Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

impōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 (arch. forms of the perf. imposivit, Plaut. Rud. 2, 3, 27: imposisse, id. Most. 2, 2, 4; sync. form of the part. perf. impostus, a, um, Lucr. 5, 543; Verg. A. 9, 716; Val. Fl. 4, 186; Prop. 5, 2, 29; Stat. Th. 1, 227 al.), v. a. [in-pono], to place, put, set, or lay into, upon or in a place (very freq. and class.); constr. usu. with aliquid in aliquam rem or alicui rei; rarely in aliqua re or absol.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: pedem in undam. Plaut. Most. 2, 2, 4: hunc in collum, id. Pers. 4, 6, 10: aliquem in rogum, Cic. Tusc. 1, 35, 85; cf.: in ignem imposita’st: fletur, Ter. And. 1, 1, 102: omnem aciem suam redis et carris circumdederunt: eo mulieres imposuerunt, Caes. B. G. 1, 51 fin.: milites eo (i. e. in equos), id. ib. 1, 42, 5: aliquid in foco Lari, Plaut. Aul. 2, 8, 16: coronam auream litteris, Cic. Fl. 31, 76; cf.: collegae diadema, id. Phil. 5, 12: operi incohato fastigium, id. Off. 3, 7, 33: pondera nobis, Lucr. 5, 543: serta delubris et farra cultris, Juv. 12, 84: clitellas bovi, Cic. Att. 5, 15, 3: juvenes rogis, Verg. G. 4, 477: artus mensis, Ov. M. 1, 230: aliquid mensis, id. F. 2, 473: natum axi (i. e. in currum). Stat. Th. 6, 321: frontibus ancillarum vittas, Juv. 12, 118: ali quem mannis, Hor. Ep. 1, 7, 77: aliquem jumento, Gell. 20, 1, 11: Pelion Olympo, Hor. C. 3, 4, 52: arces montibus impositae, id. Ep. 2, 1, 253; cf. id. C. 4, 14, 12: impositum saxis Anxur, id. S. 1, 5, 26: celeri raptos per inania vento Imposuit caelo, placed them in the heavens, Ov. M. 2, 507: (Romulum) ablatum terris caelo, id. ib. 14, 811: hoc metuens molemque et montes insuper altos Imposuit, Verg. A. 1, 62; cf.: pedem super cervicem jacentis, Curt. 9, 7 fin.: haec super imposuit liquidum aethera, Ov. M. 1, 67: ei jus est in infinito supra suum aedificium imponere, to build, Dig. 8, 2, 24: pontibus praesidiisque impositis, Tac. A. 2, 11: pons lapideus flumini impositus, Curt. 5, 1, 29: quidvis oneris impone, impera, Ter. And. 5, 3, 26; id. Phorm. 3, 3, 29: nec peredit Impositam celer ignis Aetnam, Hor. C. 3, 4, 76: diadema imposuit, Quint. 9, 3, 61: pars togae, quae postea imponitur, id. 11, 3, 140.
    2. B. In partic.
      1. 1. Naut. t. t., to put on board ship, to embark; with in and acc.: quicquid domi fuit in navem imposivit, Plaut. Rud. 2, 3, 27: in quas (naves) exercitus ejus imponi posset, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 14, 1: legiones equitesque Brundisii in naves, Caes. B. C. 3, 14, 1: aeris magno pondere in naves imposito, id. ib. 3, 103, 1.
        With dat.: et nos in aeternum Exsilium impositura cymbae, Hor. C. 2, 3, 28: ut semel imposita est pictae Philomela carinae, Ov. M. 6, 511.
        With adv.: deprehensis navibus circiter quinquaginta atque eo militibus inpositis, Caes. B. G. 7, 58, 4: scaphas contexit, eoque milites imposuit, id. B. C. 3, 24, 1.
        With abl.: vetustissima nave impositi, Caes. ap. Suet. Caes. 66.
        Absol.: ipsi expediti naves conscenderent, quo major numerus militum posset imponi, Caes. B. C. 3, 6, 1: cum Crassus exercitum Brundisii imponeret, Cic. Div. 2, 40, 84: signa nostra velim imponas, id. Att. 1, 10, 3: per istos quae volebat clam imponenda curabat, id. Verr. 2, 4, 10, § 23.
      2. 2. Med. t. t., to apply a remedy externally: alium imponitur in vulnera, Plin. 20, 6, 23, § 50: porrum vulneribus, id. 20, 6, 21, § 47: raphanos super umbilicum contra tormenta vulvae, id. 20, 4, 13, § 27: imponuntur et per se folia, id. 23, 7, 71, § 138.
      3. 3. Of animals, to put the male to the female: asinum equae, Col. 6, 36, 4; 7, 2, 5.
