Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

dē-trūdo, si, sum, 3, v. a., to thrust, drive, or force away; to thrust down, push down (class.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: neminem statui detrusum, qui non adhibita vi manu demotus et actus praeceps intellegatur, Cic. Caecin. 17, 49: qui advorsum eunt, aspellito, Detrude, deturba in viam, Plaut. Merc. 1, 2, 6: aliquos ad molas, id. Poen. 5, 3, 33; so, d. et compingere in pistrinum, Cic. de Or. 1, 11, 46: in laevam partem oculorum, id. Univ. 14: quosdam contis remisque in mare, Suet. Cal. 32: pedum digitos in terram, Ov. M. 11, 72: Stygias ad undas, Verg. A. 7, 773; Sil. 15, 43: sub inania Tartara, Ov. M. 12, 523: vi tempestatum Cythnum insulam detrusus, Tac. H. 2, 8: hucine nos ad senem, Plaut. Aul. 2, 5, 8; cf.: istoc maleficos, id. Trin. 2, 4, 150: naves scopulo, Verg. A. 1, 145.
    2. B. In partic.
      1. 1. Milit. t. t., to thrust or drive away an enemy from his position; to dislodge, dispossess, Liv. 2, 10; 33, 7: Albani prensare, detrudere, i. e. from their horses, Tac. A. 6, 35; cf.: aliquoties detrusus (sc. de rostris), Sall. Hist. Fragm. 1, 99; Verg. A. 7, 469; cf. Liv. 28, 3 al.
        1. b. Transf.: ex qua (arce) me nives, frigora, imbres detruserunt, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10 fin.
      2. 2. Jurid. t. t., to drive out a person from his possession, to dispossess (cf. deduco, no. I. B., and deicio, no. I. B.): quid ais? potestne detrudi quisquam, qui non attingitur? etc., Cic. Caecin. 17: Quintius contra jus de saltu, agroque communi a servis communibus vi detruditur, id. Quint. 6 fin.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to drive from or to any thing; to bring, reduce to any thing: aliquem de sua sententia, Cic. Fam. 14, 16: a primo ordine in secundum detrudi, Suet. Caes. 29: ut detrudendi Domitii causa consulatum peterent, of defeating, keeping him out of office, id. ib. 24; cf.: ex quanto regno ad quam fortunam, Nep. Timol. 2, 2: se ad mendicitatem, Plaut. Men. 1, 3, 21; cf.: ad ea quae nostri ingenii non erunt, Cic. Off. 1, 31 fin.: ad id, quod facere possit, id. de Or. 1, 28 fin.: ad necessitatem belli civilis, Tac. A. 13, 43: in tantum luctum et laborem detrusus, Cic. Q. Fr. 1, 4, 4; cf.: aliquem in paupertatem, Tac. A. 14, 54: eloquentiam in paucissimos sensus et angustas sententias, id. Or. 32.
    2. B. In partic. of time, to put off, postpone: comitia in mensem Martium, Cic. Q. Fr. 2, 13, 3; cf. id. Att. 4, 17, 2.