Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word susurris could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

sŭsurrāmen, ĭnis, n. [1. susurro], a muttering, murmuring (post-class.): magicum, App. M. 1, p. 103, 23; Mart. Cap. 7, § 726.

sŭsurrātim, adv. [1. susurro], in a low voice, softly (late Lat.): decenter arrisit, Mart. Cap. 6, § 705.

sŭsurrātĭo, ōnis, f. [1. susurro], a whispering, Ambros. Laps. Virg. Cons. 6, 25; plur.: crebrae, Cassiod. Var. 9, 18 init.; Vulg. 2 Cor. 12, 20.

sŭsurrātor, ōris, m. [1. susurro], a mutterer, whisperer, tale-bearer, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 4; Vulg. Ecclus, 5, 17.

sŭsurrātrix, īcis, f. [susurrator], a whisperer (late Lat.), Petr. Chrysolog. Serm. 118.

1. sŭsurro, āre, v. n. and a. [1. susurrus; root sur], to make a low, continued sound, to hum, buzz, murmur; to mutter, whisper (poet. and in post-class. prose).

  1. I. Neutr.: susurrant (apes), Verg. G. 4, 260: aura susurrantis venti, id. Cul. 154: aut ego cum carā de te nutrice susurro, Ov. H. 19, 19: fama susurrat, id. ib. 21, 233: lympha susurrans, Verg. Cul. 104: susurravit obscurior fama, Amm. 26, 6, 2: leve Mincius susurret, Claud.Nupt.Hon. et Mar. Fesc. 2, 11.
  2. II. Act.: cantica qui Nili, qui Gaditana susurrat, Mart. 3, 63, 5: versum Persii, Lampr. Alex. Sev. 44 fin.: te (silvestris platanus), Nemes. Ecl. 1, 72: susurrans quaedam, Amm. 25, 8, 18: pars, quid velit, aure susurrat, Ov. M. 3, 643.
    Impers. pass.: jam susurrari audio, Civem Atticam esse hanc, Ter. And. 4, 4, 40.

2. sŭsurro, ōnis, m. [1. susurro], a mutterer, whisperer, tale-bearer (post-class.): aures mariti susurronum faece completae, Sid. Ep. 5, 7 fin.; Vulg. Lev. 19, 16; Hier. Ep. 11, 1.

1. sŭsurrus, i (collat. form of the abl. sing. susurru, App. Flor. p. 357, 39), m. [redupl. from root sur, sar, to speak, Fest. p. 322 Müll.; cf. absurdus], a low, gentle noise, a humming, murmuring, a muttering, whispering, etc. (class.): aquam ferentis mulierculae, Cic. Tusc. 5, 36, 103: palam age: nolo murmur ullum, neque susurrum fieri, Plaut. Rud. 5, 3, 48: (saepes) levi somnum suadebit inire susurro (apum), Verg E. 1, 56: tacito mala vota susurro Concipiunt, i. e. in a low, muttered prayer, Luc. 5, 104: rauco susurro, Calp. Ecl. 1, 3: tenui jugulos aperire susurro, Juv. 4, 110.
In plur.: blandos audire susurros, Prop. 1, 11, 13; Hor. C. 1, 9, 19; id. S. 2, 8, 78; Pers. 2, 6; Plin. Pan. 62 fin.
Personified: Susurri, Whispers, the attendants of Fame, Ov. M. 12, 61.

* 2. sŭsurrus, a, um, adj. [1. susurrus], muttering, whispering: lingua, Ov. M. 7, 825.