        In mal. part., Juv. 6, 334.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to put or lay upon, to impose; to throw or inflict upon; to put, set, or give to: culpam omnem in med inponito, Plaut. Mil. 3, 3, 54: cujus amicitia me paulatim in hanc perditam causam imposuit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 17, 1: ne magnum onus observantiae Bruto nostro imponerem, Cic. Att, 13, 11, 1: onus alicui, id. Fam. 6, 7, 6; 13, 56, 1; id. Rep. 1, 23; cf.: plus militi laboris, id. Mur. 18, 38: graviores labores sibi, Caes. B. C. 3, 74, 2: illi illud negotium, Cic. Sest. 28, 60: vos mihi personam hanc imposuistis, ut, etc., id. Agr. 2, 18, 49; cf. Anton. ap. Cic. Att. 10, 10, 2: si mihi imposuisset aliquid, Cic. Att. 15, 26, 4: ego mihi necessitatem volui imponere hujus novae conjunctionis, id. ib. 4, 5, 2; cf. id. Sull. 12, 35: mihi impone istam vim, ut, etc., id. Verr. 2, 2, 60, § 138: rei publicae vulnera, id. Fin. 2, 24, 66; so, vulnus rei publicae, id. Att. 1, 16, 7: plagam mortiferam rei publicae, id. Sest. 19, 44: quibus injurias plurimas contumeliasque imposuisti, id. Verr. 2, 4, 9, § 20: injuriam sine ignominia alicui, id. Quint. 31, 96; cf. id. Rep. 1, 3: servitus fundo illi imposita, id. Q. Fr. 3, 1, 2, § 3: servitutem civibus, Sall. Or. ad Caes. 2: belli invidiam consuli, id. C. 43, 1: leges civitati per vim imposuit, Cic. Phil. 7, 5, 15: leges alicui, id. ib. 12, 1, 2; id. Rep. 1, 34; cf.: saevas imponite leges, ut, etc., Juv. 7, 229: nimis duras leges huic aetati, Cic. de Or. 1, 60, 256: huic praedae ac direptioni cellae nomen imponis, assign, give, id. Verr. 2, 3, 85, § 197: nomen alicui, Liv. 35, 47, 5; Quint. 8, 3, 7; Tac. A. 4, 34; 14, 39 et saep.; cf.: imponens cognata vocabula rebus, Hor. S. 2, 3, 280: finem imponere volumini, Quint. 9, 4, 146: finem spei, Liv. 5, 4, 10: clausulam disputationi, Col. 3, 19, 3; cf.: quasi perfectis summam eloquentiae manum imponerent, gave the last touch to, Quint. prooem. § 4: summam manum operi, Plin. 36, 5, 4, § 16; Sen. Ep. 12, 4; Vell. 2, 33, 1; 2, 87, 1; Gell. 17, 10, 5; Quint. 1 prooem. 4: extremam manum bello, Verg. A. 7, 573: manum supremam bellis, Ov. R. Am. 114: modum alicui, Liv. 4, 24, 7: modum dolori, Plin. Ep. 9, 13, 16: modum divortiis, Suet. Aug. 34.
      Prov.: imponit finem sapiens et rebus honestis, Juv. 6, 444 (453).
    2. B. In partic.
      1. 1. To set over, as overseer, commander, etc.: si emimus, quem vilicum imponeremus, quem pecori praeficeremus, Cic. Planc. 25, 62: consul est impositus is nobis, quem, etc., id. Att. 1, 18, 3: Lacedaemonii devictis Atheniensibus triginta viros imposuere, Sall. C. 51, 28: Macedoniae regem, Liv. 40, 12, 15; cf.: Masinissam in Syphacis regnum, id. 37, 25, 9: Cappadociae consularem rectorem, Suet. Vesp. 8: quid si domini milites imperatoribus imponantur? Liv. 45, 36, 8: itaque imposuistis cervicibus nostris sempiternum dominum (deum), Cic. N. D. 1, 20, 54 (al. in cervicibus).
      2. 2. To lay or impose upon, as a burden, tax, etc.: omnibus agris publicis pergrande vectigal. Cic. Agr. 1, 4, 10: vectigal fructibus, id. Font. 5, 10: stipendium victis, Caes. B. G. 1, 44, 5: tributa genti, Suet. Dom. 12; so, tributi aliquid alicui, id. Calig. 40; cf.: tributum in capita singula, Caes. B. C. 3, 32, 1: frumentum, Cic. Att. 15, 10: nulla onera nova, Hirt. B. G. 8, 49 fin.
      3. 3. Alicui, to impose upon, deceive, cheat, trick (= frustror, fallo, fraudo, circumvenio): Catoni egregie imposuit Milo noster, Cic. Q. Fr. 2, 6, 5: si mihi imposuisset aliquid, id. Att. 15, 26, 4: populo imposuimus et oratores visi sumus, id. ap. Quint. 8, 6, 20 and 55: praefectis Antigoni imposuit, Nep. Eum. 5, 7; Plin. Ep. 3, 15, 3: facile est barbato inponere regi, Juv. 4, 103: falluntur quibus luxuria specie liberalitatis imponit, Tac. H. 1, 30.
        Pass. impers.: utcumque imponi vel dormienti posset, Petr. 102.