Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rĕpugnanter, adv., v. repugno, P. a. fin.

rĕ-pugno, āvi, ātum, 1, v. n., to fight against, oppose; to make resistance, resist, defend one’s self (class.; syn.: adversor, resisto, renitor).

  1. I. Lit.: nostri primo integris viribus fortiter repugnare, Caes. B. G. 3, 4; so in milit. lang.: repugnantes noctem diemque obsident, id. ib. 7, 42; id. B. C. 3, 67 fin.; cic. Verr. 2, 5, 35, § 91; Pompei. ap. Cic. Att. 8, 12, C, §§ 1 and 3: in repugnando telis obruta est, Liv. 29, 33; Verg. A. 11, 749: oppidanis non repugnantibus, Just. 12, 7, 8.
  2. II. Transf., in gen., to resist, make resistance; to oppose, contend against.
          1. (α) Absol.: catuli pantherarum unguibus ac pedibus morsuque repugnant, Lucr. 5, 1037; cf.: de praedā (volucres), id. 5, 1082: Catone acerrime repugnante, Caes. B. C. 1, 32: consules neque concedebant neque valde repugnabant, Cic. Fam. 1, 2, 2; cf. id. Ac. 2, 13, 41: haec bene dicuntur, nec ego repugno, id. Fin. 2, 28, 90: adversante et repugnante naturā, id. Off. 1, 31, 110; so (with adversari) id. ib. 3, 19, 78; id. de Or. 2, 44, 187; with resistere, Hirt. B. G. 8, 22 fin.: nec ego repugno: sed inter sese ipsa pugnant, Cic. Fin. 2, 28, 90.
          2. (β) With dat.: ego omnibus meis opibusrepugnarim et restiterim crudelitati, Cic. Rab. Perd. 5, 15: fortunae (with obsistere), id. Fin. 4, 7, 17: fratri tuo (preceded by resistere fratri tuo), id. Fam. 5, 2, 10: his perturbationibus, id. Tusc. 3, 11, 25: dictis, Ov. M. 2, 103: amori, id. ib. 10, 319: patronis, Quint. 6, 1, 38: historiae cuidam tamquam vanae, id. 1, 8, 20: cui in ullā re, Plin. Ep. 8, 6, 12; cf.: tibi in hoc uno, id. ib. 7, 14, 2: alicujus voluntati, id. ib. 8, 6, 10: precibus, Sen. Med. 294: his omnibus rebus unum repugnabat, quod, etc., one consideration opposed itself, Caes. B. G. 1, 19.
          3. (γ) Other constructions: resistere et repugnare contra veritatem non audet, Cic. Rosc. Com. 17, 51: circa quae si is, qui instituetur, non repugnaverit, etc., i. e. shows himself not indocile, Quint. 8, prooem. § 5.
            Poet., with ne: si quis, ne fias nostra, repugnat, Ov. H. 20, 121; Col. 7, 10, 7 (al. ut).
            With obj.-clause: mulier prohibet se concipere atque repugnat, and opposes it, Lucr. 4, 1269; 1088: amare repugno Illum, quem fieri vix puto posse meum, Ov. H. 17, 137; cf. once in pass.: et a vobis diversitas defendenda est, sicuti et a nobis repugnanda, to be opposed, Tert. adv. Marc. 3, 16 fin.
    1. B. In partic.
      1. 1. To oppose with words, advise against, object: cum id censuisset Cassius, Brutus repugnaverat, Vell. 2, 58, 2.
      2. 2. To hinder, be in the way: sed syllaba contumax repugnas, Mart. 9, 11, 12: repugnat invidia furiosa, Vop. Prob. 22.
      3. 3. To oppose from natural incongruity, i. e. to disagree with, be contrary to; of several things compared together, to be contradictory, inconsistent, incompatible, repugnant (so mostly only in Cic.): quidquid antecedit quamque rem, id cohaeret cum re necessario: et quicquid repugnat id ejusmodi est, ut cohaerere numquam possit, Cic. Top. 12, 53: simulatio amicitiae repugnat maxime, id. Lael. 25, 92: sed haec inter se quam repugnent, plerique non vident, id. Tusc. 3, 29, 72; so, inter se, id. N. D. 1, 12, 30; Quint. 1, 5, 65: repugnat recte accipere et invitum reddere, Cic. Top. 4, 21; cf.: nam illud vehementer repugnat, eundem et beatum esse et multis malis oppressum. Haec quomodo conveniant, non sane intellego, id. Fin. 5, 26, 77: sensus moresque repugnant, Hor. S. 1, 3, 97.
        Hence, rĕpugnans, antis, P. a. (acc. to II. B.), contrary, opposed, repugnant; comp.: quo quid repugnantius dici possit, non video, Lact. Ira Dei, 9.
        As subst.: rĕpugnantĭa, ĭum, n.; in rhet., contradictions (syn. contraria): locus ex repugnantibus, Cic. de Or. 2, 40, 170; id. Top. 4, 19; 12, 53; Quint. 5, 8, 5; 5, 10, 2; 5, 11, 31; 6, 3, 66.
        Adv.: rĕpugnanter (acc. to repugno, II. A.), unwillingly, with repugnance (very rare): aliquid patienter accipere, non repugnanter, Cic. Lael. 25, 91; Amm. 20, 8, 4.