sollertĭa (sōlert-), ae, f. [sollers], skill, shrewdness, quickness of mind, ingenuity, dexterity, adroitness, expertness, etc. (class.; syn.: acumen, subtilitas, scientia): data est quibusdam bestiis machinatio quaedam atque sollertia, Cic. N. D. 2, 48, 123: nulla ars imitari sollertiam naturae potest, id. ib. 1, 33, 92: Chaldaei sollertiā ingeniorum antecellunt, id. Div. 1, 41, 91; cf.: est genus (Gallorum) summae sollertiae, Caes. B. G. 7, 22: hominum adhibita sollertia, id. B. C. 2, 8 fin.: ingenii sollertia, shrewdness, Sall. J. 7, 7: in hac re tanta inest ratio atque sollertia, knowledge and skill, Cic. Rep. 1, 16, 25; so (with ratio) Tac. G. 30: ut artis pariat sollertia, Claud. Rapt. Pros. 3, 33: in omni re fugienda est talis sollertia, such subtlety, Cic. Off. 1, 10, 33: mirari non modo diligentiam sed enim sollertiam ejus, id. Sen. 17, 59: quae tua formosos cepit sollertia? Tib. 1, 4, 3: omnia conando docilis sollertia vicit, Manil. 1, 95; Luc. 8, 283: placuit sollertia tempore etiam adjuta, the ingenious plan, Tac. A. 14, 4.
Plur.: egregiis ingeniorum sollertiis ex aevo collocatis, Vitr. 7 praef. med.