Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

tector, ōris, m. [tego], one that overlays walls with plaster, stucco, etc., a plasterer, pargeter: villa tua, quam neque pictor neque tector vidit umquam, Varr. R. R. 3, 2, 9; Cic. Planc. 25, 62; Front. Aquaed. 117; Vitr. 7, 3 fin.; Tert. Idol. 8; Inscr. Orell. 4288; 4803.

tectum, i, n. [tego].

  1. I. Lit., a covering.
    1. A. A roof: quojus (villae) Deturbavit ventus tectum ac tegulas, Plaut. Rud. prol. 78: de tecto deturbavit tegulas, id. ib. 1, 1, 5. tecta domorum, Lucr. 2, 191; Cic. Q. Fr. 3, 1, 4, § 14: firma tecta in domiciliis habere, id. Brut. 73, 257; cf.: disturbata porticus Catuli, quae ad tectum paene pervenerat, id. Att. 4, 3, 2: hic se praecipitem tecto dedit, Hor. S. 1, 2, 41: culmina tecti, Verg. A. 2, 695: tecti a culmine, Ov. M. 12, 480.
    2. B. A ceiling (usu. plain; opp. lacunar, a fretted ceiling): tectis caelatis, laqueatis, ceilings, rooms, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 35, 85; 3, 19, 44 (Trag. v. 121 Vahl.); cf.: qui marmoreis tectis ebore et auro fulgentibus abundant, Cic. Par. 1, 3, 13; so, aurata, id. ib. 6, 3, 49: laqueata, Hor. C. 2, 16, 12: cubilia tectaque, canopies, id. Epod. 12, 12.
  2. II. Transf., a roofed building for dwelling in, a roof, house, dwelling, abode; a cover, shelter, quarters, etc. (freq. and class.; cf.: prosa, ut mucronem pro gladio, et tectum pro domo recipiet, etc., Quint. 8, 6, 20; syn.: domus, aedes, habitatio): recipe me in tectum, Plaut. Rud. 2, 7, 16; cf.: exercitus tectis ac sedibus suis recipere, Cic. Agr. 2, 33, 90: ne tecto recipiatur … qui non, etc., Caes. B. G. 7, 66; Nep. Att. 13, 2: exercitatissimi in armis, qui inter annos XIV. tectum non subissent, Caes. B. G. 1, 36: milites in tecta Gallorum contegit, Auct. B. G. 8, 5: vos, Quirites, in vestra tecta discedite, Cic. Cat. 3, 12, 29: tectis, juvenes, succedite nostris, Verg. A. 1, 627: ejusmodi conjunctionem tectorum oppidum vel urbem appellaverunt, Cic. Rep. 1, 26, 41; id. Att. 5, 16, 3: tum erat ager incultus sine tecto: nunc est cultissimus cum optimā villā, id. Rosc. Com. 12, 33: si vacuum tepido cepisset villula tecto, Hor. S. 2, 3, 10: pars densa ferarum Tecta rapit silvas, Verg. A. 6, 8: columba plausum Dat tecto ingentem, id. ib. 5, 216: solidis Clauditur in tectis, i. e. in prison, Ov. M. 3, 697: sed quercus tecta cibumque dabat, id. A. A. 2, 622: dolos tecti ambagesque resolvit, i. e. of the Labyrinth, Verg. A. 6, 29: sub tecta Sibyllae, id. ib. 6, 211.

