Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

oc-curro (obc-), curri, rarely cucurri (Plaut. Merc. 1, 2, 88; Phaedr. 3, 7, 2), cursum, 3 (archaic perf. occecurri, like memordi, peposci, Aelius Tubero ap. Gell. 7, 9, 11), v. n., to run up to, run to meet; to go or come up to, to go or come to meet, to meet (class.; syn. obvenio).

  1. I. Lit.
      1. 1. In gen.: ilico Occucurri atque interpello, Plaut. Merc. 1, 2, 88: Caesari venienti, Caes. B. G. 3, 79: obviam alicui, to go to meet, Plaut. Ep. 2, 2, 30: amicis, Hor. S. 1, 4, 135; Suet. Calig. 4.
        Impers.: occurritur (sc. mihi), Cic. Att. 2, 22, 3.
      2. 2. In partic., to go against, rush upon, attack an enemy: duabus Fabianis legionibus occurrit, Caes. B. C. 1, 40: armatis, id. ib. 2, 27: telis occurrere, Verg. A. 11, 808: obvius adversoque occurrit, id. ib. 10, 734.
    1. B. Transf.
      1. 1. To come to, meet, fall in with any thing: quibuscumque signis occurrerat, se aggregabat, Caes. B. G. 4, 26: tot vatibus, Juv. 1, 18.
      2. 2. To go or come to any place.
          1. (α) With dat.: concilio, Liv. 31, 29.
          2. (β) With ad: legati ad id concilium occurrerunt, Liv. 31, 29.
          3. (γ) With in and acc.: in aliam civitatem occurrere, Cic. Verr. 2, 3, 27, § 67.
      3. 3. Of situation.
          1. (α) To stand or lie opposite to: apud Elegiam occurrit ei (Euphrati) Taurus mons, Plin. 5, 24, 20, § 84.
          2. (β) To lie in the way of, meet as an obstacle: in asperis locis silex saepe impenetrabilis ferro occurrebat, Liv. 36, 25, 4.
  2. II. Trop.
    1. A. To obviate or seek to obviate, to meet, resist, oppose, counteract: omnibus ejus consiliis occurri atque obstiti, Cic. Cat. 3, 7, 16: illi rationi, id. Fat. 18, 41: malevolentiae hominum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 11, 2.
      1. 2. To cure or attempt to cure; to relieve, remedy: venienti occurrite morbo, Pers. 3, 64: exspectationi, Cic. Clu. 23, 63: rei sapientiā occurrere, id. Fam. 4, 5, 6; Nep. Pelop. 1, 1.
    2. B. To meet with words, i. e. to answer, reply, object: ut si dicenti, Quem video? ita occurras, ego, Quint. 1, 5, 36: Venus, Val. Fl. 7, 222.
      Impers. pass.: occurretur enim, sicut occursum est, Cic. Ac. 2, 14, 44: occurritur autem nobis, et quidem a doctis et eruditis, etc., id. Off. 2, 2, 6.
    3. C. To offer or present itself, suggest itself, appear, occur: tu occurrebas dignus eo munere, Cic. Sen. 1, 2: nec tamen mihi quicquam occurrit cur, etc., id. Tusc. 1, 21, 49; 1, 22, 51: Atheniensium classis demersae et exercitus deleti occurrebant, Liv. 25, 24, 12; cf.: ea cum universa occurrerent animo, id. 25, 24, 12, § 14: oculis ejus tot paludes occurrerent, Col. 2, 2: oras ad Eurum sequentibus nihil memorabile occurrit, Mel. 3, 9, 3: animo, presents itself to his mind, occurs to him, Cic. de Or. 2, 24, 104; cf.: ea quae occurrant, id. ib. 2, 54, 221: una defensio occurrit, quod muneribus tuis obniti non debui, Tac. A. 14, 53: cogitationi, quonam modo, etc., Plin. 29, 1, 1, § 2: neque vos paeon, aut herous ille conturbet: ipsi occurrent orationi, will present themselves, Cic. de Or. 3, 49, 191: haec tenenda sunt oratori: saepe enim occurrunt, often occur, id. Or. 32, 115: quodcumque in mentem veniat, aut quodcumque occurrat, id. Fin. 4, 17, 47: ne quid honestum occurreret, Tac. Agr. 2.
      With inf.: occurrit et aliqua dicere de magicis (herbis), it seems proper, Plin. 24, 17, 99, § 156.
    4. D. To reach, attain (eccl. Lat.): donec occurramus in unitatem fidei, Vulg. Eph. 4, 13: si quo modo occurram ad resurrectionem, id. Phil. 3, 11.

occurso, āvi, ātum, 1, v. freq. n. [occurro], to run, go, or come to meet; to meet (not in Cic.).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: alios occursantes interficere, Sall. J. 12, 5: occursare capro … caveto, beware of meeting, Verg. E. 9, 24: fugientibus, Tac. A. 3, 20.
      Of things: occursantes inter se radices, Plin. 16, 2, 2, § 6.
    2. B. In partic.
      1. 1. To rush against or upon, to attack, charge; to strive against, oppose: occursat ocius gladio, Caes. B. G. 5, 44: inter invidos, occursantes, factiosos, opposing, Sall. J. 85, 3: fortissimus quisque et promptissimus ad occursandum pugnandumque, Gell. 3, 7, 6.
      2. 2. To come to or towards: quid tu huc occursas, Plaut. Truc. 2, 2, 27.
  2. II. Trop.
    1. A. To be beforehand with, to anticipate: fortunae, Plin. Pan. 25, 5.
    2. B. To appear before, present one’s self to: numinibus, Plin. Pan. 81, 1.
      1. 2. Esp., to appear to the mind; to suggest itself, enter the thoughts, occur to one; with or without animo; also with acc. of the person: occursant animo scripta, Plin. Ep. 5, 5, 7: occursant verba, id. ib. 2, 3, 2: me occursant multae, meminisse hau possum, occur to me, Plaut. Mil. 4, 2, 56.