Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

rē̆-frīgesco, frixi, 3, v. inch. n., to grow cold or cool (class.; most freq. in the trop. sense, and in Cic.).

  1. I. Lit.: ubi id vinum refrixerit, in dolium refundito, Cato, R. R. 105: cor vulnere laesum refrixit, Ov. M. 12, 422: ager, Col. 2, 15, 2: plaga per auras, Lucr. 4, 703: sanguis vel calescit vel refrigescit, Cels. 4, 3.
  2. II. Trop., to grow cold or remiss; to abate, grow stale, lose interest; to fail, flag in strength or zeal: illud crimen de nummis caluit re recenti, nunc in causā refrixit, Cic. Planc. 23, 55: calor ille cogitationis, qui scribendi morā refrixit, recepit ex integro vires, Quint. 10, 3, 6: belli apparatus refrigescent, Cic. Phil. 5, 11, 30: res, Ter. Ad. 2, 2, 25 Ruhnk.; cf.: res interpellata bello, Cic. Att. 1, 19, 4: hasta Caesaris, to go on coldly, to flag, id. Fam. 9, 10, 3 Manut.; 15, 17, 2: oratio, Quint. 4, 3, 2; cf.: imagines mora stili, id. 10, 7, 14: sortes plane, i. e. have gone quite out of use, Cic. Div. 2, 41, 87: quod de Pompeio Caninius agit, sane quam refrixit, id. Q. Fr. 2, 6, 5: cum Romae a judiciis forum refrixerit, has a cessation from judicial business, id. Att. 1, 1, 2: Domitius cum Messalā certus esse videbatur; Scaurus refrixerat, had given up, Cic. Q. Fr. 3, 2, 3; cf. Memmius, id. Att. 4, 18, 3: charitas multorum, Vulg. Matt. 24, 12.