Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

expectātio, expecto, etc., v. exspect-.

ex-specto (expect-), āvi, ātum, 1, v. a., to look out for a thing (syn.: prospecto, opperior, maneo, moror, praestolor).

    1. 1. Objectively, to await, expect something that is to come or to take place, to be waiting for, etc. (very freq. and class.).
      Constr. with the acc., with rel.-clauses, with dum, si, ut, quin, or absol.; very rarely with object-clause.
  1. A. In gen.
    1. 1. With acc.: caritatem, Cato, R. R. 3, 2: alicujus mortem, Plaut. As. 3, 1, 28: cum ea Scipio dixisset silentioque omnium reliqua ejus exspectaretur oratio, Cic. Rep. 2, 38: injurias, id. ib. 1, 5: transitum tempestatis, id. Att. 2, 21, 2: adventum alicujus, Caes. B. G. 1, 27, 2; 2, 16, 2: eventum pugnae, id. ib. 7, 49 fin.: scilicet ultima semper Exspectanda dies homini est, Ov. M. 3, 136: cenantes haud animo aequo Exspectans comites, i. e. waiting till they have done eating, Hor. S. 1, 5, 9 et saep.; cf.: exspectandus erit annus, I must wait a year, Juv. 16, 42.
    2. 2. With relative and esp. interrogative clauses: exspectabat populus atque ora tenebat rebus, utri magni victoria sit data regni, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. s. 90, ed. Vahl.): exspecto, quo pacto, etc., Plaut. Poen. 4, 1, 1: exspecto, quid ad ista, Cic. Tusc. 4, 20, 46; id. Verr. 2, 2, 38, § 92: quid hostes consilii caperent, exspectabat, Caes. B. G. 3, 24, 1: exspectante Antonio, quidnam esset actura, Plin. 9, 35, 58, § 121: ne utile quidem, quam mox judicium fiat, exspectare, Cic. Inv. 2, 28, 85; so, quid exspectas quam mox ego dicam, etc., id. Rosc. Com. 15, 44: et, quam mox signis collatis dimicandum sit, in dies exspectet, id. 34, 11, 4; 3, 37, 5: exspectans, quando, etc., Quint. 11, 3, 159.
    3. 3. With dum, si, ut, etc.: ne exspectetis meas pugnas dum praedicem, Plaut. Truc. 2, 6, 1: ne exspectemus quidem, dum rogemur, Cic. Lael. 13, 44: exspectas fortasse, dum dicat, etc., id. Tusc. 2, 7, 17: exspectare, dum hostium copiae augerentur, Caes. B. G. 4, 13, 2: nec dum repetatur, exspectat, Quint. 4, 2, 45: Caesar non exspectandum sibi statuit, dum, etc., Caes. B. G. 1, 11 fin.; cf.: nec vero hoc loco exspectandum est, dum, etc., Cic. Ac. 2, 7, 19: rusticus exspectat, dum defluat amnis, Hor. Ep. 1, 2, 42: jam dudum exspecto, si tuum officium scias, Plaut. Poen. prol. 12: exspecto si quid dicas, id. Trin. 1, 2, 61: hanc (paludem) si nostri transirent, hostes exspectabant, Caes. B. G. 2, 9, 1; id. B. C. 2, 34, 1: nisi exspectare vis ut eam sine dote frater conlocet, Plaut. Trin. 3, 3, 7: mea lenitas hoc exspectavit, ut id quod latebat, erumperet, Cic. Cat. 2, 12, 27: nisi forte exspectatis ut illa diluam, quae, etc., id. Rosc. Am. 29, 82: neque exspectant, ut de eorum imperio ad populum feratur, Caes. ib. 1, 6, 6: quare nemo exspectet, ut, etc., Quint. 7, 10, 14; Liv. 23, 31, 7; 26, 18, 5; 35, 8, 5 al.
      Pass. impers.: nec ultra exspectato, quam dum Claudius Ostiam proficisceretur, Tac. A. 11, 26 fin.: cum omnium voces audirentur, exspectari diutius non oportere, quin ad castra iretur, Caes. B. G. 3, 24 fin.
    4. 4. Absol.: comites ad portam exspectare dicunt, Cic. Fam. 15, 17, 1: diem ex die exspectabam, ut statuerem, quid esset faciendum, id. Att. 7, 26, 3: exspectent paullum et agi ordine sinant, Quint. 4, 5, 19.
    5. 5. With object-clause: cum expectaret effusos omnibus portis Aetolos in fidem suam venturos, Liv. 43, 22, 2 Weissenb. ad loc.: venturum istum, Aug. Conf. 5, 6.
  2. * B. Transf., of an abstract subject, like maneo, to await: seu me tranquilla senectus Exspectat seu, etc., Hor. S. 2, 1, 58.
  • II. To look for with hope, fear, desire, expectation, to hope for, long for, expect, desire; to fear, dread, anticipate, apprehend.
