Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

fūr, fūris, comm. [root fer-, v. fero; cf. Gr. φώρ, Gell. 1, 18], a thief (syn.: latro, praedo, pirata, raptor).

  1. I. Lit.: quodsi duodecim tabulae nocturnum furem quoquo modo, diurnum autem, si se telo defenderet, interfici impune voluerunt, etc., Cic. Mil. 3, 9: ita in legibus posiverunt, furem duplici comdemnari, feneratorem quadrupli, Cato, R. R. praef. § 1: fures privatorum furtorum, opp. fures publici, id. ap. Gell. 11, 18, 18: canes aluntur in Capitolio, ut significent, si fures venerint, Cic. Rosc. Am. 20, 56: fures aerari, Sall. C. 52, 12: a Philippo interrogatus, quid latraret, furem se videre respondit, Cic. de Or. 2, 54, 220: M. Carbo condemnatus, fur magnus, e Sicilia, i. e. extortioner, id. Fam. 9, 21, 3: ne quis fur esset, neu latro, neu quis adulter, Hor. S. 1, 3, 106: (Priapus) furum aviumque Maxima formido, id. ib. 1, 8, 3: Sallustius historicus priscorum verborum ineruditissimus fur, Suet. Gram. 15: fur tuos, i. e. who carried you off, Plaut. Capt. 5, 4, 21.
    In the fem.: fures estis ambae, Plaut. Poen. 5, 4, 67.
  2. II. Transf.
    1. A. As a term of vituperation applied to slaves, thief, rascal, rogue, knave: tuntrium litterarum homo Me vituperas? fur, etiam fur trifurcifer, Plaut. Aul. 2, 4, 47; cf.: non fur, sed trifur? id. ib. 4, 4, 6; 4, 10, 38 sc.; id. Cas. 3, 6, 1; id. Ps. 1, 3, 131 et saepe quid domini faciant, audent cum talia fures! Verg. E. 3, 16: manipulus furum, Ter. Eun. 4, 7, 6.
    2. B. A robber-bee, drone, usually called fucus, Varr. R. R. 3, 16, 19.