† păroecĭa, and, corrupted, părŏchĭa, ae, f., = παροικία,
- I. an ecclesiastical district, a parish: castellum ad paroeciam Hipponensis Ecclesiae pertinebat, Aug. Ep. 261; Hier. Ep. 51, n. 2: nulla in desolatis cura dioecesibus parochiisque, Sid. Ep. 7, 6 med.: tot enim Cyrus habet paroecias, Ep. Leon. 52, 4.
- II. Transf., the place of jurisdiction of a parish: per rusticas solitudo paroecias, Sid. Ep. 7, 6 (al. parochias).