Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕtĭnens, entis, Part. and P. a. of retineo.

rĕ-tĭnĕo, ŭi, tentum, 2, v. a. [teneo].

  1. I. (With the signif. of the re predominating.) To hold or keep back, not let go; to detain, retain; to restrain (class.; cf. restringo).
    1. A. Lit.: Ep. Asta, abire hinc non sinam. Th. Quid nunc me retines? Plaut. Ep. 1, 1, 61: quotiens foras ego ire volo, me retines, revocas, id. Men. 1, 2, 5: quid, malum, astas? Quin retines altrinsecus? id. Mil. 2, 5, 36; id. Stich. 2, 3, 11: te dexterā retinens manu Opsecro, id. Capt. 2, 3, 82: si magis vis, eam omittam. Py. Nolo; retine, id. Mil. 4, 8, 27: retine me, id. Curc. 2, 3, 11; Ter. Heaut. 2, 4, 23: concilium dimittit, Liscum retinet, Caes. B. G. 1, 18: homines, Cic. Att. 13, 14, 1: ab his fit initium retinendi Silii, etc., Caes. B. G. 3, 8; 3, 9; 3, 10 et saep.: milites, id. ib. 7, 47; 7, 52; cf.: milites in loco, id. B. C. 3, 92: legiones ad urbem, id. ib. 1, 2; 1, 9: cohortes apud se, id. ib. 2, 19: venit Varro ad me, et quidem id tempus, ut retinendus esset, when he must be kept, Cic. Att. 13, 33, 4: biduum tempestate retentus, detained, Caes. B. C. 3, 102; cf. id. B. G. 7, 1; Plaut. Curc. 2, 1, 12; cf.: aegre sunt retenti, quin oppidum irrumperent, Caes. B. C. 2, 13 fin.: vi me, vi inquam, Plancius et complexu suo retinuit, Cic. Planc. 41, 100: nisi jam profecti sunt, retinebis homines, id. Att. 13, 14, 1: euntem, Ov. H. 18, 99: aliquem vinclis, id. R. Am. 213: consulem, Liv. 37, 51: morbo retineri, id. 34, 10; v. also infra, B.: armorum parte tertiā celatà atque in oppido retentā, Caes. B. G. 2, 32 fin.; 2, 33: naves pro bonis Tarquiniorum ab Aristodemo retentae sunt, i. e. as security, Liv. 2, 34, 4: vinum portantes naves tempestatibus retentas esse, id. 37, 27, 2; Plaut. Stich. 5, 4, 45: mercedem, to keep back, stop, id. As. 2, 4, 37: alienum, Cic. Fl. 23, 56: lacrimas, Ov. M. 1, 647: manus ab ore, id. ib. 9, 575 et saep.: mulierem, to hold, Plaut. Ep. 4, 1, 33; cf.: mulierem per vim, id. Bacch. 4, 8, 2: arcum manu, Cic. Verr. 2, 4, 34, § 74: faculas sagittas, Prop. 2, 29 (3, 27), 5; cf.: injectā manu ferreā et retentā utrāque nave, Caes. B. C. 1, 58: sudor madidā veste retentus, Mart. 5, 79, 3.
    2. B. Trop., to hold in check, keep within bounds, to restrain, check, repress, etc.: hoc servi esse officium reor, retinere at salutem (erum), Plaut. Aul. 4, 1, 8: liberos retinere, Ter. Ad. 1, 1, 33; Cic. Rep. 2, 25, 46; cf.: moderantem cursum atque in suā potestate retinentem, id. ib. 1, 29, 45: gaudia, Ov. M. 12, 285: rabiem, id. ib. 3, 566: verba dolore, id. ib. 10, 474: aliquem in officio, Cic. Rosc. Am. 25, 70: animos sociorum in fide, Liv. 25, 40: retineri nequeo quin dicam ea, quae promeres, Plaut. Trin. 3, 2, 15 (cf. supra, A.): quae (varietas) vehementer animos hominum in legendo tuo scripto retinere possit . . . ordo ipse annalium mediocriter nos retinet, binds, enchains, Cic. Fam. 5, 12, 4 and 5: (picus) Ore suo volucres vagas retinere solebat, Ov. M. 14, 340: lingua retenta metu, id. H. 11, 82: retinentibus vobis, erumperem, Curt. 6, 3, 5.
