, I am safe, all is well with me, I am freed from my difficulties, etc.; and, salva res est, the affair is all right, all is well (belonging only to colloquial lang.).
      1. 1. Salvos sum, salva spes est, ut verba audio, Plaut. Cas. 2, 5, 4: salvos sum, siquidem, etc., id. Merc. 2, 3, 44; cf.: salvos sum, si haec vera sunt, Ter. And. 5, 6, 9: salvos sum, jam philosophatur, Plaut. Ps. 4, 2, 18; id. Rud. 2, 4, 24: Pa. Salva sum. Di. At ego perii, id. Stich. 2, 2, 15: si istam firmitudinem animi obtines; salvi sumus, id. As. 2, 2, 54: tace, obsecro; salvae sumus, Ter. Eun. 5, 1, 18: Pl. Me perisse praedicas. Dae. Meā quidem hercle causā salvos sis licet, Plaut. Rud. 1, 2, 51; cf. id. Ep. 4, 1, 21: ne sim salvus, si aliter scribo ac sentio, may I die, if, etc., Cic. Att. 16, 13, a.
      2. 2. Di me servant, salva res est, Plaut. Aul. 2, 2, 30: salva res est! bene promittit! spero servabit fidem, id. Ep. 1, 2, 21: salva res est, philosophatur quoque jam, id. Capt. 2, 2, 34: erubuit: salva res est, Ter. Ad. 4, 5, 9: salva res est; nimirum hic homines frigent, id. Eun. 2, 2, 37: euge, salva res est! Plaut. Rud. 4, 3, 98: surrexit; horsum se capessit; salva res, id. ib. 1, 2, 83.
      3. 3. In eccl. Lat., saved from sin, saved by Christ, Vulg. Act. 2, 21.
        Esp.: salvum facere, to save, deliver, bring to salvation, Vulg. 1 Cor. 7, 16; id. Act. 16, 30 et saep.
    2. B. Salvus sis, a term of greeting or welcome, for salve, how do you do? good-day to you! heaven bless you! also, at parting, farewell: Ge. Ibo atque hunc compellabo. Salvos sis. Di. Et tu salve, Plaut. Stich. 2, 1, 44; cf. id. Bacch. 3, 6, 7; Ter. And. 4, 5, 7: Pl. Pater, salveto. Dae. Salvos sies, Plaut. Rud. 1, 2, 15: Di. Salva sis. Phronesium. Ph. Salve, id. Truc. 2, 4, 8; id. Ep. 4, 1, 22; id. Mil. 3, 3, 28; id. Poen. 3, 5, 6.
      In a double sense, Plaut. Pers. 4, 4, 30.
      Hence, adv.: salvē, well, in good health, in good condition or circumstances (only in colloquial lang.): Mu. Salve multum, mi pater. Se. Salva sis: salvenadvenio? salvenarcessi jubes? Plaut. Men. 5, 2, 26: Thallus ubi sit et quam salve agat, App. Mag. p. 302, 34; id. M. 1, p. 114, 13.
      So the ellipt. expression, satinsalve? (sc. agis? agitur? res se habent? etc.) is all well? all right? Le. Satinsalve? dic mihi. Ca. Recte, Plaut. Trin. 5, 2, 53; Ter. Eun. 5, 5, 8 Don.: percontantibus utrimque, Satinsalve, Sall. Fragm. Don. ad Ter. l. l.: cum pater Satinsalve? et quaenam ea moestitia esset? interrogaret eum, Liv. 40, 8, 2 (v. l. satinsalvae?); 3, 26, 9; 6, 34, 8; 10, 18, 11.
      Once absol.: salvene? is all well? salvene, amabo? Plaut. Stich. 1, 1, 10.
      In a double sense: (Lucretia) quaerenti viro, Satinsalve? Minime, inquit, quid enim salvi est mulieri amissā pudicitiā? Liv. 1, 58, 7.
      Comp. and sup. do not occur in the adj. or adv.