Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

lăbĕfăcĭo, fēci, factum (labefactarier, Ter. Eun. 3, 3, 5), 3, v. a.; pass.: lăbĕfīo, factus, fieri [labo-facio], to cause to totter, to shake, loosen, to make ready to fall (Cic. uses only labefactus).

  1. I. Lit.: dentes alicui, Ter. Ad. 2, 2, 36: partem muri, Caes. B. C. 2, 22: labefactae aedes, Tac. A. 1, 75: labefacta ictibus arbor Corruit, Ov. M. 8, 776; id. ib. 3, 69: charta (i. e. epistola) a vinclis non labefacta suis, loosened, opened, id. P. 3, 7, 6: munimenta incussu arietis labefieri, Sen. Const. Sap. 6.
    Poet.: ignes labefacti aëre multo, weakened, Lucr. 5, 653: membra voluptatis dum vi labefacta liquescunt, id. 4, 1108: calor labefacta per ossa cucurrit, Verg. A. 8, 390.
  2. II. Trop.
    1. A. To cause to waver, to shake a person in his mind, principles, or fidelity: aliquem, Laber. ap. Macr. S. 2, 7: quem nulla umquam vis, nullae minae, nulla invidia labefecit, Cic. Sest. 47, 101. primores classiariorum, to shake their fidelity, excite them to mutiny, Tac. A. 15, 51: sic animus vario labefactus vulnere nutat, Ov. M. 10, 375; cf. in Greek construction: magno animum labefactus amore, shaken, disquieted, Verg. A. 4, 395.
    2. B. To shake, weaken; to overthrow, ruin, destroy: haec (res publica) jam labefacta, Cic. Har. Resp. 27, 60: quo, per contumeliam consulum, jura plebis labefacta essent, Liv. 3, 64: nihil hunc amicitia Sejani, sed labefacit haud minus ad exitia Macronis odium, Tac. A. 6, 29 (35): si priorem aetate et jam labefactum demovisset, id. ib. 4, 60: ne quis contagione ceteros labefaciat, Col. 6, 5, 1; cf. Tac. H. 2, 93: fidem, to shake or weaken one’s credit, Suet. Vesp. 4.

lăbĕfacto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [labefacio], to cause to totter, to shake, to overthrow (syn.: quatio, concutio).

  1. I. Lit.: signum vectibus, Cic. Verr. 2, 4, 43, § 49: horrea bellicis machinis, Suet. Ner. 38: aedium fundamenta, Cod. Th. 10, 19, 14: phalangii morsus genua labefactat, Plin. 29, 4, 27, § 86.
    1. B. Transf., in gen., to injure, weaken, ruin, destroy: sensus, Lucr. 1, 694: onus gravidi ventris, to procure an abortion, Ov. Am. 2, 13, 1: colla boum, to hurt, gall, Col. 2, 2, 22.
  2. II. Trop., to shake, throw down, overthrow, destroy, ruin, weaken (a favorite expression of Cic.): animam, Lucr. 6, 798: aliquem, Cic. Fam. 12, 25, 2; id. Dom. 12, 27; id. Div. in Caecil. 14, 44: alicujus consulatum, id. Mil. 13, 34: alicujus dignitatem, id. Rab. Post. 16, 44: invidiā verbi orationem, id. Fin. 1, 13, 43: Aristoteles primus species labefactavit, quas mirifice Plato erat amplexatus, id. Ac. 1, 9, 33: conjurationem, id. Cat. 4, 10, 22: causam ad judicem, id. Rosc. Com. 4, 13: fidem, Liv. 24, 20: opinionem, Cic. Clu. 2, 6; so, labefactare alone, to shake in purpose, move, cause to yield: me video ab ea astute labefactarier, Ter. Eun. 3, 3, 3: labefacto paulatim (sc. eum), Plaut. Merc. 2, 3, 68: non illam rarae labefactes munere vestis, corrupt, Cat. 69, 3, cf.: castimoniam viduae, Cod. Th. 9, 25, 1: rem publicam, Cic. Fin. 1, 13, 43: maximas res publicas ab adulescentibus labefactatasreperietis, id. Sen. 6, 20; cf.: Carthaginem et Corinthum, id. Rep. 2, 4, 7: labefactarat vehementer aratores superior annus, id. Verr. 2, 3, 18, § 47: amicitiam aut justitiam labefactare atque pervertere, id. Fin. 3, 21, 70: leges ac jura, id. Caecin. 25, 70: alicujus fidem pretio, id. Clu. 68, 194: provinciarum fidem, Tac. A. 13, 21: (praecepta) labefactari aliqua parte, Quint. 2, 13, 14.