  2. II. (With the signif. of the verb predominant.) To hold fast, keep, retain, preserve, maintain, etc. (freq. only since the class. per.; esp. freq. in the trop. signif.; cf. obtineo).
    1. A. Lit.: potius mansuetudine et innocentiā imperatoris provinciam quam vi militum aut benignitate deorum retentam atque conservatam esse, Cato ap. Cic. Fam. 15, 5, 2: oppidum, Caes. B. G. 7, 21 fin.: arces (Minerva), to preserve, protect, Cat. 64, 8: id egit, ut amicos observantiā, rem parsimoniā retineret, Cic. Quint. 18, 59; cf.: retinere servareque amicos, Hor. S. 1, 1, 89: summos cum infimis pari jure, Cic. Off. 2, 12, 41: Aegyptum, Curt. 4, 1, 30: regionem, id. 6, 5, 21: neque virtutem qui habet virtute retinetur in vitā, Cic. Fin. 3, 18, 61 B. and K.: fortunam citius reperias quam retineas, Publ. Syr. 168 Rib.
    2. B. Trop.: retinete (fidem), post factum ut laetemini, Plaut. Rud. prol. 30: existimo jus augurum . . . rei publicae causā conservatum ac retentum, Cic. Div. 2, 35, 75; so, jus suum, id. Verr. 2, 3, 14, § 37; Caes. B. C. 1, 5: statum suum, Cic. Rep. 2, 23, 43: pristinam virtutem, Caes. B. G. 5, 48, 91; cf.: vestigium pristinae dignitatis, Cic. Sull. 32, 91: officium, id. Off. 3, 29, 105: justitiam (with colere), id. ib. 2, 12, 42 Beier; id. Inv. 1, 1, 3: caritatem in pastores, id. Lael. 19, 70: utilitatem in amicitiā et fidem, id. ib. 24, 88: hunc morem usque adhuc, id. Rep. 2, 20, 36; cf. id. ib. 2, 9, 16: de finibus retentae defensaeque sententiae, id. Tusc. 5, 30, 84: gravitatem retinere, iracundiam pellere, id. Off. 1, 38, 137: ferociam animi in vultu, Sall. C. 61, 4: memoriam suae pristinae virtutis, tot secundissimorum proeliorum, Caes. B. G. 2, 21; 7, 62: aliquid memoriā, Cic. Imp. Pomp. 7, 19; id. Rosc. Am. 12, 33: commissa (aures), Hor. Ep. 1, 18, 70 et saep.: ut Palaemo et Telamo et Plato dicerentur, retinuerunt, Quint. 1, 5, 60.
      With ne, Cic. Rep. 2, 32, 56.
      1. 2. Post-class. for memoriā retinere, to keep in mind, remember: sive ille Hasdrubal est, sive quis alius, non retineo, Gell. 17, 9, 16.
        With object-clause: retineo me dixisse, Dig. 35, 1, 92 init.
        Hence, rĕtĭnens, entis, P. a., holding fast, tenacious, observant of any thing (class.; cf. tenax); constr. with gen.: homo sui juris dignitatisque retinens, Cic. Q. Fr. 1, 2, 3, § 11: nimium equestris juris et libertatis, id. Planc. 23, 55: avitae nobilitatis, Tac. A. 2, 38 fin.: modestiae, id. ib. 5, 11: Seleuci conditoris (civitas), i. e. retaining his institutions, id. ib. 6, 42; cf.: antiqui moris, id. ib. 16, 5 et saep.
        Sup.: proprietatum in verbis retinentissimus, Gell. 10, 20, 10.