longŭrĭus, ii, m. [longus], a long pole: inter singulas equas a praesepibus intericere longurios, Varr. R. R. 2, 7, 10; 1, 14, 2: falces praeacutae insertae affixaeque longuriis, Caes. B. G. 3, 14; 4, 17.