      1. 1. With acc.: reliquum est, ut tuam profectionem amore prosequar, reditum spe exspectem, Cic. Fam. 15, 21 fin.; cf.: quod magna cum spe exspectamus, id. Att. 16, 16 E. fin.: ego jam aut rem aut ne spem quidem exspecto, id. ib. 3, 22 fin.: magnum inceptas, si id exspectas, quod nusquam’st, Plaut. Curc. 1, 2, 56: quam (rem) avidissime civitas exspectat, Cic. Phil. 14, 1, 1: longiores (epistolas) exspectabo vel potius exigam, id. Fam. 15, 16, 1: finem laborum omnium, Caes. B. G. 7, 85, 4: illum ut vivat, optant, meam autem mortem exspectant scilicet, to wish, Ter. Ad. 5, 4, 20: fama mortis meae non accepta solum sed etiam exspectata est, Liv. 28, 27, 9; cf. in the pun with I.: cum Proculeius quereretur de filio, quod is mortem suam exspectaret, et ille dixisset, se vero non exspectare: Immo, inquit, rogo exspectes, Quint. 9, 3, 68 Spald.: nescio quod magnum hoc nuntio exspecto malum, dread, Ter. Ph. 1, 4, 16: mortem, id. Hec. 3, 4, 8: multis de causis Caesar majorem Galliae motum exspectans, Caes. B. G. 6, 1, 1: 7, 43 fin.
        With a personal object: pater exspectat aut me aut aliquem nuntium, Plaut. Capt. 2, 3, 22: ite intro, filii vos exspectant intus, id. Bacch. 5, 2, 86: hic ego mendacem usque puellam Ad mediam noctem exspecto, Hor. S. 1, 5, 83; cf. Ov. M. 14, 418: video jam, illum, quem exspectabam, virum, cui praeficias officio et muneri, Cic. Rep. 2, 42.
      2. 2. Aliquid ab (rarely ex) aliquo (a favorite expression of Cicero): a te hoc civitas vel omnes potius gentes non exspectant solum, sed etiam postulant, Cic. Fam. 11, 5, 3; cf. id. ib. 3, 10, 1: dixi Servilio, ut omnia a me majora exspectaret, id. ib. 3, 12, 4: alimenta a nobis, id. Rep. 1, 4: ab aliquo gloriam, id. ib. 6, 19 fin.: tristem censuram ab laeso, Liv. 39, 41, 2: ut ex iis (proletariis) quasi proles civitatis exspectari videretur, Cic. Rep. 2, 22, 40.
      3. 3. Aliquid ab or ex aliqua re (rare): aliquid ab liberalitate alicujus, Caes. B. C. 2, 28, 3: dedecus a philosopho, id. Tusc. 2, 12, 28: omnia ex sua amicitia, id. ib. 3, 60, 1.
      4. 4. Aliquid aliquem (very rare): ne quid exspectes amicos, quod tute agere possies, Enn. ap. Gell. 2, 29; Sat. v. 38 Vahl.
      5. 5. With object-clause: quid mihi hic adfers, quam ob rem exspectem aut sperem porro non fore? Ter. Phorm. 5, 9, 36: exspecto cupioque te ita illud defendere, Cic. Verr. 2, 3, 64, § 151.
        With inf. alone (cf. cupio), Front. ad Ver. Imp. p. 137, ed. Rom.
      6. 6. Absol. (very rare): cum mihi nihil improviso, nec gravius quam exspectavissem pro tantis meis factis evenisset, Cic. Rep. 1, 4: aliquando ad verum, ubi minime exspectavimus, pervenimus, Quint. 12, 8, 11.
    1. B. Poet. transf., of an abstr. subject, to have need of, require: silvarumque aliae pressos propaginis arcus Exspectant, Verg. G. 2, 27: neque illae (oleae) procurvam exspectant falcem rastrosque tenaces, id. ib. 2, 421; cf.: lenta remedia et segnes medicos non exspectant tempora mea, Curt. 3, 5, 13.
      Hence, exspectātus (expect-), a, um, P. a. (acc. to II.), anxiously expected, longed for, desired, welcome (class.): carus omnibus exspectatusque venies, Cic. Fam. 16, 7; cf.: venies exspectatus omnibus, id. ib. 4, 10, 1; Plaut. Most. 2, 2, 11: quibus Hector ab oris exspectate venis? Verg. A. 2, 282: sensi ego in exspectatis ad amplissimam dignitatem fratribus tuis, who were expected to arrive at the highest dignities of the state, Cic. de Sen. 19, 68: ubi te exspectatum ejecisset foras, i. e. whose death is waited, longed for, Ter. Ad. 1, 2, 29 Ruhnk.
      Comp.: nimis ille potuit exspectatior venire, Plaut. Most. 2, 2, 12.
      Sup.: adventus suavissimus exspectatissimusque, Cic. Att. 4, 4 a: litterae, id. Fam. 10, 5, 1: triumphus, Hirt. B. G. 8, 51 fin.
        1. b. In the neutr. absol.: quis non diversa praesentibus contrariaque exspectatis aut speret aut timeat? Vell. 2, 75, 2: hosti Ante exspectatum positis stat in agmine castris, before it was expected, Verg. G. 3, 348; so, ante exspectatum, Ov. M. 4, 790; 8, 5; Sen. Ep. 114: ille ad patrem patriae exspectato revolavit maturius, than was expected, Vell. 2, 123, 1.