ĭdentĭdem (not idem-), adv. [idem + ti (= ἔτι) + dem (root dies), v. Corss. Ausspr. 2, p. 456; 855], repeatedly, several times, often, now and then, at intervals, ever and anon; continually, constantly, habitually (class.; cf.: subinde, interdum): ne te uxor sequatur, respectas identidem, Plant. Men. 1, 2, 51; so, haec ego admirans, referebam tamen oculos ad terram identidem, Cic. Rep. 6, 18 fin.: scindens dolore identidem intonsam comam, Att. ap. Cic. Tusc. 3, 26, 62: cogitato identidem, tibi quam fidelis fuerim, Plaut. Mil. 4, 8, 54: et quaeso identidem circumspice, id. Trin. 1, 2, 110: quid Chalcidico Euripo in motu identidem reciprocando putas fleri posse constantius? Cic. N. D. 3, 10, 24: palpebrae aptissime factae ad claudendas pupulas et ad aperiendas, idque providit ut identidem fieri posset cum maxima celeritate, id. ib. 2, 57, 142; id. Rab. Post. 12, 34: L. Cassius identidem in causa quaerere solebat, cui bono fuisset, id. Rosc. Am. 30, 84: novis identidem armis novos hostes exsistere, Curt. 9, 4, 18: cum identidem interrogaret, Quint. 6, 3, 49; id. 86: revolvor identidem in Tusculanum, Cic. Att. 13, 26, 1; Auct. Her. 2, 18, 27: cum se illi identidem in silvas ad suos reciperent, * Caes. B. G. 2, 19, 5: nullum amans vere, sed identidem omnium Ilia rumpens, Cat. 11, 19: cum identidem legem Aemiliam recitaret, Liv. 9, 32, 6; 26, 44, 4: nunc identidem nosmet ipsi instemus. Res enim communis agitur, ut frequenter et assidue consequamur artis rationem studio et exercitatione, Auct. Her. 4, 56, 69; so, omne id tempus suspensos ita tenuit animos … ut identidem jam in urbem futurus videretur impetus, etc., Liv. 5, 39, 6: equi currum vehentes identidem (habenis) verberabantur, Curt. 4, 15, 33.