Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

confĭcĭens, entis, v. conficio, P. a.

confĭcĭo, fēci, fectum, 3 (perf. subj. confexim, Plaut. Truc. 4, 4, 39; in pass., besides the regular form conficior, freq., but not in Cic., in acc. with fīo, fieri: confit, Plaut. Trin. 2, 4, 7; Lucr. 4, 291; Col. 2, 15, 1; Plin. 6, 23, 26, § 103; 31, 7, 40, § 83; Macr. S. 1, 14, 13; id. Somn. Scip. 2, 3; 1, 2: confiunt, Lucr. 4, 738; Arn. 7, 219: confiat, Col. 1, 8, 12; Lucr. 4, 929 Lachm.: confiant, Imp. Leo, Cod. 2, 7, 11: confieret, Balb. ap. Cic. Att. 8, 15, A, 3; 9, 7, A, 1; Liv. 5, 50, 7: confierent, Suet. Caes. 20; Arn. 2, 73: confieri, Lucr. 2, 1069; 5, 889; Caes. B. G. 7, 58; Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 1; Verg. A. 4, 116; v. Forbig. ad loc.; Tac. A. 15, 59; cf. Neue, Formenl. II. p. 611), v. a. [facio].

  1. I. To make a thing completely ready, to make, prepare, bring about, complete, accomplish, execute, etc. (except in Quint., freq. in all periods and species of composition).
    1. A. Lit.
      1. 1. In gen.: nisi cottidiano sesquiopus confeceris, Plaut. Capt. 3, 5, 67; cf. pensum, id. Merc. 2, 3, 81; id. Pers. 2, 4, 1: eme lanam, unde pallium conficiatur, id. Mil. 3, 1, 93; cf.: anulum, pallium, soccos suā manu, Cic. de Or. 3, 32, 127: vestem, id. Verr. 2, 4, 26, § 59; Suet. Aug. 73: ligna ad fornacem, to make ready, prepare for, Cato, R. R. 16; cf.: conficere atque contexere villos ovium, Cic. N. D. 2, 63, 158: aurum et argentum, Plin. 35, 12, 45, § 157: frumenta (with molere), id. 7, 56, 57, § 191: tabulas litteris Graecis, to write, draw up, Caes. B. G. 1, 29; cf.: libros Graeco sermone, to compose, write, Nep. Hann. 13, 2; and librum Graece, id. Att. 18, 6: tabulas, Cic. Verr. 2, 1, 23, § 60: orationes, Nep. Cato, 3, 3: illam partem superiorem orationis, Cic. de Or. 2, 28, 121: nuptias, Ter. Heaut. 5, 1, 22; Suet. Claud. 26: bellum, Caes. B. G. 1, 54; Sall. C. 51, 5; Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 3; Liv. 21, 40, 11; so, duella, Hor. Ep. 2, 1, 254 al.; cf. proelium, Sall. C. 61, 1: tantum facinus, Cic. Rosc. Am. 28, 76; cf. caedem, Nep. Dion, 10, 1: legitima quaedam, id. Phoc. 4, 2: residua diurni actus, Suet. Aug. 78: mandata, Cic. Planc. 11, 28; id. Phil. 9, 3, 6; id. Q. Fr. 2, 12 (14), 3; Sall. J. 12, 4: omnibus rebus magnā curā, multā operā et labore confectis, Cic. Att. 16, 16, B, 8: ad eas res conficiendas biennium sibi satis esse ducere, Caes. B. G. 1, 3: negotium, id. B. C. 1, 29; Cic. Att. 1, 16, 5: quibus rebus confectis, Sall. C. 46, 1; Nep. Pelop. 3, 3; Caes. B. G. 1, 13: confecto legationis officio, id. B. C. 3, 103.
      2. 2. Esp.
        1. a. In the lang. of business, to settle, close a bargain, finish, etc.; absol.: tu cum Apellā Chio confice de columnis, Cic. Att. 12, 19, 1: quod si mihi permisisses, confecissem cum coheredibus, id. Fam. 7, 2, 1: de Acutiliano negotio quod mihi mandarasconfeceram, id. Att. 1, 5, 4.
