lŏrĕa, ae, f., for 1. lora, wine of the second press, after-wine: postquam adbibere aures meae tuae loream orationis, Plaut. Mil. 3, 3, 10 Brix ad loc.: erit lorea familiae, quod bibat, Cato, R. R. 25: bibere solitus esse, Gell. 10, 23, 3.