Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word socordem could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

sōcordĭa (o short, Prud. Apoth. 194; cf. socors; sometimes, on account of the etymology, written also sēcordĭa), ae, f. [socors], dulness of mind, i. e.,

  1. I. Weakmindedness, silliness, folly, stupidity (very rare; syn.: insipientia, stoliditas): socordiam quidam pro ignaviā posuerunt (v. II.); Cato pro stultitiā posuit, Fest. pp. 292 and 293 Müll.: si quem socordiae argueret, stultiorem aiebat filio suo Claudio, Suet. Claud. 3; Tac. A. 4, 35.
  2. II. Carelessness, negligence, sloth, laziness, indolence, inactivity (the predominant signif. of the word; used only in the sing.; cf. Diom. p. 314 P.; perh. only once in Cic.; syn.: ignavia, desidia, segnities): tu ad hoc diei tempus dormitasti in otio. Quin tu abs te socordiam omnem reicis segnitiem amoves, Plaut. As. 2, 1, 6: nisi somnum socordiamque ex pectore oculisque amovetis, id. Ps. 1, 2, 11: nihil loci’st segnitiae neque socordiae, Ter. And. 1, 3, 1: socordia atque desidia, Auct. Her. 2, 23, 35; so (with desidia) Sall. C. 4, 1; (with ignavia) id. ib. 58, 4; (with incultus) id. J. 2, 4; (opp. industria) Tac. A. 2, 38: nostrā cunctatione et socordiā jam huc progressus, Liv. 22, 14, 5: Cyrenenses tardius iere. Id socordiāne an casu accideret, parum cognovi, Sall. J. 79, 5: socordiāne an vinolentiā, Tac. A. 12, 67: fortunā per socordiam non uti, Liv. 7, 35: nisi felicitas in socordiam vertisset, exuere jugum potuere, Tac. Agr. 31 fin.: caeca ac sopita socordia, Quint. 1, 2, 5: Darei, Curt. 7, 4, 3.

sōcordĭter, adv., v. socors fin.

sōcors (o short, Prud. Cath. 1, 33; cf. socordia), cordis, adj. [se, = sine, and cor(d)s], mentally dull, i. e.,

  1. I. Narrow-minded, silly, foolish, blockish, stupid, thoughtless, senseless, etc. (rare but class.; syn.: stultus, stolidus, ineptus, insipiens, insulsus): socors naturā neglegensque, Cic. Brut. 68, 239: homines non socordes ad veri investigandi cupiditatem excitare, id. N. D. 1, 2, 4: stolidi ac socordes, Liv. 9, 34: socors ingenium, Tac. A. 13, 47: animus, id. H. 3, 36: Tiberius callidior, Claudius socordior, Sid. Ep. 5, 7 fin. (cf. under socordia, I., the passage ap. Suet. Claud. 3): apud socordissimos Scythas Anacharsis sapiens natus est, App. Mag. p. 289, 25.
  2. II. Careless, negligent, sluggish, slothful, lazy, inactive, etc. (not in Cic.; syn.: ignavus, segnis), Plaut. Cist. 4, 2, 5: languidus et socors, Sall. H. Fragm. 3, 61, 8 Dietsch: neque victoriā socors aut insolens factus, id. J. 100, 1: Sejanus nimiā fortunā socors, Tac. A. 4, 39: vulgus sine rectore praeceps, pavidum, socors, id. H. 4, 37.
    With gen.: nolim ceterarum rerum te socordem eodem modo, Ter. Ad. 4, 5, 61: gregarius miles futuri socors, Tac. H. 3, 31.
    Hence, adv.: sŏcor-dĭter (acc. to II.), carelessly, negligently, slothfully (not used in posit.); comp.: socordius ire milites occepere, Sall. H. Fragm. ap. Non. 235, 15; so, res acta, Liv. 1, 22: agere, Tac. H. 2, 15.