Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕvĕrendus, a, um, Part. and P. a. of revereor.

rĕ-vĕrĕor, ĭtus. 2, v. dep. a. (act. collat. form rĕvĕrĕo, acc. to Prisc. p. 799 P.), to stand in awe or fear of; to regard, respect, honor; to fear, be afraid of; to reverence, revere (ante-class. and post-Aug.; syn. veneror): Ap. Quid est quod pudendum siet, genere natam bono pauperem Ducere uxorem? Pe. Revereor filium, Plaut. Ep. 2, 1, 5 (cf. infra, the passage, Ter. Phorm. 2, 1, 3): observantia, per quam aetate aut sapientiā aut honoreantecedentis reveremur et colimus, Cic. Inv. 2, 22, 66: hos (sc. oratores) ituri in provincias magistratus reverebantur, hos reversi colebant, Tac. Or. 36: Nigidium Cicero summe reveritus est, Gell. 11, 11, 1.
More freq. with inanim. or abstr. objects: quasi ejus opulentitatem reverearis, stood in awe of, Plaut. Mil. 4, 4, 35: simultatem meam, Ter. Phorm. 2, 1, 3 (also quoted in Cic. Att. 2, 19, 1): adventum tuom, Ter. Hec. 3, 1, 10: fulgorem ab auro, Lucr. 2, 51: dicam non reverens assentandi suspicionem, Cic. de Or. 2, 28, 122: multa adversa reverens, id. Tusc. 1, 30, 73: virtutes, Auct. Her. 4, 17, 24: coetum virorum (Tullia), Liv. 1, 48: fortunam captivae, Curt. 6, 2, 8: auctoritatem illustrium scriptorum, Col. 2, 1, 2: reverearis occursum, non reformides, Plin. Ep. 1, 10, 7: ne revereatur, minus jam quo redeat domum, Ter. Hec. 4, 4, 8: ne quaestus quidem suos reveritus illos opimos, etc., i. e. did not spare, Plin. 10, 51, 72, § 142.
(*β) Impers. in analogy with pudet: non te tui saltem pudet, si nihil mei revereatur, Varr. ap. Non. 497, 1; cf. vereor.
Hence,

  1. A. rĕvĕrens, entis, P. a., respectful, regardful, reverent: sermo erga patrem imperatoremque reverens, de se moderatus, Tac. H. 1, 17; cf.: responsum parum reverens, Massur. Sabin. ap. Gell. 4, 20, 11: ora, bashful, modest, Prop. 2, 30 (3, 28), 33: puella parentum suorum reverens, App. M. 8, p. 204, 21.
    Comp.: nihilo reverentior leniorve erga senatum, Suet. Calig. 26: quis reverentior senatus candidatus? Plin. Pan. 69, 3; cf. id. Ep. 6, 17, 5: sanctius ac reverentius visum de actis deorum credere quam scire, Tac. G. 34: illnd modestius ac fortasse reverentius, Plin. Ep. 8, 21, 5; cf.: nomen Augusti, Flor. 4, 12, 66.
    Sup.: Gabium reverentissimum mei expertus, Plin. Ep. 10, 86 (18), 1.
    Adv.: rĕvĕrenter, respectfully: aliquem adire, Plin. Ep. 3, 21, 5: amicos colere, id. ib. 7, 31, 5.
    Comp., Tac. H. 2, 27.
    Sup., Suet. Aug. 93; id. Ner. 23; Plin. Ep. 10, 21 (32) init.
  2. B. rĕvĕ-rendus, a, um, P. a., inspiring awe, venerable, reverend (mostly poet.; cf.: colen. dus, venerandus): nox, Ov. Ib. 75: facies, Juv. 6, 513: sacraria, Claud. VI. Cons. Hon. 599: vetustas (libri), Gell. 9, 14, 26; 18, 5, 11: vultu, Spart. Sev. 19: epulae, Amm. 30, 1, 22.
    Sup.: Reverendissimus, most reverend, right reverend, a title of bishops, etc., Cod. Th 1, 55, 8; 1, 2, 6.