Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ex-cŭtĭo, cussi, cussum, 3 (archaic perf. subj. excussit, for excusserit, Plaut. Bacch. 4, 2, 16), v. a. [quatio], to shake out or off, to cast out, drive out, to send forth (class., esp. in the trop. sense).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: posse ex his (litteris) in terram excussis annales Ennii, ut deinceps legi possint, effici, shaken out, Cic. N. D. 2, 37, 94: equus excussit equitem, threw off, Liv. 8, 7, 10: excussus equo, Verg. A. 11, 640: excussus curru, id. ib. 10, 590; Suet. Caes. 37; Curt. 3, 11; cf.: lectis excussit utrumque, Hor. S. 2, 6, 112: gubernatorem in mare e puppi, Curt. 4, 4 med.; cf. also: ancora ictu ipso excussa e nave sua, Liv. 37, 30, 9: lapide clavum, to knock off, Plaut. Men. 1, 1, 10: pulvis digitis excutiendus erit, Ov. A. A. 1, 150: poculum e manibus, Pers. 3, 101: ignem de crinibus, to shake off, Ov. M. 12, 281: rem de manu alicujus, to strike out, Dig. 47, 2, 53, § 13: Pelion subjectā Ossā (Juppiter), Ov. M. 1, 155: poma venti, to cast down, shake down, id. ib. 14, 764 et saep.: ne nucifrangibula (i. e. dentes) excussit ex malis meis, to knock out, Plaut. Bacch. 4, 2, 16; cf.: cerebrum alicui, id. Capt. 3, 4, 69; id. Aul. 2, 1, 29: oculum alicui cyatho, verberibus, id. Pers. 5, 2, 16; Suet. Tib. 53; cf.: oculo excusso, id. Caes. 68: ipso cum domino calce omnes excutiamus, to drive out or forth, Lucil. ap. Non. 298, 33: Teucros vallo, Verg. A. 9, 68: hostem oppidis et regionibus, Flor. 2, 6, 42: ab obsidione Nolae urbis (with pellere a Campania), id. ib. 29: feras cubilibus, to scare, rouse up, Plin. Pan. 81, 1: si flava excutitur Chloë, be shaken off, cast off, Hor. C. 3, 9, 19: (viros) excussos patriā infesta sequi, Verg. A. 7, 299: ut me excutiam atque egrediar domo, take myself off, decamp, Ter. Ph. 4, 1, 20: quartanas, to drive away, Plin. 20, 6, 23, § 56 et saep.: (leo) gaudet comantes Excutiens cervice toros, shaking about, shaking, Verg. A. 12, 7; cf. Quint. 11, 3, 71: caesariem, Ov. M. 4, 492: pennas, id. ib. 6, 703: habenas, id. ib. 5, 404; cf.: nares inflare et movereet pulso subito spiritu excutere, etc., to blow up, dilate, Quint. 11, 3, 80: se (gallinae edito ovo), Plin. 10, 41, 57, § 116: tela, to hurl, discharge, Tac. A. 2, 20; cf. Curt. 8, 13: fulmen in Thebas, Stat. Th. 10, 69: excussaque brachia jacto, tossed, Ov. M. 5, 596; id. H. 18, 189: (aër) Excussit calidum flammis velocibus ignem, sends out, produces, Lucr. 6, 688; cf. id. 6, 161: largum imbrem (procellae), Curt. 4, 7: lacrimas alicui, Plaut. Capt. 2, 3, 59; Ter. Heaut. 1, 1, 15: vomitum alicui, Plaut. Merc. 3, 3, 15: sudorem, Nep. Eum. 5 et saep.
      Transf.: excutior somno, I am roused from sleep, Verg. A. 2, 302; Ov. H. 13, 111; Hor. S. 2, 6, 112.
    2. B. In partic., to shake out, shake.
      1. 1. Esp. a garment, to free it from dust: vexatam solo vestem, Petr. 128, 4; Vulg. Act. 18, 6; cf.: excutere de pulvere, shake yourself, Vulg. Isa. 52, 2; and: pulverem de pedibus, id. Matt. 10, 14.
      2. 2. To stir, move any thing to see under it; and hence, to search, examine a person: St. Di me perdant, si ego tui quicquam abstuli. Eu. Agedum, excutedum pallium, Plaut. Aul. 4, 4, 19; so, culcitisque et stragulis praetentatis et excussis, Suet. Claud. 35.
        With personal objects: excutiuntur tabellarii, Asin. Poll. ap. Cic. Fam. 10, 31, 4; cf.: verum (porcellum) ut subesse pallio contenderent Et excuti juberent, Phaedr. 5, 5, 19: non excutio te, si quid forte ferri habuisti: non scrutor, Cic. Rosc. Am. 34, 97.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to shake out or off, force away, etc.: omnes istorum delicias, omnes ineptias, to shake off, discard, Cic. Cael. 28, 67: noli aculeos orationis meae, qui reconditi sunt, excussos arbitrari, plucked out, removed, id. Sull. 16, 47: omnia ista nobis studia de manibus excutiuntur, are torn, wrested from our hands, id. Mur. 14, 30; cf.: hanc excutere opinionem mihimet volui radicitus, id. Tusc. 1, 46, 111: severitatem veterem, id. Fam. 9, 10, 2; cf. also: excutient tibi istam verborum jactationem, id. Sull. 8, 24: excute corde metum, remove, banish, Ov. M. 3, 689: diros amores, id. ib. 10, 426: orbem paci excutere, to banish peace from the world, Luc. 1, 69: omnis quae erat conceptae mentis intentio mora et interdum iracundia excutitur, Quint. 10, 3, 20: quem (Senecam) non equidem omnino conabar excutere, id. 10, 1, 126: aliena negotia curo, excussus propriis, Hor. S. 2, 3, 20: dummodo risum excutiat sibi, can raise, produce, id. ib. 1, 4, 35.
    2. B. In partic. (acc. to I. B.), to search, examine, inspect, investigate: explicando excutiendoque verbo, Cic. Part. Or. 36, 134; cf.: pervulgata atque in manibus jactata et excussa, qs. shaken out, i. e. examined, id. Mur. 12. 26: illud excutiendum est, ut sciatur quid sit carere, id. Tusc. 1, 36, 88: quae fere omnia Cicero in crimine veneficii excutit, Quint. 5, 7, 37; 12, 8, 13: totum locum, id. 5, 7, 6: aut conjecturā excutiuntur, an vera sint, etc., id. 5, 13, 19 et saep.
      Hence, excussus, a, um, P. a., stretched out, extended, stiff (post-Aug. and rare): interest, utrum tela excusso lacerto torqueantur, an remissa manu effluant, Sen. Ben. 2, 6; so, lacerto, Ov. H. 4, 43: palma excussissima, Petr. 95.
      Adv.: excussē, strongly, violently: mittere pilam (with rigide, opp. languidius), Sen. Ben. 2, 17, 4.