Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.
Păros (-us), i, f., = Πάρος,
- I. one of the Cyclades, famous for its white marble and as the birthplace of the poet Archilochus, now Paro, Mel. 2, 7, 11; Plin. 4, 12, 22, § 67; Nep. Milt. 7, 2; Liv. 31, 15: marmoreamque Paron, Ov. M. 7, 465; cf.: Olearon niveamque Paron, Verg. A. 3, 126.
Hence,
- II. Părĭus, a, um, adj., Parian: crimine Pario accusatus, with respect to Paros (the failure to capture Paros), Nep. Milt. 8, 1: Glycerae nitor Splendentis Pario marmore purius, Hor. C. 1, 19, 5: marmor, Ov. P. 4, 8, 31; Petr. 126: lapis, Verg. A. 1, 592; Vulg. Esth. 1, 6: iambi, of Archilochus, Hor. Ep. 1, 19, 23.
In plur.: Părĭi, ōrum, m., the inhabitants of Paros, the Parians, Liv. 31, 31; Nep Milt. 7, 4; Plin. 36, 5, 4, § 14.
† părum, subst. indecl. and adv. (for the comp. and sup. mĭnus and mĭnĭme are used; v. h. vv. sub parvus) [akin to parvus and παῦρος: cf. parco], too little, not enough (opp. satis and nimium).
- I. Lit.
- A. Subst.
- 1. With gen.: in hac enim satis erat copiae, in illā autem leporis parum, Cic. Brut. 68, 240: non parum humanitatis (= satis), id. Rosc. Com. 16, 46: satis eloquentiae, sapientiae parum, Sall. C. 5, 4: Latini sanguinis, Hor. Epod. 7, 4: splendoris, id. Ep. 2, 2, 111.
- 2. Absol.: magis offendit nimium quam parum, Cic. Or. 22, 73; cf.: in hoc genere nimium quod est offendit vementius quam id, quod videtur parum, id. ib. 53, 178: melius est parum cum timore Domini, Vulg. Prov. 15, 16; 16, 8.
- B. Adverb.
- 1. With verbs: parum praedicas, Plaut. Am. 1, 1, 218: consulitis parum, Ter. Ad. 5, 9, 36: parum procedit quod ago, id. And. 4, 1, 56: si parum intellexti, Plaut. Rud. 4, 4, 59: quaero ex te, quae parum accepi, Cic. N. D. 3, 1, 4: cum parum memineris, quod concesseris, id. Inv. 1, 47, 88: credere alicui, Caes. B. C. 2, 31: affirmatur, Tac. H. 4, 60.
- b. Parum est, videtur, etc., it is, seems, not enough, not sufficient: parum habere, to deem it not enough, to be not content with any thing: immo duas dabo, una si parum est, Plaut. Stich. 4, 1, 44: rebus servandis centuplex murus parum’st, id. Pers. 4, 4, 11: parumne est, quod nobis succenset senex, Ni instigemus etiam? Ter. Phorm. 3, 3, 13: parumne est, quod tantum homines fefellisti, ut neglegeres auctoritatem senatūs, Cic. Sest. 14, 32; often followed by nisi: consules parum sībi videri praefati pro merito eorum suā voce conlaudari eos, nisi, etc., Liv. 27, 10, 5: parum fuisse non laudari Africanum … nisi, etc., id. 38, 54, 9; 6, 40, 8; 42, 4, 6; 38, 54, 9: parum est, ut in curiam venias, nisi, etc., Plin. Pan. 60; rarely by si: parum est, si in partem ejus venis, etc., Liv. 6, 40, 18: ceu parum sit in tantam pervenire altitudinem, Plin. 31, 1, 1: non nocuisse parum est; prodest quoque, Ov. F. 2, 415: quid satis est, si Roma parum? Luc. 5, 274: haec talia facinora impune suscepisse parum habuere, Sall. J. 31, 9: templum violare parum habuisse, nisi, etc., Liv. 42, 3; Vell. 2, 76 fin. parum est, aegrum non esse, Tac. Or. 23.
- 2. With adjectives, not sufficiently, too little. sunt ea quidem parum firma, Cic. Att. 10, 11: si parum multi sunt, qui, etc., id. Planc. 7, 18: parum multae necessitudines, id. ib. 30, 72; id. Tusc. 5, 37, 107: blanda es parum, Plaut. Cas. 3, 3, 21: dum pudet te parum optimatem esse, Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 2: parum claris lucem dare coget, Hor. A. P. 448: castis, id. C. 1, 12, 59.
- 3. With adverbs: nemo parum diu vixit, qui, etc., not enough, not sufficiently, Cic. Tusc. 1, 45, 109: diligenter, id. Att. 10, 9: mature, Liv. 21, 3: cui rei parum diligenter ab iis erat provisum, Caes. B. G. 3, 18, 6: si quando dictum est: est autem dictum non parum saepe, often enough, Cic. Fin. 2, 4, 12: cum non parum liberaliter domum suam homines invitaret, Nep. Att. 13, 6; cf.: parum in tempore, not in good season, too late, Tac. A. 1, 19.
- II. Transf., in gen., not particularly, not very, little (perh. only postAug.), v. Madv. ad Cic. Fin. 781 sq.; Dietsch ad Sall. J. 85, 31.
- A. With adjectives: semper fuerunt non parum multi, qui, etc., not few, Quint. 6, 2, 3; so, scripsit non parum multa, id. 10, 1, 124.
- B. With verbs: non sunt composita mea verba: parum id facio, I care little for it, Sall. J. 85, 31 Kritz (but the true read. is parvi, Dietsch ad loc.; Madv. ad Cic. Fin. p. 781): dolebimus, sed parum, Sen. Ep. 116, 7: nihil aut certe parum, intererat, Plin. Pan. 20, 3: (littera M) etiamsi scribitur, tamen parum exprimitur, it is hardly sounded, Quint. 9, 4, 40; 8, 3, 5: possessa ipso transitu Vicetia: quod per se parum, etc., Tac. H. 3, 8: non principatus appetens, parum effugerat ne dignus crederetur (= vix), id. ib. 3, 39 fin. (Cic. Tusc. 5, 14, 41, the better read. is: qui pauca metuit, Bait.).
1. pārus i, m., a titmouse, tomtit, Auct. Carm. Phil. 9.