Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

cŏ-hĭbĕo, ui (perf. subj. cohibessit, Lucr. 3, 444 Lachm.), ĭtum, 2, v. a. [habeo].

  1. I. To hold together, to hold, contain, confine, embrace, comprise (class.; syn. contineo): omnes naturas ipsa (universa natura) cohibet et continet, Cic. N. D. 2, 13, 35; Lucr. 3, 441 sq.; 1, 517; 1, 536: (nubes) ut fumus constare nequirent, Nec cohibere nives gelidas et grandinis imbres, id. 6, 107: aliquid in se, id. 2, 1031; cf. Cic. Fat. 9, 19: at Scyllam caecis cohibet spelunca latebris, Verg. A. 3, 424: semen occaecatum, Cic. de Sen. 15, 51: nodo crinem, Hor. C. 3, 14, 22: namque marem cohibent callosa (ova) vitellum, id. S. 2, 4, 14: auro lacertos, to encircle, Ov. H. 9, 59: bracchium togā, Cic. Cael. 5, 11: deos parietibus, Tac. G. 9.
    1. B. Trop. (very rare): sed interest inter causas fortuito antegressas, et inter causas cohibentis in se efficientiam naturalem, Cic. Fat. 9, 19.
  2. II. With the access. idea of hindering free motion, to hold, keep, keep back, hinder, stay, restrain, stop, etc. (in a lit. sense in prose rare, but trop. very freq.).
    1. A. Prop.: cohibete intra limen etiam vos parumper, Plaut. Mil. 3, 1, 1: nec muris cohibet patriis media Ardea Turnum, Verg. A. 9, 738: carcere ventos, Ov. M. 14, 224: ventos in antris, id. ib. 15, 346: cervos arcu, to stop, poet. for to kill, Hor. C. 4, 6, 34: nec Stygiā cohibebor undā, id. ib. 2, 20, 8: tempestatibus in portibus cohiberi, Auct. B. Afr. 98: cohiberi in vinculis, Curt. 6, 2, 11: Pirithoum cohibent catenae, Hor. C. 3, 4, 80: claustra cohibentia Janum, id. Ep. 2, 1, 255: ab aliquā re, Liv. 22, 3, 9; Tac. A. 1, 56: sanguis spongiā in aceto tinctā cohibendus est, Cels. 8, 4; cf. Plin. 27, 11, 69, § 93: alvum, id. 29, 3, 11, § 49: milites intra castra, Curt. 10, 3, 6: aquilones jugis montium, id. 8, 9, 12.
    2. B. Trop.
      1. 1. Cohibere aliquid or cohibere se, to stop something (or one’s self), to hold in check, to restrain, limit, confine, keep back, repress, tame, subdue (syn.: contineo, refreno, arceo, coerceo): motus animi perturbatos, Cic. Off. 2, 5, 18: furentis impetus crudelissimosque conatus, id. Phil. 3, 2, 5; cf.: furorem alicujus, id. ib. 5, 13, 37: temeritatem, id. Ac. 1, 12, 45: gaudia clausa in sinu tacito, Prop. 2 (3), 25, 30: iras, Verg. A. 12, 314: pravas aliorum spes, Tac. A. 3, 56: ac premeret sensus suos, id. ib. 3, 11: bellum, Liv. 9, 29, 5: malum, Tac. A. 6, 16: sumptus, Arn. 2, p. 91: violentias effrenati doloris, Gell. 12, 5, 3: altitudinem aedificiorum, Tac. A. 15, 43: (provinciae) quae procuratoribus cohibentur, i. e. are ruled, id. H. 1, 11: non tu te cohibes? be moderate in grief, * Ter. Heaut. 5, 1, 46; so Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 4; Gell. 4, 9, 3.
          1. (β) With quominus: vix cohibuere amici, quominus eodem mari oppeteret, Tac. A. 2, 24.
            Pass.: ne flumine quidem interjecto, cohiberi quominus, etc., Tac. A. 2, 10.
          2. (γ) With inf., Calp. Ecl. 4, 20 (but in Cic. Tusc. 3, 25, 60; id. Caecin. 23, 66; Auct. B. G. 8, 23, prohibere is the true reading).
      2. 2. Aliquid ab aliquā re or aliquo, to keep something from something (or somebody), to ward off: manus ab alieno, Plaut. Trin. 4, 3, 12: manus, oculos, animum ab auro gazāque regiā, Cic. Imp. Pomp. 23, 66: effrenatas suas libidines a liberis et a conjugibus vestris, id. Mil. 28, 76: adsensionem a rebus incertis, id. N. D. 1, 1, 1.
        Hence, cŏhĭbĭtus, a, um, P. a., confined, limited, moderate: dicendi genus, Gell. 7, 14, 7.
        Comp.: habitudo cohibitior, Aus. Grat. Act. 27, 2.