Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.
ne-scĭo, īvi or ĭi, ītum, 4,
- I. v. a., not to know, to be ignorant (syn. ignoro): hunc nescire sat scio de illā amicā, Plaut. Merc. 2, 3, 48: nescis cui maledicas nunc viro, Ter. Eun. 4, 7, 29: nec me pudet fateri nescire, quod nesciam, Cic. Tusc. 1, 25, 60: de Oropo opinor, sed certum nescio, id. Att. 12, 23, 2: quid nobis agendum sit, nescio, id. ib. 7, 12, 2: anima sit (animus) ignisve, nescio, id. Tusc. 1, 25, 60: nescis quantā cum expectatione sim te auditurus, you cannot think, id. N. D. 3, 1, 2: nescis, temeraria, nescis, Quem fugias, Ov. M. 1, 514: nobis omnia de te Quaerere, si nescis, maxima cura fuit, id. H. 17, 197; 20, 150: quod scis or scies, nescis, a formula used in advising another to keep a secret: ne tu hercle linguam comprimes Posthac: etiam illud quod scies nesciveris, Plaut. Mil. 2, 6, 89: tu nescis id quod scis, Dromo, si sapies, Ter. Heaut. 4, 4, 26; id. Eun. 4, 4, 55.
With acc. and inf.: nescibam id dicere illam, Ter. Eun. 4, 5, 10: nescit Agenorides natam parvumque nepotem Aequoris esse deos, Ov. M. 4, 562.
With inf. alone: nescire Tarquinios privatos vivere, Liv. 2, 2, 3: gens, quae victa quiescere nesciat, id. 9, 3, 12; 22, 51, 4; Curt. 7, 7, 16; Just. 28, 3, 12; Aug. Serm. 330, 3.
- (β) Pass.: utrum consistere uspiam velit an mare transire nescitur, Cic. Att. 7, 12, 2: talibus locis pruinarum vis et natura nescitur, Pall. 11, 4, 2: lis antea nescita, unknown, Sid. Ep. 8, 6.
- (γ) Nescio quis, nescio quid, nescio quomodo, nescio an, used in an assertion to express uncertainty with regard to some particular contained in it; and usually without influencing the mood of the following verb: nescio quis, I know not who, some one, somebody, a certain person: nescio quid, I know not what, something, some, a certain: prope me hic nescio quis loquitur, Plaut. Pers. 1, 3, 9: nescio quid profecto mihi animus praesagit mali, Ter. Heaut. 2, 2, 7: nisi me forte Paconii nescio cujus querelis moveri putes, Cic. Q. Fr. 1, 1, 6: o pastores nescio quos cupidos litterarum, id. Flacc. 17, 39; in affected ignorance, to denote that a thing is insignificant, small, mean, etc.: fortasse non jejunum hoc nescio quid quod ego gessi, et contemnendum videtur, id. Fam. 15, 4, 14: quia nescio quid in philosophiā dissentiret, a little, id. N. D. 1, 33, 93: nescio quid litterularum, a short letter, id. Att. 15, 4, 1: rumoris nescio quid afflavit, id. ib. 16, 5, 1: causidicum nescio quem, id. de Or. 1, 46, 202: nescio quid e quercu exsculpseram, id. Att. 13, 28, 2: sententiae nescio unde ex abdito erutae, id. Or. 24, 79: nescio quid etiam de Locrorum proelio, id. N. D. 3, 5, 11: mente nescio quā effrenatā atque praecipiti, id. Cael. 15, 35: illud nescio quod non fortuitum, sed divinum videbatur, id. Fam. 7, 5, 2: nescio quid praeclarum, remarkable or extraordinary excellence, id. Arch. 7, 15: fit enim, nescio quomodo, ut, etc., I know not how, id. Off. 1, 41, 146: boni nescio quomodo tardiores sunt, id. Sest. 47, 100: qui, nescio quo modo, conspirant, Nep. Alcib. 11, 1; id. Thras. 1, 3: casu nescio quo, Cic. Fam. 5, 15, 3: alii nescio quo pacto obduruerunt, id. ib. 5, 15, 2; id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 18: sed ita fato nescio quo contigisse arbitror, ut, etc., id. Fam. 15, 13, 2; cf.: contra rem suam me nescio quando venisse questus est, id. Phil. 2, 2, 3: nescio an, I know not whether, probably, perhaps: constantiam dico? nescio an melius patientiam possim dicere, id. Lig. 9, 26: sin illam alteram, nescio an amplius mihi negotii contrahatur, id. Cat. 4, 5, 9: ingens eo die res et nescio an maxima illo bello gesta sit, Liv. 23, 16; v. the art. an.
- II. In partic.
- A. Not to know, to be unacquainted with a person or thing (mostly poet.): illa illum nescit, Plaut. Aul. prol. 30; Ter. Heaut. 2, 4, 16: non nescire hiemem, Verg. G. 1, 391: deos, Luc. 1, 453: litteras, Sen. Clem. 2, 1: vinum toto nescire Decembri, i. e. to abstain from, Juv. 7, 97.
- B. Not to understand; to be unable: non tam praeclarum est scire Latine, quam turpe nescire, Cic. Brut. 37, 140; Juv. 6, 188: stare loco nescit, said of a horse, Verg. G. 3, 84: nescit vox missa reverti, cannot be unsaid, Hor. A. P. 390.
- C. To be incapable: Stoici omnino irasci nesciunt, Cic. de Or. 3, 18, 65: qui nesciat irasci, Juv. 10, 360.
Hence, nescĭens, entis, P. a., unknowing, ignorant, unaware (class. nescius): ut nescientem sentiat te id sibi dare, Ter. Heaut. 3, 1, 59: nesciens sui, unconscious, App. Mag. p. 301, 9.
Hence, adv.: nescĭenter, unknowingly, ignorantly, Aug. Doctr. Chr. 2, 40.