Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

vīvus, a, um (sup. vivissimus, cited without example by Fest. p. 379 Müll.), adj. [vivo], alive, living, that has life.

  1. I. Lit.
    1. A. Adj.
      1. 1. Of living beings: qui cum tantum ausus sit ustor pro mortuo, quid signifer pro vivo non esset ausus? In curiam potissimum abjecit, ut eam mortuus incenderet, quam vivus everterat, Cic. Mil. 33, 90: quorum (simulacrorum) contexta viminibus membra vivis hominibus complent, Caes. B. G. 6, 16: adeo ut Cato vix vivus effugeret, Cic. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15; id. Verr. 2, 2, 77, § 189; 2, 4, 40, § 87: si Jugurtham vivom aut necatum sibi tradidisset, Sall. J. 61, 5: doctus eris vivam (gallinam) musto mersare Falerno, Hor. S. 2, 4, 19: quamquam ea Tatio sic erant descripta vivo, tamen eo interfecto multo etiam magis, etc., in the lifetime of Tatius, Cic. Rep. 2, 8, 14: tantum illo vivo, Hirt. B. G. 8, 21 fin.: cum leges duo ex unā familiā, vivo utroque, magistratus creari vetarent, Caes. B. G. 7, 33; cf. also: Cato affirmat, se vivo illum non triumphaturum, as long as he lived, Cic. Att. 4, 16, 2; so, me vivo, Plaut. Bacch. 3, 3, 15; id. Most. 1, 3, 73: vivā me, id. Bacch. 3, 4, 17.
        So the phrase vivus vidensque, before his very eyes: huic acerbissimum vivo videntique funus ducitur, Cic. Quint. 15, 50; cf.: ille Cyprius miservivus (ut aiunt) est et videns cum victu ac vestitu suo publicatus, id. Sest. 27, 59; cf.: et prudens sciens, Vivos vidensque pereo, Ter. Eun. 1, 1, 28.
        Subst.: vīvus, i, m., a living man: cum is, cui forma mortui, fortunae vivi commendatae sunt, ignominiā mortuum, inopiā vivum adfecerit, is inter honestos homines atque adeo inter vivos numerabitur? Cic. Rosc. Am. 39, 113.
      2. 2. Of things concr. and abstr.: saepes, Col. 11, 3, 3: caespes, Ov. M. 4, 301: harundo, id. ib. 13, 891: virga, id. ib. 4, 744: radix, id. ib. 14, 713: aqua, running, Varr. L. L. 5, § 123 Müll.; so, flumen, Liv. 1, 45; Verg. A. 2, 719: lacus, id. G. 2, 469: ros, fresh, Ov. F. 4, 778: lucernae, burning, Hor. C. 3, 21, 23: lapis, flint, Plin. 36, 19, 30, § 138: sulphur, native, id. 35, 15, 50, § 175: linum, asbestos-cloth, id. 19, 1, 4, § 19; Cels. 5, 18, 13: calx, unslacked, Vitr. 8, 7; Plin. 29, 3, 11, § 51: saxum, living, natural, unwrought, Verg. A. 1, 167: pumex, Ov. F. 2, 315: argentum, quicksilver, mercury, Plin. 33, 6, 32, § 99: vultus, i. e. alive with expression, or, as we say, speaking, Verg. A. 6, 848.
        So of statues and images: vidi artes veterumque manus variisque metalla viva modis, Stat. S. 1, 3, 48: vox, living, i. e. oral discourse, Cic. Agr. 2, 2, 4; Quint. 2, 2, 8; Sen. Ep. 6, 4; 33, 9; Plin. Ep. 2, 3, 9 al.: cujus facta viva nunc vigent, living, Naev. ap. Gell. 6, 8, 5: animus, lively, Plin. Ep. 8, 6, 17: pectus, Arn. 3, 6.
    2. B. Subst.: vīvum, i, n., lit., that which is alive; hence,
      1. 1. Ad vivum resecare, to cut to the quick, cut very deep: extrema pars ipsius unguis ad vivum resecatur, Col. 6, 12, 3 (cf. in the adj.: vulnera circumcidere ad vivas usque partes, Plin. 28, 10, 43, § 156): calor ad vivum adveniens, Liv. 22, 17, 2.
        Trop.: hoc primum sentio, nisi in bonis amicitiam esse non posse: neque id ad vivum reseco, ut illi, qui haec subtilius disserunt, i. e. I do not wish to be understood in too strict a sense, Cic. Lael. 5, 18.
      2. 2. De vivo detrahere or resecare aliquid, to give or take away from the capital: dat de lucro: nihil detraxit de vivo, Cic. Fl. 37, 91: de vivo igitur erat aliquid resecandum, ut esset, unde, etc., id. Verr. 2, 3, 50, § 118.
  2. II. Transf., lively, ardent (only post-Aug. and very rare): vivus et ingenuus animus, Plin. Ep. 8, 6, 17: vivi pectoris homo, Arn. 3, 103.
    Adv.: vīvē, in a lively manner, very: vive sapis, Plaut. Ep. 2, 2, 100 Jacob. (dub.).