Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

sē-mŏvĕo, mōvi, mōtum, 2, v. a., to move apart, to put aside, remove, separate (rare but class.; syn.: sepono, sejungo).

  1. I. Lit.: vos semotae, nos soli, Ter. And. 1, 5, 50: qui ante voce praeconis a liberis semovebantur, Cic. Har. Resp. 12, 26.
  2. II. Trop., to part, separate, remove: Strato ab disciplinā omnino semovendus est, Cic. Ac. 1, 9, 34: omnes sententias eorum omnino a philosophiā, id. Fin. 2, 13, 39: te a curis, Lucr. 1, 51; for which, also: curā metuque, id. 2, 19: egestatem ab dulci vitā, id. 3, 66: verba, Cic. de Or. 3, 5, 19: voluptatem semovendam esse, id. Fin. 5, 8.
    Hence, sēmōtus, a, um, P. a., remote, distant, far removed.
    1. A. Lit.: colloquium petunt semoto a militibus loco, * Caes. B. C. 1, 84: munitiones semotarum partium, Auct. B. Alex. 2, 3: longe semota tuemur, Lucr. 5, 579; 4, 288: terris semota, Hor. Ep. 2, 1, 21: semoti prius tarda necessitas Leti corripuit gradum, id. C. 1, 3, 32.
    2. B. Trop.: omnis divum natura Semota ab nostris rebus sejunctaque longe, remote, different, distinct, Lucr. 2, 648: cura semotu’ metuque, id. 2, 19: semota ab dulci vitā stabilique, id. 3, 66.
      Comp.: quo nihil a sapientis ratione semotius, Lact. 5, 15 med.: ut eorum disputationes et arcana semotaé dictionis peritus exciperem, i. e. of their familiar conversation, Tac. Or. 2.
      * Adv.: sēmōtē, separately, apart, Marc. Emp. 20.