Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

strŭo, xi, ctum, 3, v. a. [root στορ; Gr. στρώννυμι, to spread; cf. Sanscr. upa-star, to make ready; and v. sterno], to place by or upon each other; to pile up, arrange, etc.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen. (rare but class.; cf. condo, compono): quasi structa et nexa verbis, etc., Cic. Or. 41, 140: lateres, qui super musculo struantur, Caes. B. C. 2, 10: altaque congestos struxisse ad sidera montes, Ov. M. 1, 153: arbores in pyram, id. ib. 9, 231: frugem ordine, Cic. Sen. 15, 51: avenas, Ov. M. 1, 677: ordine longo penum, Verg. A. 1, 704; Sil. 11, 279; hence, poet., transf.: altaria donis, Verg. A. 5, 54: acervum, Hor. S. 1, 1, 35: congeriem armorum, Tac. A. 2, 22: opes, rem, to heap up, accumulate, Petr. 120, 85; Pers. 2, 44: PEDEM, to heap up steps, i. e. to flee: SI CALVITVR PEDEMVE STRVIT MANVM ENDOIACITO, Fragm. XII. Tab. ap. Fest. 313 Müll.
      Absol.: aliae (apes) struunt, aliae poliunt, aliae suggerunt, pile up (the comb), Plin. 11, 10, 10, § 22.
    2. B. In partic.
      1. 1. To make by joining together; to build, erect, fabricate, make, form, construct (syn. aedifico): fornacem bene struitolateribus summam (fornacem) struito, Cato, R. R. 38, 1 and 3: per speluncas saxis structas, Poët. ap. Cic. Tusc. 1, 16, 37 (Trag. Rel. p. 208 Rib.); imitated by Lucr. 6, 195; cf.: templa saxo structa vetusto, Verg. A. 3, 84: moenia saxo, Ov. M. 6, 573: moenia, Verg. A. 5, 811: domos, Hor. C. 2, 18, 19: pyras, Verg. A. 11, 204: ingentem pyram, id. ib. 6, 215; Luc. 3, 240: navem, Val. Fl. 5, 295: tubas, to make, Prop. 4 (5), 3, 20: cubilia, Luc. 9, 841: convivia, to get ready, prepare, Tac. A. 15, 37 et saep.
        Absol.: reticulata structura, quā frequentissime Romae struunt, Plin. 36, 22, 51, § 172.
        Part. perf., subst.: saxorum structa, masonry, Lucr. 4, 361.
      2. 2. With the idea of order predominating, to set in order, arrange: copias ante frontem castrorum struit, arranges, draws up in rank and file, Caes. B. C. 3, 37; so, aciem, Liv. 9, 31; 8, 8; Verg. A. 9, 42: omnes armatos in campo, Liv 42, 51.
  2. II. Trop.
    1. A. In gen., to join together, compound, compose: ex praepositione et duobus vocabulis dure videtur struxisse Pacuvius, Nerei repandirostrum, Quint. 1, 5, 67.
    2. B. In partic.
      1. 1. To prepare something detrimental; to cause, occasion; to devise, contrive, instigate, etc. (very freq., esp. in Cic.): struunt sorores Atticae dirum nefas, Poët. ap. Mar. Vict. p. 2596 P. (Trag. Rel. p. 272 Rib.): aliquid calamitatis struere et moliri, Cic. Clu. 64, 178: sycophantias, Plaut. As. 1, 1, 57: num me fefellit hosce id struere? Ter. Heaut. 3, 2, 3: sollicitudinem sibi, Cic. Att. 5, 21, 3: odium in alios, id. de Or. 2, 51, 208: insidias alicui, Liv. 23, 17: consilia recuperandi regni, id. 2, 3; Tac. A. 2, 65 fin.; Ov. M. 1, 198: periculum ruinae, Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 3: pericula alicui, Sen. Ep. 10, 2: mortem alicui, Tac. A. 4, 10 fin.: crimina et accusatores, id. ib. 11, 12; cf.: ultroque struebantur qui monerent perfugere ad Germaniae exercilus, id. ib. 4, 67: controversiam de nomine, Auct. Her. 2, 28, 45: causas, Tac. A. 2, 42: quid struit? Verg. A. 4, 235: quid struis? id. ib. 4, 271; Hor. Ep. 1, 3, 6.
      2. 2. To order, arrange, dispose, regulate: rem domi, Plaut. Aul. 3, 6, 8: verba, Cic. de Or. 3, 43, 171: bene structa collocatio, id. Or. 70, 232: orationem, Quint. 7, 10, 7: orationem solutam, Prob. ap. Gell. 13, 20, 1: dum proxima dicimus, struere ulteriora possimus, Quint. 10, 7, 8: quid parum structum (in oratione), Sen. Ep. 100, 5: cum varios struerem per saecula reges, ordained, Val. Fl. 1, 535.
      3. 3. To fit out, provide with (late Lat.): quot steriles utriusque naturae infructuosis genitalibus structi, Tert. Res. Carn. 61: sermo autem spiritu structus est, id. adv. Prax. 8; id. Verg. Vel. 9.
        Hence, structē, adv., orderly, regularly, methodically (very rare): historiam scripsere Sallustius structe, Pictor incondite, Front. Ep. ad Ver. 1: quae nobis causa est structius prodeundi? with more embellishment, more ornately, Tert. Cult. Fem. 11.