Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

laedo, si, sum, 3, v. a. [perh. for lavido, root lu-; cf.: luo, solvo, and Germ. los-], to hurt by striking, wound, injure, damage (syn.: saucio, vulnero).

  1. I. Lit.: lora laedunt bracchia, Plaut. Truc. 4, 3, 9: lembus ille mihi laedit latus, id. Bacch. 2, 3, 47: tua laesuro subtrahe colla, Ov. R. Am. 90: frondes laedit hiems, id. F. 6, 150: teneros laedunt prima juga juvencos, id. H. 4, 21; cf.: thymum laeditur imbribus, Plin. 21, 10, 31, § 56: aliquem vulnere, Ov. M. 4, 601: quid me dente captas laedere? Phaedr. 4, 8, 6: ferro retunso Semina, Verg. G. 2, 301: salsā laedit rubigine ferrum, id. ib. 2, 220: servum aliqua parte corporis, Gai Inst. 3, 219.
    Poet.: collum, i. e. to hang one’s self, Hor. C. 3, 27, 60: laesus nube dies, i. e. darkened, Luc. 5, 456.
  2. II. Trop., to trouble, annoy, vex, injure, offend, afflict, grieve, hurt: dicto, facto, Plaut. Capt. 2, 2, 53: injuste neminem laesit, Cic. Mur. 40, 87: non minus nos stultitia illius sublevat, quam laedit improbitas, id. Caecin. 9, 23: aliquem perjurio suo, to attack, id. ib. 10, 28: Pisonem, to rail at, id. de Or. 2, 70, 285: nulli os, to offend no one to his face, Ter. Ad. 5, 4, 10: tua me infortunia laedunt, Hor. A. P. 103: tristi laedere versu scurram, id. S. 2, 1, 21: te a me ludibrio laesum iri, Cic. Fil. ap. Cic. Fam. 5, 1, 1: quae laedunt oculum, demere, Hor. Ep. 1, 2, 38; 1, 17, 8.
    Absol.: quia laesit prior, Ter. Eun. prol. 6: nec laedere nec violari, Lucr. 5, 1020.
    1. B. Esp.
      1. 1. Of pledged faith, one’s word, agreement, etc., to break, violate, betray: fidem, Cic. Rosc. Am. 38, 111; Caes. B. C. 2, 44: cur tibi junior laesa praeniteat fide, Hor. C. 1, 33, 4: laesi testatur foederis aras, Verg. A. 12, 496: laesae vulnera pacis, Petr. 119.
      2. 2. Of reputation, to harm, injure: famam alicujus gravi opprobrio, Suet. Caes. 49.
      3. 3. Freq. of an offended divinity: quo numine laeso, Verg. A. 1, 8; 2, 183: tu magnorum numen laesura deorum, Hor. Epod. 15, 3: ego laedor, Ov. M. 1, 608: Veneris numina, Tib. 1, 3, 79; 3, 6, 26: superos, Luc. 7, 848.
      4. 4. Of circumstances: res laesae, disaster, misfortune, Sil. 11, 6, 5.
        Esp., in the phrase laedere majestatem, to commit treason (late Lat., v. also majestas): laesae majestatis arcessere maritum, Amm. 16, 8, 4: laesae crimina majestatis, id. 19, 12, 1; 21, 12, 19; so, laedere majestatem populi Romani, Sen. Contr. 4, 25, 13.