Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

prō-vĕho, xi, ctum, 3, v. a., to carry or conduct forwards, to carry or convey along, to conduct, convey, transport, etc., to a place; and freq. pass. in mid. signif., to go, proceed, advance, move, drive, ride, sail, etc., to a place (freq. and class.).

  1. I. Lit.: eam pol provexi: avehere non quivi, I took her on board the ship, Plaut. Rud. 3, 6, 24: alvos apum mulis, Plin. 21, 13, 43, § 74: aër a tergo quasi provehat atque propellat, Lucr. 6, 1026.
    Mid.: cum classe freto provehi, Caes. B. C. 2, 3; id. B. G. 5, 8: provehimur portu, Verg. A. 3, 72: huc se provecti deserto in litore condunt, id. ib. 2, 24; Plin. 6, 31, 36, § 199: provectus equo, Liv. 23, 47: a terrā provectae naves, Caes. B. C. 3, 8: naves provectae in altum, id. B. G. 4, 28 fin.
  2. II. Trop., to carry on, along, or forwards, to lead on; to promote, advance, exalt, raise: ecquo te tua virtus provexisset? promoted, exalted, Cic. Phil. 13, 11, 24: ad summos honores alios scientia juris provexit, Liv. 39, 40, 5; so, quosdam infimi generis ad amplissimos honores, Suet. Caes. 72; and: aliquem in consulatūs, censuras et triumphos, Vell. 2, 128; cf.: studiosos amat, fovet, provehit, Plin. Ep. 8, 12, 1: vim temperatam di quoque provehunt In majus, Hor. C. 3, 4, 66: haec spes provexit, ut ad conspecta procul pecora decurrerent, carried them so far, brought them to such a pitch, that, etc., Liv. 2, 50, 5; cf. absol.: illo etiam (forsitan pravo) gaudio provehente, quod, etc., id. 40, 14: quem e gregario milite Alexander virtutis causā provexerat, Just. 13, 4, 10: quos (reges) ad fastigium majestatis spectata moderatio provehebat, id. 1, 1, 1: quos provexerat, fortuna destitit, Sen. Contr. 1, 1, 5: in consulare provectus fuerat vestigium, Vell. 2, 69, 1: vitam in altum, qs. to drive it into a sea, i. e. into disquietude, Lucr. 5, 1434.
    1. B. Mid., to advance, proceed, go onwards, make progress, etc.: ne videlicet ultra quam homini datum est nostra provehantur, Quint. 6, prooem. § 10: sentio me esse longius provectum quam proposita ratio postularet, have been carried farther, have gone farther, Cic. Fin. 3, 22, 74: quod si qui longius in amicitiā provecti essent, id. Lael. 10, 34: provectus longius quam voluit, id. Har. Resp. 20, 43: imbecillitas in altum provehitur, id. Tusc. 4, 18, 42: provehi in maledicta, Liv. 35, 48: per altercationem ad continuas et infestas orationes provecti sunt, Tac. H. 4, 7.
      1. 2. Of speech, to draw out, protract, prolong: orationem, Cic. Dom. 12, 32: quid ultra Provehor? why do I say more? Verg. A. 3, 481.
        Hence, prōvectus, a, um, P. a. of time, advanced: eum colere coepi non admodum grandem natu, sed tamen jam aetate provectum, Cic. Sen. 4, 10: provectā aetate mortua est, id. Tusc. 1, 39, 94: provecta nox erat, Tac. A. 13, 20: cum aetate jam provectus esset, Nep. Timol. 4, 1: senectute provectior, Arn. 6, 195; Aus. Epigr. 19: equis provectioribus tempora cavari incipiunt, Pall. 4, 13, 9: aetatis provectae, Vulg. Gen. 18, 11.