Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word irrumpunt could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

irrumpĭbĭlis, ἄρρηκτος, Gloss. Philox.

irrumpo (inr-), rūpi, ruptum, 3, v. n. and a. [in-rumpo], to break, burst, or rush in or into.

  1. I. Lit.
          1. (α) With advv. or prepp.: cesso huc intro inrumpere? Ter. Eun. 5, 6, 26: nec inrumpo, quo non licet ire, Ov. P. 1, 7, 23: quocunque, id. Tr. 2, 305: qua irrumpens oceanus, etc., Plin. 3 prooem. § 3: in castra, Cic. Div. 1, 24, 50; Caes. B. G. 4, 14; 6, 36: in eam partem hostium, id. ib. 5, 43: in medios hostes, id. ib. 7, 50: in castellum, id. B. C. 3, 67: cum telis ad aliquem, Sall. C. 50, 2: ad regem, Vulg. 4 Reg. 3, 26: mare in aversa Asiae, Plin. 6, 13, 15, § 36: intra tecta, Sen. Oct. 732: tellurem irrumpentem in sidera, Sil. 15, 167: se in curiam, Varr. ap. Non. 263, 21: irrumpentis in curiam turbae, Suet. Calig. 14: in Macedoniam, Just. 24, 6, 1: vacuos in agros, Luc. 2, 441.
          2. (β) With acc.: quin oppidum irrumperent, Caes. B. C. 2, 13. 4: domum alicujus, id. ib. 3, 111, 1: portam, Sall. J. 58, 1; 25, 9: castra, Just. 2, 11, 15: interiora domus irrumpit limina, Verg. A. 4, 645: moenia Romae, Sil. 13, 79: stationes hostium, Tac. H. 3, 9: Italiam, id. ib. 4, 13: Karthaginem, Plin. 35, 4, 7, § 23: cubiculum, Suet. Claud. 37: triclinium, id. Vesp. 5: vacuam arcem, Sil. 2, 692.
          3. (γ) With dat.: thalamo, Verg. A. 6, 528: templo, Sil. 2, 378: trepidis, id. 9, 365: sacris muris, id. 10, 368: tectis, id. 13, 176.
          4. (δ) Absol.: cum irrumpere nostri conarentur, Caes. B. C. 3, 67: ad primum gemitum, upon the first groan, Suet. Oth. 11: dixit et irrupit, Ov. F. 6, 453: cognoscit hostes pluribus agminibus inrupturos, Tac. Agr. 25.
  2. II. Trop., to break or rush in or upon; to intrude upon, invade, attack, interrupt: quo modo in Academiam irruperit, Cic. Ac. 2, 44, 136: imagines in animos per corpus irrumpunt, id. ib. 2, 40, 125: in alicujus patrimonium, id. de Or. 3, 27, 108: luxuries in domum irrupit, id. ib. 3, 42, 168: in nostrum fletum, id. Lig. 5, 13: calamitates, quae ad me irruperunt, Sen. Ep. 117: irrumpet adulatio, Tac. H. 1, 15: grammatici ad prosopopoeias usque … irrumpunt, venture upon, i. e. presume to teach, Quint. 2, 1, 2: Deos, i. e. boldly inquire the will of the gods, Stat. Achill. 1, 508: Phoebe, hanc dignare irrumpere mentem, to enter, inspire, id. Th. 10, 341: animos populi, Luc. 1, 470; 5, 167: extremique fragor convexa irrupit Olympi, id. 7, 478.
    1. B. To break, violate: foedus, Lact. 1, 18, 17; Vulg. 2 Macc. 13, 25: institutum, Lact. de Ira Dei, 14, 6: legem, Tert. adv. Marc. 4, 20: pacem, Cassiod. Var. 5, 43.