Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. invectus, a, um, Part. and P. a., v. inveho.

2. invectus, ūs, m. [inveho],

  1. I. a bringing in (post-Aug.), only in abl. sing.: terrae invectu, Plin. 4, 1, 2, § 5; with gen. subj.: terrae nascuntur fluminum invectu, id. 2, 85, 87, § 201.
  2. II. Esp., an importation, Varr. R. R. 1, 16, 2.

in-vĕho, vexi, vectum, 3, v. a., to carry, bear, or bring to or into a place, in one’s hands, on a horse, by water, etc.

  1. I. Lit.
    1. A. Act.
          1. (α) With in and acc.: tantum in aerarium pecuniae invexit, ut, Cic. Off. 2, 22, 76: Euphrates in Mesopotamiam quasi novos agros invehit, id. N. D. 2, 52, 130.
          2. (β) With acc. of place (poet., except with names of towns, etc.): marmor Romam, Plin. 36, 6, 8, § 49; 18, 7, 12, § 66: Iamque mare (lyra et lingua) invectae flumen relinquunt, Ov. M. 11, 54.
          3. (γ) With dat.: Caesar legiones per flumen Oceano invexit, Tac. A. 2, 23: gazam urbi, Suet. Aug. 41: quas (opes) mare litoribus invehit, Curt. 9, 2, 27.
          4. (δ) Absol. (sc. frumenta), into the barns, Plin. 18, 30, 73, § 303: peregrinas mercis, id. 29, 1, 8, § 24.
    2. B. Pass.
      1. 1. To ride, drive, sail, fly to or into a place: dictator triumphans urbem invehitur, i. e. enters, Liv. 2, 31; 35, 8; 36, 39: invecta corpori patris nefando vehiculo filia, id. 1, 59, 10: at Caesar triplici invectus Romano triumpho moenia, Verg. A. 8, 714: invehitur celeri barbarus hostis equo, Ov. Tr. 3, 10, 54; cf.: equitum acies invecta in dissipatos, Liv. 8, 39; so id. 25, 34, 4; 38, 18, 6 al.: equo, Verg. A. 5, 571; Liv. 8, 9; Sil. 15, 436: curru, Verg. A. 6, 785: invectus mare, carried into the sea, Ov. M. 11, 54: in portum ex alto invehi, Cic. Mur. 2, 4; Vell. 2, 42, 2: portum invectus, Plin. 6, 22, 24, § 84; cf.: ab invectis portum audit, Liv. 44, 7.
        With dat.: classes invectas Tibridis alveo, Verg. A. 7, 436; Just. 32, 3, 14: ostio fluminis, id. 12, 10, 5.
      2. 2. To enter, penetrate: cum utrimque invehi hostem nunciaretur, Liv. 5, 8: Alexander ordines . . . multa caede hostium invehitur, Curt. 4, 15, 20.
    3. C. Invehere se, or invehi, to attack, assail, fall upon, assault; to force one’s way in, penetrate.
      With se: invehebant se hostes, Liv. 40, 39 fin.; 6, 32: cum eo ipso acrius victores se undique inveherent, Curt. 8, 14, 18.
      Pass.: Valerius temere invectus in aciem, Liv. 2, 20; equites in laevum cornu invecti sunt, Curt. 3, 11, 1; 4, 15, 2; 8, 14, 15: belua invehebatur ordinibus, id. 8, 14, 33: levi agmine, id. 8, 14, 5: currus in phalangem invecti erant, id. 4, 15, 14 et saep.
  2. II. Trop.
    1. A. Act., to introduce, bring in, bring upon: quae (mala) tibi casus invexerit, Cic. Tusc. 3, 12, 26: partem incommodorum, id. Inv. 1, 1, 1: ut quemcumque casum fortuna invexerit, brings with it, id. Tusc. 4, 17, 38: divitiae avaritiam invexere, Liv. praef. § 12.
    2. B. Pass., to attack with words, inveigh against: in homines caros, Cic. de Or. 2, 75, 304: quod consul in eum ordinem essct invectus, id. ib. 3, 1, 2: acerbius in aliquem, id, Lael. 16, 57: in adversarios, Quint. 12, 9, 11; 2, 15, 29: in Philotam, Curt. 6, 9, 30: aliquid inclementius in te, Liv. 3, 48: vehementius in causam principum, Cic. de Or. 1, 7, 24: in eam artem, Quint. 2, 16, 1.
      Act.: * de quo Caesar in senatu aperte in te invehens questus est, Cic. Phil. 2, 29, 74.
      With Gr. acc.: cum nonnulla inveheretur in Timoleonta, Nep. Timol. 5: multa in Thebanos, id. Ep. 6.
      Hence, invectus, a, um, P. a., brought in: invecta et illata (or without et): invecta illata, things brought into a house by the tenant, i. e. his movables, household stuff, furniture: placet, in urbanis habitationibus locandis, invecta illata, pignori esse locatori, Dig. 2, 14, 4: invecta et illata pignori erunt obligata, ib. 20, 2, 2.