Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ĕquĭdem, adv. [comp. of the interj. ĕ and quidem enclit.; cf. edepol], a demonstrative corroborative particle, verily, truly, indeed, at all events, = certe, revera, etc. (freq. and class.).

  1. I. In gen.
    1. A. Without other particles.
      1. 1. With 1. pers. in affirming a fact concerning one’s self, or confirming a previous remark; equidem Sosia Amphitruonis sum, Plaut. Am. 1, 1, 255; 2, 1, 26; 32: i in malam rem. Mi. Ibi sum equidem, id. Poen. 1, 2, 82: nihil inquit, equidem novi, Cic. Div. 1, 6, 11: equidem et ante hoc tempus te dilexi, id. Fam. 11, 29, 2: equidem etiam illud mihi animum advertisse videor, id. ib. 15, 4, 14; cf. Caes. ap. Gell. 13, 3, 5 al.: id equidem ego certo scio, Plaut. Bacch. 3, 3, 33; so with ego, Ter. Heaut. 4, 1, 19; Cic. Mil. 2, 5, acc. to Serv. Verg. A. 1, 576; Sall. C. 51, 15; id. J. 10, 6 Kritz.; id. ib. 85, 26.
      2. 2. With the 1. pers. plur.: equidem, ere, nos jam dudum hic te apsentem incusamus, Ter. Phorm. 3, 1, 7; so Sall. C. 52, 11 (but not in Cicero, Horace, Vergil, or Quintilian; v. Rib. Lat. Part. p. 37; Madv. ad Cic. Fin. 3, 2, 9).
      3. 3. With the 2. and 3. perss. sing. (perh. not in Plaut.; v. Ritschl, prol. ad Trin. p. 76 sq.; corrected, quidem, Stich. 2, 2, 5; 4, 1, 48; Mil. 3, 1, 55 Fleck.; Men. 2, 2, 35 Brix, etc. But quando equidem nec tibi bene esse pote pati, etc., Trin. 2, 2, 71 Ritschl2: atque equidem ipsus ultro venit, ib. 3, 1, 10 Ritschl2; cf. Rib. Lat. Part. p. 41): scitis equidem milites, etc., Sall. C. 58, 4; cf. Tac. Or. 27; Varr. R. R. 1, 5, 1: vanum equidem hoc consilium est, Sall. C. 52, 16.
      4. 4. With 3. pers. plur.: equidem innumerabiles mihi videntur, Varr. R. R. 1, 5: per me equidem sint omnia alba, Pers. 1, 110: equidem si nobis religiones nullae essent, Liv. 5, 51, 4: adulescentem equidem dicebant emisse, etc., Plaut. Ep. 4, 2, 33.
    2. B. Sometimes made more emphatic by certe, edepol, ecastor, hercle, etc. (most freq. in Plaut.): certe equidem noster sum, Plaut. Mil. 2, 5, 23; so id. Pers. 2, 2, 27; Verg. E. 9, 7; cf.: equidem certo idem sum, Plaut. Am. 1, 1, 291: credo edepol equidem dormire solem, id. ib. 1, 1, 126: equidem pol, id. Most. 1, 3, 22; 29; Ter. Eun. 5, 2, 37: certe equidem edepol, Plaut. Aul. 2, 2, 38; cf. with 3. pers.: equidem edepol liberali’st, id. Pers. 4, 3, 76: equidem ecastor vigilo, id. Am. 2, 2, 66; id. Men. 4, 2, 95: equidem hercle, id. Cist. 1, 1, 54; id. Ep. 3, 4, 48; id. Mil. 4, 7, 24; id. Men. 3, 2, 39; id. Merc. 2, 1, 40; Ter. Phorm. 5, 3, 24.
  2. II. In partic.
    1. A. Certainly, by all means, of course, to be sure, in a concessive sense. Pi. Sine. Ba. Sino equidem, si lubet, Plaut. Bacch. 1, 1, 66; id. Men. 2, 3, 18. Q. Sed perge cetera. M. Pergam equidem, Cic. Leg. 2, 27, 69.
      So with sed, verum, tamen, etc.: dixi equidem, sed, etc., Plaut. Rud. 4, 4, 59: sic ego nolim equidem apud rusticos, sed multo minus apud vos, Cic. de Or. 2, 6 fin.; cf. Liv. 3, 68: quibus epistolis sum equidem abs te lacessitus ad scribendum, sed, etc., Cic. Att. 1, 13 al.; cf. with foll. verum, Plaut. Merc. 2, 1, 40 (with ego); Ter. Heaut. 4, 1, 34; Cic. Fam. 16, 16; with verumtamen, id. ib. 12, 30, 3; with tamen, Liv. 4, 3; Plin. Pan. 31; with sed tamen, Cic. de Sen. 10, 32; id. Fam. 9, 13, 4; 11, 14, 2; id. Q. Fr. 3, 5, 4; Hor. S. 2, 1, 79 al.; with ceterum, Curt. 4, 12, 20.
    2. B. Sometimes with pregn. reference to the speaker, for my part, as far as I am concerned: equidem me Caesaris militem dici volui; vos me, etc., Caes. B. C. 2, 32 fin.: equidem doleo non me tuis litteris certiorem fieri, Cic. Att. 6, 3, 4: quod equidem sciam, Plin. 2, 25, 23, § 91; cf. id. 2, 98, 101, § 220.
      Cf. Hand Turs. II. pp. 422-437.