Lewis & Short

ĭdĕo, adv. [id-eo, i. e. this for this], for that reason, on that account, therefore (class.; esp. freq. in Quint.; cf.: eo, idcirco; ergo, igitur, itaque).

  1. I. Relatively.
    1. A. With causal particles, quod, quia, quoniam.
          1. (α) With quod: ideo quod plerique deducuntur ad molas, Varr. R. R. 2, 6, 5: re quidem ipsa ideo mihi non satis facio, quod nullam partem tuorum meritorum consequi possum, Cic. Tusc. 1, 8, 6; so, ideo quod, id. Rosc. Am. 30, 85; id. Att. 3, 14, 2; cf. id. Q. Fr. 3, 1, 7, § 23: ne me foliis ideo brevioribus ornes, Quod timui, etc., Hor. Ep. 1, 19, 26: vel ideo, quod exercere potest utrimque judicium, Quint. 10, 1, 131; 10, 5, 16.
          2. (β) With quia: ideo quia uxor ruri est, Plaut. Merc. 3, 1, 46; id. Men. 1, 1, 2; so, ideo quia, introducing a reason, Cic. de Off. 1, 30, 110: ut mulieres ideo bene olere quia nihil olebant, videbantur, Cic. Att. 2, 1, 1: qui ideo felicia bella vestra esse, quia justa sint, prae vobis fertis, Liv. 45, 22, 5; Cic. Fam. 13, 7, 3: nec medicina ideo non erit ars, quia unctiocum coquorum ei sit arte communis, Quint. 2, 21, 11: atque ideo nondum est perfectus orator, non solum quia aliud in alio magis eminet, sed quod non una omnibus forma placuit, id. 12, 10, 2; id. 9, 2, 69: competit enim actio, non ideo, quia nunc abest, sed quia umquam beneficio furis abfuit, Dig. 47, 2, 47.
          3. (γ) With quoniam: ideo supervacaneum esse contendunt, quoniam comprehensibilis natura est, Cels. praef. med.: quae omnia ideo noscenda sunt, quoniam, etc., id. 2, 19: immo ideo magis propera, quoniam id nunc aggressus est, Sen. Ep. 76; Plin. 20, 18, 76, § 200: hoc ideo adjectum est, quoniam multa genera sunt missionum, Dig. 3, 2, 2.
    2. B. With intentional particles, ut, ne, quo, quin.
          1. (α) With ut: quas (alvos) ideo videntur medias facere angustissimas, ut figuram imitentur earum, Varr. R. R. 3, 16, 15: ideo C. Claudius Pulcher retulit, ut C. Verres posset auferre? Cic. Verr. 2, 4, 4, § 7: hanc ideo rationem subjecimus, ut, etc., id. Inv. 2, 23, 70: neque vero nunc ideo disputabo, quod hunc statum rei publicae non magnopere defendendum putemsed, ut doceam Rullum, etc., id. Agr. 3, 2, 4: quos non ideo excuso, quia non probem, sed ut sint magis admirabiles, Quint. 10, 7, 31.
          2. (β) With ne: an ideo aliquid contra mulieres scripsit, ne, etc., Cic. Verr. 2, 1, 41, § 106: ideoque decemviros conubium diremisse, ne, etc., Liv. 4, 6, 2: non tamen omittenda, vel ideo, ne occupentur, Quint. 4, 1, 33: nec ideo Rhenum insedimus, ut Italiam tueremur, sed ne quis alius Ariovistus regno Galliarum potiretur, Tac. H. 4, 73.
          3. * (γ) With quo: quod id ideo facerent, quo facilius deminuerent hostes, Varr. L. L. 5, § 90 Müll.
          4. * (δ) With quin: non, quin breviter reddi responsum potuerit, non recipi reges, ideo potius delectos patrum ad eum missos, quam, etc., sed ut, etc., Liv. 2, 15, 2.
    3. C. Non (nec) ideo, with conditional particle si, or referring to an abl. absol.: non, si non potuero indagare, eo ero tardior; sed velocior ideo si quivero, Varr. L. L. 5, § 5 Müll.; id. R. R. 1, 18, 3: vestrae sapientiae est, judices, non, si causa justa est viris fortibus oppugnandi M. Caelium, ideo vobis quoque vos causam putare esse justam, etc., Cic. Cael. 9, 21; his et talibus recitatis, … non ideo Thrasea decessit sententia, Tac. A. 14, 49: si tamen tempestate fuerit abreptus, non ideo minus erit gubernator, Quint. 2, 17, 24; 5, 11, 34.
  2. II. Absol. (rare): te velle uxorem aiebat tuo nato dare, Ideo aedificare hoc velle aiebat in tuis, Plaut. Most. 4, 3, 34: ex illa investigatione naturae consequi volebat, bono ut esset animo. Ideo enim ille summum bonum εὐθυμίαν appellat, etc., it was for this reason that, etc., Cic. Fin. 5, 29, 87: ideo conducta Paulus agebat sardonyche, Juv. 7, 143: nam ideo dictus εἴρων, agens imperitum, Quint. 9, 2, 46: nihil laboras: ideo, cum opus est, nihil habes, Phaedr. 4, 23, 16; Quint. 5, 10, 2: atque ideo ad Pompeium contendit, Caes. B. C. 3, 11, 1: me nemo ministro fur erit, atque ideo nulli comes exeo, Juv. 3, 47; 7, 23; 8, 251 al.; so, ideoque, Quint. prooem. § 9; 25; 1, 4, 19; 1, 5, 42; 1, 6, 22 et saep.; cf.: ideoque et medius ille orationis modus maxime convenit, id. 6, 2, 19; 7, 4, 13: videbat id sine rege Persarum non posse fieri, ideoque eum amicum sibi cupiebat adjungi, Nep. Alc. 9, 5: ideoque necesse est, etc., Lucr. 4, 490; 495; 678 al.; Suet. Caes. 45; 86 al.: considerandum est, num cui saepius horum aliquid eveniat, neque ideo corporis ulla difficultas subsequatur, Cels. 2, 2: nec ideo iram ejus lenient = nec tamen ideo, Tac. A. 1, 12; Verg. G. 2, 96; Suet. Aug. 45: non tamen his ulla umquam opsonia fiunt rancidula, aut ideo pejor gallina secatur, Juv. 11, 135.