Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ē-lĕvo, no perf., ātum, 1, v. a.

  1. I. Lit., to lift up, raise (very rare): contabulationem, Caes. B. C. 2, 9, 5 and 7: lumbos in altum, App. M. 4, p. 143: arcam, Vulg. Gen. 7, 17.
    Poet.: elevat hunc pluma, i. e. turns into a bird, Claud. Eutr. 1, 295: aura preces, i. e. carry away, disperse, = auferat, dissipet, Prop. 1, 8, 12: fructum, to gather in, Col. 3, 21, 5: statura elevata, i. e. tall, Capit. Ant. Phil. 13.
    More freq.,
  2. II. Trop.
    1. A. To lighten, alleviate: aegritudinem (with obtundere), Cic. Tusc. 3, 16, 34; cf. sollicitudines (opp. duplicare), Luccei. in Cic. Fam. 5, 14, 2.
      Esp. freq.,
    2. B. (In allusion to the rising of the lighter scale.) To make light of, to lessen, diminish, impair, weaken; to disparage, detract from: causas suspicionum offensionumque tum evitare, tum elevare, tum ferre, Cic. Lael. 24; so, objectum ab adversario, id. de Or. 2, 56 fin.; cf. id. Inv. 1, 42; Quint. 6, 3, 75 sq.; 11, 3, 176: perspicuitatem, Cic. N. D. 3, 4: auctoritatem, Liv. 3, 21; 37, 57 fin.: res gestas (opp. verbis extollere), id. 28, 43; cf. ib. 44 fin.: noxam multitudinis, id. 45, 10: non si quid turbida Roma Elevet, Pers. 1, 6 et saep.
      With personal objects: est plane oratoris movere risum, quod frangit adversarium, quod impedit, quod elevat, quod deterret, quod refutat, Cic. de Or. 2, 58, 236; cf.: elevabatur index indiciumque, Liv. 26, 27: Samnitium bella extollit, elevat Etruscos, id. 9, 37: assiduos viros (copia), Prop. 2, 33, 44 (3, 31, 44 M.); cf. id. 2, 34, 58 (3, 32, 58 M.).
    3. C. Of the voice, to lift up, raise (late Lat.): vocem, Vulg. Judic. 2, 4 al.