        2. b. Of space or distance traversed, to pass over, accomplish, traverse, go over, make, accomplish: iter, Cic. Att. 4, 14, 2; Caes. B. G. 2, 12; Nep. Ages. 4, 4 al.; cf.: tertiam partem itineris, id. Eum. 8, 6; and poet.: nos immensum spatiis confecimus aequor, Verg. G. 2, 541: cursum, Cic. Att. 5, 12, 1; Verg. A. 5, 362: cursum vitae, Cic. Tusc. 3, 1, 2: cursus annuos conficit sol, id. N. D. 1, 31, 87; 2, 20, 52: longam viam, id. Sen. 2, 6: celeritate incredibili longissimas vias, Suet. Caes. 57.
          Rarely of space occupied: tecta facturi, ut mille passuum conficiatur, Cic. Att. 4, 16, 8 (14).
    2. B. Trop.
      1. 1. In gen., to produce, cause, make, bring about, effect: sollicitudines mihi, Ter. And. 4, 1, 26: geminas nuptias, id. ib. 4, 1, 50; cf.: aliquid mali gnato, id. Heaut. 5, 3, 1: pacem, id. ib. 5, 2, 45: motus animorum, Cic. de Or. 2, 79, 324.
        With two accs.: animum auditoris mitem et misericordem, Cic. Inv. 1, 55, 106: reditum alicui, to procure, id. Fam. 9, 13, 4.
        Also absol., to be efficient, to accomplish a direct result, be an active cause (philos. t. t.): aliae causae ipsae conficiunt, aliae vim aliquam ad conficiendum afferunt, Cic. Part. Or. 26, 93.
      2. 2. Of time, to complete, finish, end, spend, pass: cum sexaginta annos confecerit, Cic. Tusc. 1, 38, 92: centum annos, id. Or. 52, 176: diem, Plaut. Trin. 3, 3, 78: tum denique judicetur beatusne fuerit, cum extremum vitae diem morte confecerit, Cic. Fin. 3, 22, 76: annuum tempus, id. Att. 15, 15, 4: omnem vitae suae cursum in labore corporis atque in animi contentione (just before: ut in amore et voluptatibus adulescentiam suam collocaret), id. Cael. 17, 39: annuum munus, id. Fam. 2, 12, 1: biennium, id. Quint. 12, 40: suas horas (somnus), Sil. 4, 89: aequinoctium, Col. 2, 8, 2; cf. brumam, id. 9, 14, 12; Plin. 18, 26, 63, § 232: commissum ac profligatum bellum, Liv. 8, 25, 5; Flor. 2, 15, 2.
      3. 3. In philos. lang., to bring forward as proved, to show, deduce: conclusio est, quae ex eis quae ante dicta sunt, conficit, quid necessario consequatur, Auct. Her. 4, 30, 41 fin.; Cic. Inv. 1, 31, 53; hence, conficior, to follow logically (from something), to be deduced; with ex: cum id perspicuum sit, quod conficiatur ex ratiocinatione, Cic. Inv. 1, 40, 72; so Quint. 5, 14, 9; 5, 14, 22; 9, 4, 69; and absol., Cic. Inv. 1, 47, 87 al.
  2. II. Transf., to diminish, lessen, weaken an object; to sweep away, destroy, kill, wear out, consume.
    1. A. Prop.: dentes intimi escas conficiunt, grind, Cic. N. D. 2, 54, 134; so Liv. 2, 32, 10; Plin. 11, 37, 61, § 160; cf. cibos, to digest, Cic. N. D. 2, 55, 137; Plin. 11, 37, 68, § 180 al.: ignes Conficerent vulgo silvas, arbusta cremarent, Lucr. 1, 905; cf.: conficere, omnia igni, frigore, id. 1, 536: patrimonium suum (corresp. with dissipare), Cic. Fl. 36, 90: sapiens si fame ipse conficiaturvir bonus, ne ipse frigore conficiatur, etc., id. Off. 3, 6, 29.
