1. pīlo, no perf., ātum, 1, v. a., = πιλέω, qs. to ram down; hence, in gen., to thrust home (ante-class. and rare): hastam pilans prae pondere frangit, Host. ap. Serv. ad Verg. A. 12, 121 (pilans id est figens, Serv.).
Hence, pīlātus, a, um, P. a., closepressed, thick, dense = densus, pressus.
- A. Lit.: pilatum (agmen), quod sine jumentis incedit, sed inter se densum est, quo facilius per iniquiora loca tramittatur, Varr. ap. Serv. ad Verg. A. 12, 121: inde loci liquidas pilatasque aetheris oras Contemplor, Enn. ib. (firmas et stabiles significat et quasi pilis fultas, Serv.; cf. Enn. p. 155 Vahl.).
- B. Trop.: sententia praesto pectore pilata, Hostius ap. Serv. Verg. A. 12, 121 (id est fixa, Serv.).