tĕgo, xi, ctum, 3, v. a. [Gr. στέγω, to cover; τέγος, στέγος, roof; Sanscr. sthag-, to hide; Germ. decken; Engl thatch], to cover (syn. operio).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: amica corpus ejus (Alcibiadis) texit suo pallio, Cic. Div 2, 69, 143: capite se totum tegit, Plaut. Trin. 4, 2, 9: (tegillo) tectus esse soleo, si pluvit, id. Rud. 2, 7, 19: fere res omnes aut corio sunt Aut etiam conchis aut callo aut cortice tectae, covered, clothed, Lucr. 4, 936; cf.: bestiae aliae coriis tectae sunt, aliae villis vestitae, Cic. N. D. 2, 47, 121: ut tecti, ut vestiti, ut salvi esse possemus, id. ib. 2, 69, 150: corpora veste villosā, Tib. 2, 3, 76: caput galea, Prop. 4 (5), 3, 44: Mars tunicā adamantinā tectus, Hor. C. 1, 6, 13: ensis Vaginā tectus, id. S. 2, 1, 4.
      In Greek constr.: primā tectus lanugine malas, Ov. M. 12, 291: cucullo caput tectus, Mart. 5, 14, 6: quae (casae) more Gallorum stramentis erant tectae, Caes. B. G. 5, 43: tectas casas testudinum superficie, Plin. 6, 24, 28, § 109: musculum, Caes. B. C. 2, 10: domum, Dig. 19, 1, 18: naves tectae, covered with decks, decked ( = constratae), Caes. B. C. 1, 56; Liv. 36, 43, 13 (opp. apertae); 31, 46, 6: tectae instrataeque scaphae, Caes. B. C. 3, 100: incepto tegeret cum lumina somno, Verg. G. 4, 414: utne tegam spurco Damae latus? i. e. to go by the side of, walk cheek by jowl with, Hor. S. 2, 5, 18; so, latus alicui, Suet. Claud. 24; cf. aliquem, to surround, attend, accompany: omnis eum stipata tegebat Turba ducum, Verg. A. 11, 12; Stat. S. 5, 1, 26: sarta tecta; v. sartus.
    2. B. In partic.
      1. 1. To cover, hide, conceal (rare in lit. sense; syn.: abscondo, occulto): Caesar tectis insignibus suorum occultatisque signis militaribus, etc., Caes. B. G. 7, 45: fugientem silvae texerunt, id. ib. 6, 30: oves (silva), Ov. M. 13, 822: quas (tabellas) tegat in tepido sinu, id. A. A. 3, 622: ferae latibulis se tegunt, Cic. Rab. Post. 15, 42; cf.: nebula matutina texerat inceptum, Liv. 41, 2, 4: Scipionem nebulae possiderent ac tegerent, Vop. prol. 2.
      2. 2. To shelter, protect, defend (rare in lit. sense); constr., in analogy with defendere and tueri, aliquid ab aliquo or ab aliquā re: qui portus ab Africo tegebatur, ab Austro non erat tutus, Caes. B. C. 3, 26: ut alter (ordo propugnatorum) ponte ab incidentibus telis tegeretur, Hirt. B. G. 8, 9: aliquem conservare et tegere, id. ib. 1, 85: tempestas et nostros texit et naves Rhodias afflixit, Caes. B. C. 3, 27; Hirt. B. G. 8, 5; Sall. J. 101, 4: triumpho, si licet me latere tecto abscedere, i. e. with a whole skin, safe, unhurt, Ter. Heaut. 4, 2, 5.
        Pass. in mid. force: tegi magis Romani quam pugnare, Liv. 4, 37, 11.
      3. 3. To cover over, bury, enclose (poet.): te modo terra tegat, Prop. 2, 26, 44 (3, 22, 24): sit tibi terra levis mollique tegaris harenā, Mart. 9, 29, 11: ossa tegebat humus, Ov. M. 15, 56: ossa tegit tumulus, id. Am. 2, 6, 59: Sicanio tegitur sepulcro, Luc. 2, 548.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to cover (very rare): tempestas, mihi quae modestiam omnem, Detexit tectus quā fui, Plaut. Most. 1, 3, 7.
    2. B. In partic.
      1. 1. (Acc. to I. B. 1.) To cloak, hide, veil, conceal, keep secret (freq. and class.): triumphi nomine tegere atque velare cupiditatem suam, Cic. Pis. 24, 56: multis simulationum involucris tegitur et quasi velis quibusdam obtenditur unius cujusque natura, id. Q. Fr. 1, 1, 5, § 15: ignaviam suam tenebrarum ac parietum custodiis tegere, id. Rab. Perd. 7, 21: animus ejus vultu, flagitia parietibus tegebantur, id. Sest. 9, 22: summam prudentiam simulatione stultitiae, id. Brut. 14, 53: honestā praescriptione rem turpissimam, Caes. B. C. 3, 32; cf.: turpia facta oratione, Sall. J. 85, 31: aliquid mendacio, Cic. Quint. 26, 81: nomen tyranni humanitate, Nep. Dion, 1: commissum, Hor. Ep. 1, 18, 38; id. A. P. 200: non uti corporis vulnera, ita exercitus incommoda sunt tegenda, Caes. B. C. 2, 31: nostram sententiam, Cic. Tusc. 5, 4, 11: dira supplicia, Verg. A. 6, 498: causam doloris, Ov. M. 13, 748: pectoribus dabas multa tegenda meis, id. Tr. 3, 6, 10: ignobilitatis tegendae causā, Cap. Max. 8.
      2. 2. (Acc. to I. B. 2.) To defend, protect, guard: aliquid excusatione amicitiae, Cic. Lael. 12, 43; id. Clu. 11: quod is meam salutem atque vitam suā benevolentiā, praesidio custodiāque texisset, id. Planc. 1, 1: nostri clarissimorum hominum auctoritate leges et jura tecta esse voluerunt, id. de Or. 1, 59, 253: pericula facile innocentiā tecti repellemus, id. Imp. Pomp. 24, 70: qui a patrum crudelibus suppliciis tegere liberos sciant, Liv. 1, 53, 8: aliquem tegere ac tueri, Cic Fam. 13, 66, 2: libertatem, patriam, parentisque armis tegere, Sall. C. 6, 5: ut legatos cura magistratuum magis quam jus gentium ab irā impetuque hominum tegeret, Liv. 8, 6, 7: legationisque jure satis tectum se arbitraretur, Nep. Pelop. 5, 1.
        Hence, tec-tus, a, um, P. a., covered, i. e. hidden, concealed.
    1. A. Lit.: cuniculi, Hirt. B. G. 8, 41.
    2. B. Trop., hidden, not frank, open, or plain; secret, concealed, disguised; close, reserved, cautious: sermo verbis tectus, covered, enveloped, Cic. Fam. 9, 22, 1; cf. verba (opp. apertissima), id. ib. 9, 22, 5: occultior atque tectior cupiditas, id. Rosc. Am. 36, 104: amor, Ov. R. Am. 619.
      Of persons: occultus et tectus, Cic. Fin. 2, 17, 54: tecti esse ad alienos possumus, id. Rosc. Am. 40, 116; cf. in comp.: tectior, id. Phil. 13, 3, 6: te in dicendo mihi videri tectissimum, id. de Or. 2, 73, 296: silet ille, tectusque recusat Prodere quemquam, Verg. A. 2, 126; cf.: quis consideratior illo? Quis tectior? Cic. Deiot. 6, 16.
      Hence, adv.: tectō, covertly, privily, cautiously: et tamen ab illo aperte, tecte quicquid est datum, libenter accepi, Cic. Att. 1, 14, 4.
      Comp.: tectius, Cic. Fam. 9, 22, 2; id. Planc. 10, 8, 5; Ov. A. A. 1, 276.