      With acc. and inf.: ipse conficior venisse tempus cum possim, etc., Cic. Att. 10, 18, 3: nihil est opere et manu factum, quod non conficiat et consumat vetustas, id. Marcell. 4, 11: quae vetustas est, quae vim divinam conficere possit? id. Div. 2, 57, 117.
      In part. perf.: sicut fortis equussenio confectu’ quiescit, impaired, weakened, Enn. ap. Cic. Sen. 5, 14; and so very freq.: confectus senectute, Cic. Rab. Perd. 7, 21: aetate, Sall. J. 9, 4; Cat. 68, 119: aevo, Verg. A. 11, 85: senectā, Ov M. 6, 37: cum corporis morbo tum animi dolore, Cic. Mur. 40, 86; cf. id. Fin. 1, 12, 41; id. Att. 11, 11, 1: multis gravibusque vulneribus, Caes. B. G. 2, 25; 3, 5; Sall. J. 60, 7: curā, Ter. And. 2, 1, 4: dolore, Cat. 65, 1.
      Without abl.: ut fessos confectosque aggrediantur, exhausted, Liv. 1, 23, 9; cf.: confectus et saucius, Cic. Cat. 2, 11, 24: artus, Lucr. 3, 947: ego te hic hac offatim conficiam, to cut in pieces, Plaut. Truc. 2, 7, 52: Athenienses, to subdue, Nep. Lys. 1, 1; so, provinciam, Cic. Inv. 2, 37, 111; Liv. 26, 21, 2; 28, 28, 7; 40, 28, 8; 41, 12, 3; cf. Cic. Imp. Pomp. 10, 28; Liv. 27, 5, 3; 40, 35, 4: duos hostium exercitus, id. 2, 40, 13: me (sica illa) paene confecit, killed, Cic. Mil. 14, 37: alterum Curiatium, Liv. 1, 25, 10; cf. saucium, id. 42, 16, 1: Caligulam vulneribus triginta, Suet. Calig. 58: maximam vim serpentium (ibes), Cic. N. D. 1, 36, 101; so of the killing of animals, Suet. Claud. 21; id. Dom. 19; Lampr. Com. 13 al.; cf. confector, II.; and in mal. part., Suet. Ner. 29 (v. the passage in its connection).
    2. B. Trop.: conficere aliquem verbis, Plaut. Ps. 1, 5, 49: (captivos) omnibus notis ignominiisque, Liv. 22, 61, 9: lectio non cruda sed multa iteratione mollita et velut confecta, Quint. 10, 1, 19: sidus confectum, its influence has ceased, it has set, Plin. 16, 23, 36, § 87; 18, 25, 57, § 207.
  3. III. In gen., to prepare, provide, procure, to bring together, = colligo: virginem, Quam amabat, eam confeci sine molestiā, Ter. Eun. 5, 4, 6 Ruhnk.; so, centurias, to secure their votes, Q. Cic. Pet. Cons. 5, 18; cf.: suam tribum necessariis suis, Cic. Planc. 18, 45: hortos mihi, id. Att. 12, 37, 2: bibliothecam, id. ib. 1, 7 fin.: exercitum difficili rei publicae tempore, id. Imp. Pomp. 21, 61: exercitus maximos, id. Att. 8, 11, 2; cf.: armata milia centum, Caes. B. G. 2, 4: (serpentum) magnam multitudinem (just before, colligere), Nep. Hann. 10, 5: erat ei de ratiunculā apud me pauxillulum nummorum, id ut conficerem: confeci, Ter. Phorm. 1, 1, 4: permagnam pecuniam ex illā re, Cic. Verr. 2, 1, 52, § 138; cf.: conficiendae pecuniae rationes, id. Fl. 9, 20.
    Hence, confĭcĭ-ens, entis, P. a. (acc. to I.), effecting, causing, producing, efficient (rare, and only in Cic.): causae, Cic. Part. Or. 26, 93: corporis bonorum conficientia (τἁ τῶν ἀγαθῶν ποιητικά), productive of physical good, id. Fin. 5, 27, 81 Madv.: civitas conficientissima litterarum, very carefully noting down every thing, id. Fl. 19, 44.