2. respectus, ūs, m. [respicio], a looking back or about (class.).
- I. Lit.: fugientibus miserabilem respectum incendiorum fore, Cic. Div. 1, 32, 68: sine respiratione ac respectu pugnabant, Liv. 8, 38: effuse ac sine respectu fugit, id. 32, 12: sine respectu mea fata relinquens, Verg. Cul. 226.
- B. Meton., a refuge, retreat, asylum: ad Romanos, Liv. 42, 46: respectum pulcherrimum et praesidium firmissimum adimit rei publicae, Cic. Phil. 10, 4, 9; 11, 11, 26; Liv. 21, 44; cf.: omnium rerum respectum praeterquam victoriam nobis abscindamus, id. 9, 23.: in idolis nationum non erit respectus, Vulg. Sap. 14, 11.
- II. Trop., respect, regard, consideration (cf. ratio; in this signif. rare before the Aug. per., and usu. in abl.; a favorite word of Liv.): respectum ad senatum et ad bonos non habere, Cic. Phil. 5, 18, 49: ad Romanos, Liv. 42, 46: ni respectus equitum praepedisset animos, id. 9, 14: Romanorum maxime respectus civitates movit, id. 35, 38; Sen. Ira, 2, 28, 8: respectum amicitiae habere, Liv. 42, 37; 26, 1.
Abl.: respectu, by a regard, with regard; with gen.: factione respectuque rerum privatarum Appius vicit, by a regard for private interests, Liv. 2, 30; so id. 8, 28; 9, 45; 31, 46; 42, 9; 45, 18; Quint. 12, 9, 11; Ov. Tr. 1, 3, 100: respectu cupiunt hic tamen esse sui, id. P. 4, 9, 100; Phaedr. 5, 4, 7 al.: in illius respectum iste populo praesideat, Sen. Ben. 4, 32, 2: sine respectu non majestatis modo sed etiam humanitatis, Liv. 29, 9: sine respectu pudoris, Quint. 6, 3, 25; Sen. Contr. 3 (7), 23, 2: sine respectu veniae, Tac. H. 2, 30: fabulae, Phaedr. 5, 4, 7: paucitatis, Just. 11, 9, 2: amicitiae, id. 12, 10, 8: sine respectu sui, Sen. Ben. 6, 13, 1: Graecum proverbium jactans: occultae musicae nullum esse respectum, is in no repute, Suet. Ner. 20 (cf.: musicam quae sit abscondita, eam esse nullius rei, Gell. 13, 30, 3; Gr. τῆς λανθανούσης μουσικῆς οὐδεὶς λόγος).