Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

clādes, is (gen. plur. usu. cladium, Liv. 2, 63, 7; 5, 22, 8 et saep.: cladum, Sil. 1, 41; 7, 505; 9, 353; 16, 672; Amm. 29, 1, 14; 32, 2, 1), f. [kindr. with Sanscr. klath, laedere; Gr. κλάω, to break, break in pieces; cf.: per-cello, clava, gladius].

  1. I. Prop., a breaking, beating, dashing to pieces; hence,
    1. A. In gen., destruction, devastation, injury, mischief, harm, misfortune, disaster, loss, detriment, calamity (cf.: calamitas, pernicies; class. and freq.): clades calamitasque, intemperies modo in nostram advenit domum, Plaut. Capt. 4, 4, 3: haec igitur subito clades nova pestilitasque Aut in aquas cadit aut fruges persidit in ipsas, Lucr. 6, 1125: dare late cladem magnasque ruinas, id. 5, 347: etsi cursum ingeni tui, Bruti, premit haec inportuna clades civitatis, Cic. Brut. 97, 332: atque haec vetustaLuctifica clades nostro infixa est corpori, id. Tusc. 2, 10, 25: et illam meam clademmaximum esse rei publicae volnus judicastis, id. Sest. 13, 31: cum tibi ad pristinas cladis accessio fuisset Aetoliae repentinus interitus, id. Pis. 37, 91: quod si primo proelio Catilina superior discessisset, profecto magna clades atque calamitas rem publicam oppressisset, Sall. C. 39, 4: captae urbis Romanae clades, Liv. 5, 21, 16: publica, Tac. A. 14, 64: tum urbs tota eorum conruit et Taygeti montis magna parsabrupta cladem eam insuper ruinā pressit, Plin. 2, 79, 81, § 191: plus populationibus quam proeliis cladium fecit (cf. B. 1. infra), Liv. 8, 2, 8: quidve superbia spurcitia ac petulantia? Quantas Efficiunt clades! Lucr. 5, 48: aliam quamvis cladem inportare pericli, id. 5, 369: agrum omni belli clade pervastat, Liv. 22, 4, 1: colonias belli clade premi, Curt. 9, 7, 22: colonias omni clade vastare, id. 4, 1, 10: majestas populi Romanivastata cladibus fuerat, Plin. 16, 32, 57, § 132: per sex dies septemque noctes clade saevitum est, of the burning of Rome, Suet. Ner. 38: quo tantae cladis pretio, i. e. the burning of the Capitol, Tac. H. 3, 72; id. A. 13, 57: recens, the destruction of the amphitheatre, id. A. 4, 63 sq.: Lugdunensis, the burning of Lyons, id. ib. 16, 13 Nipp. ad loc.
      With gen. obj.: si denique Italia a dilectu, urbs ab armis, sine Milonis clade numquam esset conquietura, without ruining Milo, Cic. Mil. 25, 68: tum privatae per domos clades vulgatae sunt, the losses of particular families at Cannae, Liv. 22, 56, 4.
      Poet.: cladibus, exclamat, Saturnia, pascere nostris, Ov. M. 9, 176: Trojae renascens alite lugubri Fortuna tristi clade iterabitur, Hor. C. 3, 3, 62.
    2. B. Esp.
      1. 1. In war or battle, a disaster, defeat, overthrow, discomfiture, massacre: ni pedites cum equitibus permixti magnam cladem in congressu facerent, Sall. J. 59, 3: exercitatior hostis magnā clade eos castigavit, Liv. 39, 1, 4: iret utsubitā turbaret clade Latinos, Verg. A. 12, 556: quodsisupervenisset, ingens clades accipi potuit, Curt. 4, 12, 15; so freq.: accipere cladem, to be defeated, beaten, Liv. 3, 26, 3; 5, 11, 5; 8, 12, 17; 22, 51, 11: apud Chaeroneam accepta, Quint. 9, 2, 62: classe devictā multas ipsi lacrimas, magnam populo Romano cladem attulit, Cic. N.D. 2, 3, 7: postquam is … contractae cladi superessetfusa est Romana acies, Liv. 25, 19, 16: omnibus pacis modo incurrisse agentibus magna clades inlata, id. 29, 3, 8: non vulnus super vulnus sed multiplex clades, id. 22, 54, 9: paene exitiabilem omnibus cladem intulit, Vell. 2, 112, 4: tantā mole cladis obrui, Liv. 22, 54, 10: terrestri simul navalique clade obruebantur, Curt. 4, 3, 14; Sen. Med. 207: clades illa pugnae Cannensis vastissima, Claud. Quadrig. ap. Gell. 5, 17, 5: binaque castra clade unā deleta, Liv. 30, 6, 6: exercituum, Tac. A. 3, 6; 3, 73; Sall. H. 1, 41, 5 Dietsch: quis cladem illius noctis fando Explicet, Verg. A. 2, 362: Germanica, Tac. H. 4, 12: Variana, id. A. 1, 57: Pharsaliam Philippos et Perusiam ac Mutinam, nota publicarum cladium nomina loquebantur, id. H. 1, 50.
        Poet.: ut barbarorum Claudius agminadiruitPrimosque et extremos metendo Stravit humum, sine clade victor (i.e. of his own men), Hor. C. 4, 14, 32.
      2. 2. Of the plague: inque ipsos saeva medentes Erumpit clades, Ov. M. 7, 562; cf.: sue abstinent merito cladis, quā ipsos scabies quondam turpaverat, cui id animal obnoxium, Tac. H. 5, 4 Heraeus ad loc.
      3. 3. Of the loss of a limb: Mucius, cui postea Scaevolae a clade dextrae manūs cognomen inditum, Liv. 2, 13, 1.
  2. II. Transf.
    1. A. Of persons who bring destruction, etc., a destroyer, scourge, pest: geminos, duo fulmina belli, Scipiadas, cladem Libyae, Verg. A. 6, 843: haec clades, of Heliogabalus, Lampr. Heliog. 34, 1: illa, of immodest women as a class, id. Alex. Sev. 34, 4.
    2. B. Of dissolute morals, corruption: fecunda culpae saecula nuptias inquinavereHoc fonte derivata clades In patriam populumque fluxit, Hor. C. 3, 6, 19.