Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. fŏris, is, and more freq. in plur., fŏres, um, f. [Sanscr. dvār; Gr. θύρα; O. H. Germ. tor; Engl. door, etc.; cf. foras], a door, gate; in plur., the two leaves of a door (syn.: porta, janua, valvae, ostium, limen).

  1. I. Lit.
          1. (α) Sing.: crepuit foris, Plaut. Am. 1, 2, 34; cf. id. Cas. 5, 1, 17: foris crepuit, concrepuit, id. Aul. 4, 5, 5; id. Cas. 2, 1, 15; id. Bacch. 4, 9, 134; Ter. Ad. 2, 3, 11: constitit ad geminae limina prima foris, Ov. H. 12, 150: ut lictor forem virgā percuteret, Liv. 6, 34, 6: cum forem cubiculi clauserat, Cic. Tusc. 5, 20, 59: forem thalami claudere, Ov. A. A. 3, 228: forem obdere alicui, id. P. 2, 2, 42: exclusus fore, cum Longarenus foret intus, Hor. S. 1, 2, 67.
          2. (β) Plur.: ex quo (Jano) fores in liminibus profanarum aedium januae nominantur, Cic. N. D. 2, 27, 67: pol, haud periculum est, cardines ne foribus effringantur, Plaut. As. 2, 3, 4 sq.; cf.: sonitum prohibe forum et crepitum cardinum, id. Curc. 1, 3, 1: a nobis graviter crepuerunt fores, Ter. Heaut. 3, 3, 52: ad fores assistere, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66: extra fores limenque carceris, id. Tusc. 5, 28, 80: robustae, Hor. C. 3, 16, 2: invisae, id. S. 2, 3, 262: asperae, id. C. 3, 10, 3: durae, Tib. 1, 1, 56: foribus inest clavis, id. 1, 6, 34: hostes incidentes semiapertis portarum foribus, Liv. 26, 39, 22.
    1. B. Transf., the door, opening, entrance of other things: aeneus equus, cujus in lateribus fores essent, Cic. Off. 3, 9, 38: nassarum, Plin. 32, 2, 5, § 11: apum, id. 21, 14, 48, § 82.
  2. II. Trop.: quasi amicitiae fores aperire, Cic. Fam. 13, 10, 4: artis fores apertas intrare, Plin. 35, 9, 36, § 61: rerum, id. 2, 8, 6, § 31.

2. fŏris, adv. [abl. form (denoting both the place where and the place whence), and answering to the acc. form foras, v. foras init.].

  1. I. Out at the doors, out of doors, abroad, without (opp. intus, domi, etc.): sinito ambulare, si foris, si intus volent, Plaut. Capt. 1, 2, 5: cf.: foris pascuntur, intus opus faciunt, Varr. R. R. 3, 16, 5: ille relictus intus, exspectatus foris, Cic. Sull. 5. 17; cf. also: nam et intus paveo, et foris formido, Plaut. Cist. 4, 2, 20: aliorum intus corpus et foris lignum, ut nucum; aliis foris corpus, intus lignum, ut prunis, Plin. 15, 28, 34, § 112: cum et intra vallum et foris caederentur, Nep. Dat. 6: domi et foris aegre quod sit, satis semper est, Plaut. Cas. 2, 2, 8; cf.: ut domo sumeret, neu foris quaereret, id. Bacch. 4, 4, 6: nec minore saevitia foris et in exteros grassatus est, Suet. Ner. 36: (consilium petere) foris potius quam domo, Cic. Phil. 2, 11, 26: te foris sapere, tibi non posse te auxiliarier, Ter. Heaut. 5, 1, 49: si foris cenat, Plaut. Men. 1, 2, 17; cf.: venit ad nos Cicero tuus ad cenam, cum Pomponia foris cenaret, Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 19 Orell. N. cr.: cenitare, id. Fam. 7, 16, 2; 9, 24, 3: extrinsecus, cum ea, quae sunt foris neque inhaerent in rei natura, colliguntur, id. de Or. 2, 39, 163: haec studia delectant domi, non impediunt foris, in public life, id. Arch. 7, 16; cf.: cum ea contentio mihi magnum etiam foris fructum tulisset, i. e. beyond the senate, id. Fam. 1, 9, 20: fuit ille vir cum foris clarus, tum domi admirandus, neque rebus externis magis laudandus quam institutis domesticis, id. Phil. 2, 28, 69: et domi dignitas et foris auctoritas retinetur, abroad, id. Rosc. Am. 47, 136; cf.: parvi sunt foris arma, nisi est consilium domi, id. Off. 1, 22, 76; and: otium foris, foeda domi lascivia, Tac. A. 13, 25: foris valde plauditur, among the people, Cic. Q. Fr. 2, 8, 1: egere, foris esse Gabinium, sine provincia stare non posse, i. e. in the people’s power, in debt, id. Pis. 6, 12.
          1. (β) As prep. with acc. (late Lat.): constitutus si sit fluvius, qui foris agrum non vagatur, beyond, Auct. de Limit. p. 273 Goes.: ut terminos foris limites ponerentur, id. ib.
  2. II. From without, from abroad, = extrinsecus: at, quaecumque foris veniunt, impostaque nobis Pondera sunt, Lucr. 5, 543: sed quod ea non parit oratoris ars, sed foris ad se delata, tamen arte tractat, Cic. Part. 14, 48: aut sumere ex sua vi atque natura, aut assumere foris. id. de Or. 2, 39, 163; cf.: foris assumuntur ea, quae non sua vi sed extranea sublevantur, id. ib. 2, 40, 173; id. Inv. 1, 11, 15; 2, 24, 71: auxilium non petendum est foris, id. Tusc. 3, 3, 6: ut in ipsa (arte) insit, non foris petatur extremum, id. Fin. 3, 7, 24.
          1. (β) Strengthened by ab: quoniam in ulcus penetrat omnis a foris injuria, Plin. 17, 24, 37, § 227.